Nie tylko Dark Soulsy. Najtrudniejsze gry w historii

Poziom trudności kwestią wyboru gracza? Nie zawsze

Większość popularnych gier daje możliwość wyboru poziomu trudności. Weźmy takiego Wiedźmina 3. Gracze, którym niestraszne wyzwania, mogą spróbować przejść go na najtrudniejszym z czterech poziomów, sugestywnie nazwanym „drogą ku zagładzie”. Wybór ten oznacza, że pierdnięcie byle utopca jest w stanie rozłożyć Geralta na łopatki.

Z drugiej strony każda wygrana walka, do której trzeba się odpowiednio przygotować, daje nieporównywalnie więcej satysfakcji niż na poziomie „po prostu opowieść”. Jak sama nazwa sugeruje, najniższy poziom przygotowany został dla graczy, którzy chcą po prostu cieszyć się fantastyczną historią Dzikiego Gonu, a pojedynki stanowią dla nich męczącą konieczność, odrywającą od kolejnych wątków fabularnych.

Ani gamingowych hardkorowców, ani niedzielnych graczy nie ma co potępiać. Każdy ma prawo szukać w grach czego innego, a jeśli deweloperzy decydują chcą wkupić się w łaski i tych, i tamtych, i jeszcze innych, którzy sytuują się po środku obu skrajności, to należy ich tylko chwalić.

W historii branży zdarzały się jednak gry o poziomie trudności tak wyśrubowanym, że przejść je zdołały nieliczne jednostki, prawdopodobnie pozbawione układu nerwowego. Część takich tytułów z premedytacją tworzona była jako gry arcytrudne, w pozostałych wysoki poziom trudności wynikał… z nieudolności twórców, najczęściej na poziomie projektowanie leveli lub optymalizacji sterowania.

Tak czy inaczej w naszym subiektywnym zestawieniu najtrudniejszych gier w historii nie przyjęliśmy żadnych podobnych podziałów, uznając, że trudna gra to trudna gra. Czy tego chcieli twórcy, czy nie.