Czym jest RAW w fotografii i dlaczego tak wielu fotografów go używa? W tym artykule wyjaśnimy, czym właściwie są pliki RAW, jak dobrze z nich korzystać oraz w jaki sposób różnią się od JPG. Poinformujemy również o kilku powodach, dla których możesz nie chcieć robić zdjęć w RAW.
Jeśli mówimy o obrazie w JPG, błędem byłoby zakwalifikowanie pliku RAW jako obrazu. Tak naprawdę to plik wszystkich informacji uchwyconych przez aparat. Stąd wszystkie aparaty cyfrowe – hybryda, profesjonalny aparat kompaktowy czy smartfon – są w stanie rejestrować pliki RAW.
Tak jak wcześniej wspomniałam Plik RAW to plik obrazu cyfrowego, który jest przechowywany na karcie pamięci aparatu lub smartfona. Jest minimalnie przetworzony i zwykle nieskompresowany.
Co ciekawe każdy producent aparatów ma swój własny format plików RAW, na przykład pliki Canon RAW to .CR2 lub .CR3, a Nikon to. NEF. Jeśli chodzi o smartfony, większość modeli z Androidem obsługujących RAW przede wszystkim zachowuje w DNG, który jest uniwersalnym formatem plików RAW. Firma Apple ma natomiast nowy format ProRAW.
Zwykle, gdy robisz zdjęcia aparatem cyfrowym lub smartfonem, domyślne ustawienie to zapisywanie zrobionych zdjęć na karcie pamięci aparatu w skompresowanym formacie. Standardem w większości aparatów i urządzeń jest format znany jako JPEG. JPEG oznacza po prostu „Joint Photographic Experts Group”, czyli nazwę grupy, która stworzyła ten format.
JPG to powszechnie przyjęty format obrazu, który można oglądać na prawie każdym urządzeniu. Tak więc łatwo jest wziąć plik obrazu JPG i udostępnić go na platformie mediów społecznościowych, takiej jak Facebook, lub wysłać go e-mailem do znajomego, a oni będą mogli zobaczyć ten obraz bez konieczności jego edycji lub zmiany w jakikolwiek sposób.
Jeśli plik JPG jest obrazem, plik RAW jest w rzeczywistości bazą danych. Byłoby to jak porównanie kompletnego arkusza kalkulacyjnego, z bogactwem informacji z wykresem przedstawiającym tylko część tych informacji. Obydwa mają szereg różnic, z których pierwsza polega na tym, że reprezentuje skondensowany i skompresowany zestaw danych tego drugiego.
RAW nie jest obrazem. Co więcej, w zależności od oprogramowania, za pomocą którego go otworzysz, może wyglądać bardzo różnie. Trzeba wspomnieć, że obraz, który jest następnie wyświetlany na ekranie, jest jedynie interpretacją pliku RAW przez dane oprogramowanie. Z definicji więc RAW nie może być wizualizowany.
W przeciwieństwie do JPG, RAW tak naprawdę nie oznacza niczego. Nie jest to również konkretny format pliku, ponieważ producenci aparatów używają własnych rozszerzeń plików, takich jak „CR2” lub „NEF”.
RAW jest zwykle rozróżniany z dwóch powodów. Po pierwsze, aby odróżnić go od słowa „surowy”, które ma swoją własną definicję. Po drugie, ponieważ rozszerzenia plików tradycyjnie zawsze były pisane wielką literą (jak .DOC dla dokumentów Word lub .XLS dla arkuszy kalkulacyjnych Excel), oznacza to, że RAW odnosi się do typu pliku.
Plik RAW nie nadaje się do użytku w takim stanie, w jakim jest. Nie będziesz mógł udostępnić go na Instagramie, wysłać w wiadomości prywatnej lub opublikować na Facebooku, przynajmniej nie jako obraz. Z tego powodu pliki RAW muszą zostać opracowane lub przetworzone.
Ten rodzaj edycji jest teraz dobrze znany użytkownikom smartfonów dzięki filtrom. Nie chodzi tutaj o dodawanie elementów do zdjęcia czy manipulowanie nim, ale po prostu o modyfikację różnych parametrów, takich jak ekspozycja, nasycenie, balans bieli, cienie czy światła. Konkretnie, dla każdego piksela plik RAW zarejestruje określoną ilość danych. Od Ciebie zależy, czy przetworzysz te dane, aby zaprojektować obraz, który będzie dla Ciebie najbardziej przyjemny.
Główna różnica między JPG a RAW polega w rzeczywistości na ich końcowym zastosowaniu. Ponieważ JPG ma być obrazem zapisanym i udostępnionym takim, jakim jest, zawiera znacznie mniej informacji. Format JPG wykorzystuje algorytmy do zmniejszania wagi pliku, na przykład grupując pewne bliskie piksele lub zmniejszając informacje o chrominancji dla niektórych pikseli. Jest to zatem plik skompresowany, przeznaczony do oglądania, ale nie do retuszu.
JPG to skompresowany format pliku. Im większa kompresja, tym większa utrata jakości, ale mniejszy rozmiar pliku i mniej miejsca potrzebnego do jego zapisania. Oznacza to, że kiedy ładujemy stronę internetową, nie musimy długo czekać na załadowanie wszystkich obrazów, a kiedy wysyłamy obrazy pocztą e-mail do znajomych, nie zajmujemy zbyt wiele miejsca w ich skrzynce odbiorczej.
Istnieją jednak wady używania skompresowanego pliku, takiego jak JPG lub HEIF. Skompresowany obraz jest znacznie mniej elastyczny, jeśli chodzi o edycję, ponieważ wiele przydatnych danych obrazu, z którymi pracują edytory obrazów, zostało odrzuconych w celu zaoszczędzenia rozmiaru pliku. Ponadto aparat wprowadza szereg poprawek do obrazu podczas zapisywania go w skompresowanym formacie, w tym dostosowanie nasycenia, kontrastu i ostrości obrazu. Te zmiany są trudne do cofnięcia, jeśli ci się nie podobają.
Jak możecie się domyślać plik RAW to nieskompresowana wersja pliku obrazu. Zasadniczo aparat pobiera dane obrazu z czujnika i zapisuje je w nieedytowanym i nieskompresowanym formacie na karcie pamięci.
Główną zaletą fotografowania w formacie RAW jest to, że nie tracisz żadnych cennych danych obrazu. W przypadku pliku JPG bardzo trudno jest cokolwiek poprawić w późniejszym etapie, ponieważ obraz jest w zasadzie już w stanie końcowym i pozwala tylko na niewielką edycję.
Dzięki plikowi RAW dostępna jest ogromna ilość informacji o obrazie, co oznacza, że możesz przykładowo odzyskać zbyt jasne niebo z ciemnej fotografii, zmniejszając jego jasność i cienie, aby były jaśniejsze.
Zdjęcia w RAW powinieneś robić, jeśli:
Istnieje kilka ważnych kwestii, jeśli chodzi o fotografowanie w trybie RAW, w tym ograniczone opcje aparatu, wymagania dotyczące dużych zbiorów danych oraz potrzeba bardziej złożonego procesu korekcji kolorów.
Zdjęcia w JPG powinieneś robić, jeśli:
musisz mieć możliwość wystrzelenia długiej serii zdjęć w krótkim odstępie czasu (tj. w trybie „zdjęcia seryjnego”) bez zatykania się i blokowania wewnętrznego bufora aparatu. Pamiętaj, że nowoczesne aparaty z wyższej półki wyposażone w szybkie karty pamięci mogą nadal wytrącać niesamowitą liczbę surowych zdjęć, zanim się zatrzymają
Aby przekształcić pliki RAW w pliki JPG będziesz musiał przejść przez dedykowane oprogramowanie lub aplikację. Do najbardziej znanych należą:
Firma Google oferuje uznane, dostępne obecnie na rynku, bezpłatne rozwiązanie do tworzenia plików RAW. Oferowane funkcje są jednak znacznie bardziej ograniczone niż w przypadku niektórych dedykowanych programów. Należy jednak pamiętać, że Adobe oferuje teraz Lightroom w bezpłatnej wersji na Androida, jak na iOS. Jednakże, żeby z łatwością synchronizować pliki z jednego urządzenia na drugie, musisz mieć subskrypcję konta Adobe Creative Cloud.
Podobnie jak w przypadku każdej aplikacji do edycji zdjęć, Adobe Lightroom Classic pozwala na przykład modyfikować ekspozycję obrazu, aby był jaśniejszy, ale także zwiększać lub zmniejszać kontrast, ciemne obszary, czernie lub światła. Oprogramowanie pozwoli również dodać maski, aby zachować obszar obrazu, automatycznie dodać ten lub inny kolor w ciemnych obszarach, światłach lub półcieniach, a nawet zintegrować automatyczne korekty zgodnie z charakterystyką twojego celu. Na przykład, jeśli używasz obiektywu z silną tendencją do winietowania — ciemnych obszarów w rogach obrazu — lub z wyraźnym zniekształceniem optycznym, wystarczy jedno kliknięcie.
Źródła: www.masterclass.com, findingtheuniverse.com, frandroid.com
Przeczytajcie także: