Gnuśniejąc nieco nad wynalazkiem telewizora, zasiedziawszy się nad badaniami swemi, począłem odczuwać pogorszenie się kondycji mojej i samopoczucia. Zamiast jednakże ulegać spleenowi, zdecydowałem się na rekreację ku podratowaniu zdrowia. Nieodzownym instrumentem w tej resuscytacji nadwątlonego ciała i ducha mego, okazał się bystrozegarek lub smartwatch, któremu chcę poświęcić kolejną część moich zapisów.
Nadwątlenie mej kondycji bardzo mnie zafrasowało. Zwykłem bowiem zadawać kłam bałamutnym opowieściom o cherlawych gryzipiórkach. Hołdowałem za to zasadom starożytnych, jak i humanistów, które mówiły, że mędrzec powinien pielęgnować tak swój umysł, jak i wehikuł jego – ciało. Stąd nie tylko gimnastyką się zajmowałem, ale nawet w zawodach pięściarskich próbowałem swoich sił. Teraz jednak strach mi było stanąć przed kolejnym z mych przeciwników.
Ach, gdybym mógł mieć gimnastyka, który by nad moimi rekreacjami czuwał. Nadto medyka – strażnika mego zdrowia, bym sobie ćwiczeniami zbyt ciężkiemi krzywdy nie wyrządził, jak również i chronometr, który by pokazywał dokładnie ilem czasu spędził na tym i tamtym zajęciu. Przypomniałem sobie tedy, że w dwudziestym pierwszym stuleciu jest narzędzie, które me pragnienia może zaspokoić. Nastroiłem lunetę i zdecydowałem zdobyć bystrozegarek lub smartwatch, jak się owe instrumentarium nazywało.
Pojawienie się smartwatcha wiązać się będzie z rozwojem chronometrów. Z czasem nie będą one potrzebowały wskazówek, a prosto bardzo wyświetlą czas bieżący na tarczy przy użyciu cyfr arabskich. Tak będzie z praojcem smartwatchy, od gwiazdy świecącej nazwanym. Z czasem pojawią się kolejne, które przypominać będą mózgi elektronowe, na bransolecie umieszczone i możliwe do przenoszenia z miejsca na miejsce.
Będą to już nie tylko chronometry, ale także kajety, barometry, liczydła czy nawet gry przenośne, proste a wciągające. Swoją lunetą widziałem takie, które przejmą również cechy aparatu Bella czy pudła fotograficznego. Mym celem było jednak zdobycie tego, który miał mi być sojusznikiem w zaprawianiu ciała mego. Takoż wreszcie go znalazłem, u progu trzeciej dekady dwudziestego pierwszego stulecia, która to szczególnie możliwości takich bystrozegarków rozwinie.
Szczęście miałem, że smartwatch, który pożyczyłem pracował bez konieczności łączenia się z bystrofonem. Zasadniczo bowiem urządzenia te są ze sobą połączone czy – jak się przyjęło mówić – parowane. Dzieje się tak za pomocą usługi, która od Haralda Sinozębego Duńczyka weźmie swe imię. Rozwija się wtedy wachlarz szeroki możliwości bystrozegarka, nie tylko tych co z gimnastyką są powiązane.
Czy uwierzyłby ktoś z ziomków wieku mojego, że aparat Bella wspomniany możliwy będzie do noszenia na przegubie dłoni? A nadto sfigmomanometr Rocciego, gramofon, busolę, oraz inne przydatne wynalazki? Takoż bowiem bystrozegarek pozwalać będzie, by osoba z niego korzystająca mogła nie tylko ćwiczyć, ale i ze światem w kontakcie pozostawać. Nadto na bieżąco stan krwi jej, oddech oraz inne zmiany w ciele zachodzące, nieustannie będą sprawdzane. Jeśli zaś o ćwiczenia same chodzi, to gama ich jest tak szeroka, że pięciu Volantów nie starczyłoby w niektórych przypadkach, by wszystkich dyscyplin popróbować.
Mając bystrozegarek mogłem więc ćwiczyć się w biegach, lecz również w podnoszeniu ciężarów, pływaniu czy zdobywaniu szczytów górskich. A nadto – gdym chciał uspokoić wzburzoną krew – mogłem wzorem japońskich mistrzów oddawać się medytacji i ćwiczeniu oddychania właściwego. Przemyślny mózg chronometru dbał, bym się nie przemęczał, wyznaczał mi kolejne porty, do których powinienem był bieżyć, a nawet wręczał medale za pomyślne przebycie odcinku danego. Żal, iż były on tylko cyfrowym mirażem, ale ludzie wieku dwudziestego pierwszego moi kochani będą się nimi mogli chwalić w sieci internetowej.
Osiągnąwszy zadowalającą mnie formę, rozstawałem się z niejakim żalem ze smartwatchem. Gdzież bowiem znajdę drugiego tak dobrego mistrza i trenera? Świadomość miałem jednak, że gdyby nie mój własny zapał i pęd do ćwiczeń, równy pędowi ku nauce i poznawaniu świata, bystrozegarek na nic by się zdał. I choć będzie to istne cudowne urządzenie, daleko mu będzie do opasek magicznych z klechd, bajań i mitów. Heraklesem czy Hippolitą każdy będzie musiał się stać w zakresie własnem.
aparatu Bella – chodzi oczywiście o telefon. Szerzej kwestia ta jest omawiana w części Kronik dotyczącej smartfona.
Chronometr – Volant używa tego pojęcia jako synonimu zegarka. Trzeba dookreślić, że chronometry charakteryzują się wysoką precyzją i odpornością na zmienne warunki. W Szwajcarii nazwę tę mogą nosić tylko zegary z certyfikatem Contrôle Officiel Suisse des Chronomètres. Pojęcie miał wprowadzić w XVIII wieku Jeremy Thacker. Natomiast pierwszy chronometr – stosowany na statkach – skonstruował (również w osiemnastym stuleciu) angielski cieśla i zegarmistrz John Harrison.
Harald Sinozęby – średniowieczny władca Danii i Norwegii, za którego panowania zjednoczyły się rywalizując ze sobą rody. Tysiąc lat później do przydomka króla nawiązał Jim Kardach z Intela, nazywając tak technologię komunikacji jednoczącą różne urządzenia – Bluetooth. Na pomysł wpadł czytając powieść historyczną Fransa Gunnara Bengtssona Rudy Orm, w której Harald występował.
Hippolita – w mitologii greckiej władczyni Amazonek, posiadaczka przepaski, która dawała jej nadludzką siłę. Zdobycie jej było jedną z prac Heraklesa.
mózg elektronowy – Volant nazywa tak zarówno komputer, jak i procesor.
od gwiazdy świecącej nazwany – Volantowi chodzi o Pulsar – pierwszy elektroniczny zegarek, wyprodukowany w 1972 roku przez Hamilton Watch Company.
sfigmomanometr Rocciego – aparat do pomiaru ciśnienia krwi. Jego wynalazcą był austriacko-żydowski lekarz Samuel Siegfried Karl von Basch, który skonstruował sfigmomanometr w 1881 roku. Volant wspomina jednak włoskiego internistę i pediatrę Scipione Riva-Rocciego w 1896 roku zaprezentował udoskonaloną wersję aparatu, a także opracował metodę pomiaru skurczowego ciśnienia tętniczego (obecnie stosuje się ją w formie zmodyfikowanej w 1905 roku przez Nikołaja Korotkowa).
spleen – apatia, znużenie.
Poznaj wcześniejsze części Kronik Doktora Volanta:
szanuję za zegarek