Jakie jeszcze korzyści daje HDMI 2.1?
Wprowadzenie HDMI 2.1 pozwoliło na dodatkowe funkcje, które nie były możliwe w HDMI 2.0. Są to:
- ALLM – samoczynne przełączanie w tryb niskiego opóźnienia (ang. Auto Low-Latency Mode);
- QTF – szybki transfer ramki (ang. Quick Frame Transport);
- SBTM – konwersja tonalna u źródła: odtwarzacz lub inne źródło sygnału dopasowuje swój sygnał na wyjściu do możliwości odbiornika, czyli np. telewizora;
- VRR – zmienna częstotliwość odświeżania (ang. Variable Refresh Rate).
Najciekawszą i najwięcej wnoszącą z punktu widzenia użytkownika funkcją jest VRR, który dopasowuje częstotliwość odświeżania wyświetlacza do klatkażu sygnału odbieranego ze źródła. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy procesor grafiki nie nadąża z generowaniem ramki obrazu, co może prowadzić do powstawania widocznych zniekształceń. Z kolei wyświetlacz z obsługą VRR dopasuje się do źródła, czyli „poczeka” na wygenerowanie nowej ramki, dzięki czemu unika się zniekształceń i zapewnia płynną rozgrywkę.
Obsługa VRR nie jest taka sama i różni się pomiędzy telewizorami zakresem obsługiwanych częstotliwości. Jedne wyświetlacze obsługują VRR w węższym zakresie, np. 48-120 Hz. Inne – w szerszym, np. 40-120 Hz.
Czy HDMI 2.0 ma jakąś przewagę nad HDMI 2.1?
Tak, zalet jest sporo i nie chodzi tu tylko o łatwiejszą i tańszą implementację HDMI 2.0 w telewizorach:
Obecnie niemalże wszystkie urządzenia HDMI 2.0 bez problemu obsługują swoją maksymalną przepustowość rzędu 18 Gb/s, czego nie da się powiedzieć o urządzeniach z HDMI 2.1. Niestety w wielu urządzeniach z tzw. HDMI 2.1 przepustowość jest niższa i wynosi z reguły 40 Gb/s. Zdarzają się też urządzenia z 32 Gb/s, a nawet 24 Gb/s i one też noszą miano zgodnych z HDM 2.1. To smutne, ale niestety prawdziwe.
Większa komplikacja procesorów obsługujących HDMI 2.1 powoduje, że niektóre z nich mają możliwości gorsze od procesorów dostosowanych do zwykłego HDMI 2.0. Można tu podać przykład jednego z producentów telewizorów, który po przejściu na nowsze procesory z HDMI 2.1 nie mógł się uporać z problemem posteryzacji, który nie występował w starszych procesorach z obsługą HDMI 2.0.
Jak widać, nie wszystko złoto, co ma HDMI 2.1. W związku z tym, jeżeli dziś nie potrzebujesz HDMI 2.1, pozostań przy HDMI 2.0. Niewykluczone, że za kilka lat przy okazji zakupu nowego telewizora dostaniesz już urządzenie pozbawione wielu chorób i bolączek trapiących obecnie HDMI 2.1.
