Zgadzamy się z obowiązującym w mainstreamie trendem i też uważamy, że nie mamy nic do ukrycia. Twierdzimy jednak również, że nie mamy nic do pokazania. Właśnie o tym będzie ten wpis. O tym, by pokazywać jak najmniej, nie mając nic do ukrycia. Niech się Big Data wykaże, a co! Jak zatem ustawić Firefoxa dla większej prywatności?
Tak to niestety trochę wygląda. Z naszych doświadczeń wynika, że przeglądarki bazujące na Chromium nie dają takich możliwości konfiguracyjnych oraz są świadomie „kastrowane” z różnych opcji ułatwiających działanie wtyczek, choćby takich jak uBlock Origin. Niby Google mówi, że wszystko jest OK i że Manifest v3, o który jest tyle szumu, to nowy Święty Graal i że na pewno „będzie Pan zadowolony”, ale nas, i tak się składa szerokiego grona prawdziwych ekspertów, te opowieści nie przekonują.
By było jasne, Firefox też święty nie jest, ale przynajmniej jeśli użytkownik się uprze, to daje możliwości takiego skonfigurowania przeglądarki, by Big Tech miał pod górkę. No i Tor Browser bazuje na Firefoksie, a nie na Chromium. Dla nas to wystarczy.
W tym wpisie nie będziemy sięgali po Arkenfox, ale skupimy się na prostych krokach, które wykonać może każdy, komu chce się chwilę poklikać w ustawieniach. Oczywiście nie będzie to wpis zamykający temat, a jedynie nasze skromne spojrzenie na całą sprawę. Jeśli macie inne doświadczenia, propozycje i rozwiązania, koniecznie podzielcie się nimi w komentarzach. Zaczynamy!
Jakiś czas temu opisaliśmy już, co to jest DNS i jak działa. Omówiliśmy też to i owo na temat prywatnego DNS i pokazaliśmy, który wybrać. Tak się wygodnie składa, że przeglądarka Firefox pozwala nam w prosty i szybki sposób skonfigurować DNS odmienny od tego, który dostarcza nam firma zapewniająca Internet.
By to zrobić, wchodzimy w Ustawienia -> Ogólne i przewijamy na sam dół, aż do opcji „Sieć”. Wybieramy „ustawienia” i znów przewijamy na dół. Tam odnajdujemy opcję DNS poprzez HTTPS i wybieramy Cloudflare. By zweryfikować poprawność ustawień, wchodzimy na stronę https://dnsleaktest.com/ i wykonujemy pogłębiony test („extended test”). Gotowe!
W zakładce „Uruchamianie” warto zrezygnować ze wbudowanych dobrodziejstw reklamowych. Po co sączyć sobie do oczu dodatkowy jad? Przewijamy zatem na dół i wyłączamy „sponsorowane skróty”, którymi Firefox próbuje łatać swój budżet.
Strona startowa może również wyświetlać ostatnią aktywność, a co to kogoś zaglądającego nam przez ramię przy włączaniu przeglądarki obchodzi, co my ostatnio robiliśmy w sieci? A nóż szukaliśmy prezentu dla żony i ta się przedwcześnie dowie. No, po co to komu? (Happy wife, happy life). Wyłączamy zatem opcje związane z ostatnią aktywnością.
Wyszukiwarki Internetowe to temat rzeka. Pisaliśmy o paru na Geex, ale my skupimy się na jednej, która pozwala na bezbolesne kopnięcie pewnej firmy na G tam, gdzie się ją kopać powinno (naszym skromnym zdaniem). Niestety wielu użytkowników tak przywykło do wyników Google, że trudno jest im przeskoczyć na inną wyszukiwarkę. Zbyt wiele rzeczy zapamiętujemy jako wynik wyszukiwania, a inny usługodawca nie wyświetli nam takiego wyniku jak Google. Dlatego proponujemy wyszukiwarkę Startpage. Serwuje nam ona wyniki Google poprzez swoje serwery proxy.
Dzięki Startpage pieczemy dwie pieczenie na jednym ogniu. Zachowujemy znane i lubiane wyniki wyszukiwania oraz zyskujemy większą prywatność, mówiąc Google „sajonara”. Tak w sumie, to nawet trzy pieczenie, ponieważ wychodzimy z bąbla informacyjnego. Na Startpge zobaczymy wyniki niekrojone pod nas, pod nasze IP, komputer, czy profil powiązany z adresem Gmail.
Dla świętego spokoju wyłączamy również podpowiedzi wyszukiwania, gdyż by je otrzymać, zapytanie cały czas musi być próbkowane w serwisach wyszukiwarek. W przypadku Startpage może to mieć mniejsze znaczenie, ale w sumie, to kto ich tam wie… (po cichu zakłada czapkę foliową…).
Tutaj nie ma co dumać, więc jeśli zależy nam na ograniczeniu zasysania naszych danych przez wszystkich dookoła, to warto wybrać ścisłą ochronę przed śledzeniem.
W kolejnym paragrafie mamy opcję zachowywania ciasteczek i danych witryn. Ciasteczka to jedno z podstawowych narzędzi do monitorowania naszej aktywności w sieci. Niektóre z pozostawianych przez witryny internetowe ciastek zalegają na naszych komputerach miesiącami, więc są już z puntku widzenia spożywczego mocno nieświeże 😉. Warto zatem zaznaczyć opcję usuwania ciasteczek po zamknięciu przeglądarki. Dzięki temu podczas każdej sesji dostaniemy świeże, pachnące ciacho, które będzie mogło nas śledzić tylko przez daną sesję. Zawsze to jakiś progres! (Casteczka można zupełnie wyłączyć, ale wtedy wiele stron przestanie działać, a to nie poradnik dla hardkorowców – taki też możemy napisać, jak będzie zapotrzebowanie!).
Kolejnym elementem, nad którym warto się pochylić, są dane logowania i hasła. Te warto scedować na menadżera haseł, a przeglądarka niech zajmie się „przeglądaniem”.
Kolejnym niepotrzebnym śladem jest historia przeglądania. Tutaj znów Firefox „idzie nam na rękę” i daje możliwość czyszczenia historii po każdym zamknięciu przeglądarki.
Dla zasady mamy też wyłączone podpowiedzi.
Kolejną ważną sekcją są różnorakie uprawienia, jakie możemy nadać witrynom. Dzięki nim możemy zablokować dostęp do lokalizacji, kamery, mikrofonu. W tej samej sekcji możemy również zablokować wyskakujące okienka oraz włączyć powiadomienie, gdy jakaś witryna próbuje niecnie zainstalować nam jakiś dodatek (był taki czas, że było to prawdziwą plagą – jedno serfowanie i „15” dodatków…).
Kolejny samo tłumaczący się dział to dane zbierane przez program Firefox. My mamy wszystko wyłączone, ale jeśli ufacie Mozilli, to można jakieś dane techniczne przesyłać. Czasem przy pomocy dodatków instalowane mogą być krytyczne łatki bezpieczeństwa. Przynajmniej raz taka sytuacja miała miejsce.
Wreszcie jest też sekcja o poważnie brzmiącej nazwie, czyli bezpieczeństwo. Tutaj sprawa jest prosta, ale skomplikowana. Prosta, ponieważ przeglądarka wykorzystuje do tego serwery Google, a mieliśmy się chronić przed Wielkim Bratem. Skomplikowana (ale tylko trochę), ponieważ dobrze by było mieć jakąś drugą linię obrony, a nie tylko własny rozum, bo ten bywa zawodny (właśnie kliknęliśmy jakiś link o tym, że Putin zaatakował Ukrainę… takie z nas spece… a Microsoft nam go w pasku Windowsa podsunął i był to klasyczny clickbait). Właśnie na takie przypadki przyda się wspomniany już na początku uBlock Origin i wtedy można zrezygnować z tego elementu, ale to już osobista decyzja. Komp firmowy to my mamy włączone.
Na koniec programiści Mozilli zostawili nam coś, co kiedyś trzeba było załatwiać wtyczką, czyli tryb tylko przez „https”. My mamy włączone, gdyż przy pomyłce podczas wpisywania adresu i przejściu na podejrzaną stronę jesteśmy mimo wszystko mniej narażeni na atak typu spoofing. Gdy nie będzie certyfikatu lub będzie lewy, przeglądarka nas zaalarmuje.
I to w sumie by było na tyle. Oczywiście nie ma przymusu ani obowiązku stosowania wszystkich opcji naraz. Każdy ma swoje preferencje, a dodatkowo stan wiedzy na temat tego, co i jak czynić w sieci, „żeby było dobrze”, stale się zmienia, więc warto śledzić wpisy na ten temat, choćby na Geex.
Jeśli macie jakieś pytania, sugestie lub zauważyliście błąd, to piszcie w komentarzach.
Chyba nie zrozumiałem Czarnego żartu z info o wojnie w Ukrainie