Filmy o wampirach to jedne z najchętniej wybieranych produkcji wśród fanów kina grozy. Swoją tradycją sięgają niemal do początków kinematografii, a mimo to nadal cieszą się niesłabnącą popularnością. Przerażają, budzą strach i skrajne emocje, a przy tym wszystkim niezmienne fascynują. Czemu właściwie zawdzięczają swój fenomen? Sprawdźmy to. Wybieramy najlepsze filmy o wampirach.
Biorąc na tapetę temat wampirów w filmach nie sposób nie wspomnieć o najsłynniejszym krwiopijcy świata, czyli Draculi. Mowa o arystokracie, pochodzącym z Transylwanii. Pierwsze wzmianki o tym charakterystycznym wampirze pojawiły się w irlandzkiej powieści z końcówki XIX wieku. To właśnie Dracula uznawany jest za symbol wampiryzmu jako takiego i inspirację w tym temacie, która na stałe weszła w kanon popkultury i skutecznie go spopularyzowała.
Kim jest wampir raczej nie trzeba nikomu tłumaczyć. Jego postać przedstawiana była wielokrotnie nie tylko w filmach, ale i legendach, wierzeniach, czy książkach. Z kolei filmy o demonicznych postaciach, żywiących się ludzką krwią, to bardzo szerokie spectrum produkcji, które zyskały uznanie najpewniej przez to, że w sposób najbardziej realistyczny oddają ich przerażającą naturę.
Wampiry w filmach są przedstawiane w różny sposób i co ciekawe – nie tylko jako potwory i niewzruszone bestie. Oczywiście w znaczącej większości tak jest, ale wiele produkcji porusza też ludzką stronę ich natury, a przy tym rozterki egzystencjonalne znane każdemu z nas. W kanonie filmów grozy z wampirami w roli głównej spotkamy więc opowieści o ludzkich słabościach, żądzy władzy, niespełnieniu własnych ambicji, a nawet miłości.
Warto zaznaczyć też, że z czasem na motywach opowieści o wampirach, powstały też historie o innych, ale nawiązujących do nich upiorach. Mowa tu m.in. o dhampirach, wilkołakach, czarownicach, czy transformujących się hybrydach (wykazujących kilka cech jednocześnie). Często zdarza się, że motywy te przeplatają się ze sobą, dostarczając na ekranie całe mnóstwo napięcia i sporą dawkę grozy, tworząc przy tym ciekawy dla widza i niezwykle wciągający obraz.
Lista produkcji o wampirach jest bardzo długa i nie sposób odnieść się do wszystkich. Niemniej poniżej znajdziecie subiektywne zestawienie kilkunastu filmów o wampirach, które naszym zdaniem są koniecznością, jeśli celujecie w ten rodzaj kina i skutecznie chcecie poczuć dreszcz emocji.
Nosferatu – symfonia grozy jest propozycją dla odważnych. Nie dlatego, że film tak mocno straszy. Dziś u niektórych potrafi bardziej wywoływać uśmiech politowania niż ciarki na plecach i sprawić, że aż włos się jeży na głowie. Film mimo to ma niepowtarzalną atmosferę. W latach 20. XX wieku musiał robić niewyobrażalne wrażenie.
Niemieckie i ekspresjonistyczne Nosferatu w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua opiera się na Drakuli Brama Stokera. Twórca przez brak praw autorskich do ekranizacji musiał wprowadzić w filmie zmiany w tytule, postaciach (z niektórych nawet całkowicie zrezygnował) czy miejscu akcji. Trudno jednak było zatuszować, na kanwie czego powstało Nosferatu. Przez to reżyser potem przegrał sprawę w sądzie i musiał zniszczyć każdą kopię produkcji. Film przetrwał i stał się nieśmiertelnym klasykiem.
Szczególne słowa uznania należą się Maksowi Schreckowi, który stworzył wraz z charakteryzatorami krwiożerczego, przerażającego drapieżnika. Jego hrabia Orlock był zupełnie inny od książkowego Drakuli. On żył tą rolą, co miało swoje odzwierciedlenie w filmie. Nie potrzebował nawet żadnych słów i dźwięków – wszak Nosferatu jest filmem niemym. Niektórzy widzowie wierzyli wtedy, że był on prawdziwym wampirem.
Symfonię grozy możesz obejrzeć za darmo na kanale YouTube Cinema Polska (patrz wyżej). Warto się przemóc i sprawdzić, jak wygląda jeden z prekursorów filmów wampirycznych. Nosferatu – symfonia grozy – mimo sędziwego wieku – pozostaje pozycją obowiązkową dla każdego filmo- i wampiromaniaka.
Jest to kolejna adaptacja prozy Brama Stokera i zarazem remake filmu z 1922 roku. Twórca, Werner Herzog, zmienił jednak część wydarzeń, nie robiąc z niego wiernej adaptacji. Powieść Drakula miała już przed powstaniem filmu status własności publicznej, dzięki czemu reżyser mógł z niej czerpać pełnymi garściami. Nosferatu wampir jest smakowitym połączeniem książki Stokera i dzieła Murnaua.
Klaus Kinski, podobnie jak Max Schreck, jest wybitny w roli wampira. Zachwyca i przeraża – swoją grą aktorską i wyglądem. Z jednej strony brzydki i odrażający, ale z drugiej strony jakże odmienny od wizerunku z 1922 roku. Nie jest tak czystym wcieleniem zła, lecz również istotą iście ludzką – przesiąkniętą samotnością i cierpiącą.
Nosferatu wampir jest hołdem dla ekspresjonistycznego filmu Murnaua. Mimo że jest remakiem to ma swoją własną, niezwykłą cząstkę, która czyni z niego jedyne w swoim rodzaju dzieło.
Zagadka nieśmiertelności to wyreżyserowany przez Tony’ego Scotta (świętej pamięci brata bardziej słynnego Ridleya) film, który nie zyskał odpowiedniego uznania i był obiektem sporej krytyki wśród recenzentów. Trudno jednak znaleźć coś podobnie intrygująco i tak wysmakowanego w „krwiopijczym” kinie. The Hunger z 1983 roku jest wręcz przesycony erotyczno-wampirzym klimatem, doskonale oddającym naturę tych krwiożerczych postaci. Hipnotyzująca atmosfera nie pozwala oderwać się od ekranu.
Zagadka nieśmiertelności nie jest może najlepiej napisanym filmem – raczej pod względem fabularnym wypada dość oszczędnie. Opowiada on o uwodzicielskiej Miriam (Catherine Denueve), żyjącej setki lat wampirzycy z Nowego Jorku. Krew kochanków zapewnia jej długowieczną młodość, ale oni już nie mają takiego szczęścia. Jeden z nich, John (David Bowie), błyskawicznie starzeje się i próbuje znaleźć remedium na swoje problemy u dr Sarah Roberts (Susan Sarandon), by uchronić się przed niechybną śmiercią.
Obraz – o bardzo agresywnym, wręcz iście drapieżnym montażu – jest sugestywny, pociągający i szalenie artystyczny. Może równie dobrze zachwycić, co zniesmaczyć i odrzucić. Zagadkę nieśmiertelności albo się kocha, albo nienawidzi, ale na pewno seans nie pozostawia obojętnym.
Pierwsza pozycja w naszym zestawieniu to film na podstawie kultowej powieści, o której wspomniałam we wstępie. Jej autorem jest irlandzki pisarz Bram Stoker (stąd oryginalna nazwa).
Fabuła filmu dotyczy losów hrabiego Vlada III, który w wyniku śmierci swojej ukochanej wyrzeka się Boga i od tej pory żyje na ziemi jako wampir. Kilka wieków później poznaje mężczyznę, którego narzeczona do złudzenia przypomina jego utraconą miłość. Jak dramatyczne wydarzenia może to spowodować? Jak potoczą się losy całej trójki?
Film Dracula to trzymający w napięciu horror, który pod przykrywką przerażających scen, zła i gniewu, traktuje o wartości nadrzędnej, czyli nieszczęśliwej miłości. Wspaniałe widowisko dla fanów filmów tego gatunku potęguje fakt, że główne role grają wybitni aktorzy, w tym: Gary Oldman, Keanu Reeves, Anthony Hopkins i młodziutka wówczas Winona Rayder.
Produkcja zdobyła aż 3 Oscary, w kategoriach: najlepsze kostiumy, charakteryzacja i efekty dźwiękowe.
Kolejny film jest historią oparta na motywach powieści Anne Rice o tym samym tytule. Kultowa dzisiaj produkcja w reżyserii Neila Jordana opisuje losy wampira Louisa, a konkretniej jego życie u boku wampira, który go przemienił w demona – Lestata. Główny bohater zupełnie nie potrafi jednak odnaleźć się w nowym wcieleniu i cierpi jeszcze bardziej niż dotychczas.
Produkcja z 1994 roku opowiada o ich wspólnej drodze, rozterkach i namiętnościach, które potrafią doprowadzić do obłędu. Dziś Wywiad z wampirem uchodzi za klasyk wśród filmów poruszających tę tematykę. Wszystko między innymi przez wzgląd na znakomitą grę głównych aktorów: Brada Pitta oraz Toma Cruise’a. W 2002 roku powstała nawet kontynuacja, nawiązująca do losów Lestata, pt. Królowa potępionych.
Następny film w tym zestawieniu opowiada o specyficznej postaci. Blade to hybryda człowieka i wampira, która walczy z przedstawicielami mroku w obronie ludzi. Wieczny łowca służy gatunkowi ludzkiemu, zwalcza żądne krwi upiory, a jego opiekunem jest mistrz wiedzy tajemnej – Abraham Whistler. Motywacją Blade’a do wyeliminowania wampirów jest nie tylko obrona ludzi, ale również chęć pomszczenia śmierci jego matki, która umarła wskutek ukąszenia przez jednego z nich.
Film z 1998 roku uznawany jest za jeden z klasyków, m.in. dlatego, że łączy w sobie elementy horroru i znakomite kino akcji. Produkcja powstała na podstawie serii komiksów z Marvel Studios i doczekała się dwóch kontynuacji. Tytułowego bohatera zagrał z kolei Wesley Snipes.
Wyjątkowy film, który opowiada o kulisach powstawania Nosferatu z 1922 roku. Willem Dafoe wciela się w nim rolę Maksa Schrecka, czyli odtwórcy roli hrabii Orlocka. Jednak tutaj nie jest on aktorem, lecz… prawdziwym wampirem. Murnau (John Malkovich) zatrudnia go, by stworzyć najbardziej realistyczny film wszech czasów – prawdziwie przerażający. Kusi Schrecka… szyją odtwórczyni głównej roli (Catherine McCormack).
Aktor Friedrich Gustav Maximillian Schreck tak bardzo wczuł się w rolę wampira w Nosferatu – symfonia grozy, że pojawiły się przypuszczenia, iż może być on prawdziwym krwiopijcą. Do tych strasznych plotek nawiązuje Shadow of the Vampire – właściwie są one podstawą fabuły filmu. Miej tylko na uwadze, że Cień wampira jest bardziej czarną komedią niż rasowym horrorem. Chociaż nie uderza w prześmiewcze tony jak Co robimy w ukryciu. Dobrze balansuje między klimatycznym kinem grozy a komedią.
Film opowiada o wojnie pomiędzy światem wampirów a wilkołaków. Opowieść oparta jest na losach pięknej Selene, która jest wojowniczką i wampirem jednocześnie. Jej główną misją jest zlikwidowanie Lykanów, czyli wilkołaków, którzy chcąc się bronić ściągają do eksperymentów człowieka – Michaela. Gdy Selene się o tym dowiaduje, przejmuje zakładnika i chce za wszelką cenę dowiedzieć się, co planują jej wrogowie. Skutkuje to odkryciem wielu niewygodnych faktów, które będą kluczowe dla dalszego rozwoju sytuacji.
Niniejsza propozycja obejmuje w zasadzie całą serię filmów, z których pierwszym jest właśnie Underworld. Po niebywałym sukcesie produkcji z 2003 roku, w kolejnych latach powstały jeszcze 4 odsłony historii. Horror akcji skutecznie wciąga swoją fabułą, jest zrealizowany z rozmachem i może zaciekawić widza. W główną rolę wciela się fenomenalna Kate Beckinsale.
Kolejna propozycja to opowieść o Van Helsingu – człowieku, który jest wyszkolonym agentem i łowcą potworów. Wraz z piękną Anną Valerious, na zlecenie Watykanu, chce zniszczyć nieuchwytnego dotychczas hrabiego Draculę – wampira arystokratę, który od dawna sieje spustoszenie w Transylwanii i wraz ze swymi krwiożerczymi towarzyszami zabija całe mnóstwo niewinnych ludzi.
W rolach głównych występują: Kate Beckinsale, Hugh Jackman oraz Richard Roxburgh. Zdjęcia do filmu powstawały m.in. na terytorium Czech, a akcja historii, wyreżyserowanej przez Stephena Sommersa, osadzona jest w drugiej połowie XIX wieku, co nadaje jej bardzo klimatycznego wydźwięku.
Akcja filmu rozgrywa się w mieście Barrow na Alasce, gdzie od około miesiąca nie dociera słońce, przez ekstremalnie złe warunki pogodowe. Sytuacja ta staje się idealnym polem do łowów dla żyjących w ciemnościach wampirów. Szeryf miasteczka, jego żona i ocaleni dotychczas mieszkańcy muszą zrobić wszystko, aby przetrwać spotkanie z demonicznymi drapieżnikami. Czy im się uda?
Horror reżyserowany przez David Slade’a powstał na podstawie miniserii komiksowej 30 dni nocy. W rolach głównych zobaczymy: Josha Hartnetta, Bena Fostera, Danny’ego Hustona oraz Melissę George. Na pochwałę zasługuje tu w szczególności scenografia i charakteryzacja, tworząca mrożący krew w żyłach klimat.
Romans człowieka z wampirem? To możliwe. O tak niebywałej i specyficznej historii miłosnej opowiada produkcja, oparta na bestsellerowej powieści Stephenie Meyer pt. Zmierzch.
Mamy tu przedstawioną historię 17-letniej Belli Swan, która po zamieszkaniu z ojcem poznaje Edwarda – tajemniczego chłopaka z sąsiedztwa. Odtąd jej życie staje się zupełnie nieprzewidywalne, a sama Bella poznaje świat i uczucia, o których do tej pory czytała jedynie w książkach. Niestety, nie jest dane jej się długo tym cieszyć, bo szybko okazuje się, że przez znajomość z Edwardem i jego rodziną, grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo.
Film stał się niebywałym sukcesem komercyjnym na całym świecie. W rolach głównych występują Kristen Stewart i Robert Pattinson, którzy po premierze filmu, spotykali się również w normalnym życiu. Film doczekał się trzech kontynuacji: Zaćmienie, Księżyc w nowiu, Przed świtem.
Pozwól mi wejść jest ekranizacją szwedzkiej powieści Wpuść mnie autorstwa Johna Ajvidego Lindqvista z 2004 roku. Doczekała się ona paru adaptacji i zarówno szwedzka, jak i amerykańsko-brytyjska wersja są godnym uwagi filmami. Opowiadają one o losach 12-letniego Oskara (lub Owena), chłopca, którego nękają rówieśnicy, a w jego myślach kłębi się chęć zemsty na nich.
Jego życie zaczyna odmieniać się, gdy poznaje dziewczynę z sąsiedztwa – Eli (lub Abby), która nie jest tym, kim początkowo się wydaje i skrywa mrożącą krew w żyłach tajemnicę. Nastolatkowie, których łączy wyobcowanie i samotność, nawiązują bliższą relację.
Oba filmy są naturalnie dość zbliżone, ale charakter wybranych postaci i ogólny wydźwięk nie są dokładnie takie same. Która wersja jest lepsza? Obie adaptacje prezentują porównywalny poziom i warto przekonać się samemu, czy bardziej odpowiada Ci wizja Matta Reevesa (nowa trylogia Planety małp i nadchodzący Batman), czy może jednak Tomasa Alfredsona (Szpieg i Pierwszy śnieg).
Każdy, kto choć raz miał styczność z jakimkolwiek filmem Jima Jarmuscha, wie, że nie można się po nich spodziewać czegoś typowego. Nie inaczej jest w przypadku Tylko kochankowe przeżyją. Jest to film bardzo metaforyczny, którego akcja snuje się bardzo powoli. Ma się wrażenie, że ciągnie się wieczność – zupełnie jak żywot krwiopijców. Bohaterami opowieści są Adam (Tom Hiddleston), samotny i znudzony życiem wampir-muzyk, i Ewa (Tilda Swinton), jego ukochana.
Postacie w tym filmie zrywają z wizerunkiem klasycznego czy nowoczesnego krwiopijcy rodem z „cukierkowego” Zmierzchu. Melancholijny Adam tkwi w egzystencjonalnym kryzysie, który jeszcze się pogłębia, a z którego próbuje go wydostać miłość jego (wiecznego) życia. Niespodziewanie nawiedza ich siostra Eve – Ava (Mia Wasikowska), która zaburza spokój pary ukochanych. Only Lovers Left Alive jest wartym polecenia melodramatem o miłości (także do sztuki) i egzystencji, który skutecznie ucieka od banałów.
Kolejna produkcja to opowieść o matce i córce, które są wampirami-uciekinierami. Ukrywają się przed żądnymi zemsty przedstawicielami swojego gatunku, bo wcześniej złamały zasady ich egzystencji. Próbują wieść normalne życie, ale z czasem niewygodne fakty zaczynają wychodzić na jaw, a do tego obie kobiety muszą stale bronić się przed demonicznymi i pozbawionymi litości oprawcami. Jak się okazuje ich decyzje i i dalsze losy przyniosą za sobą szereg dramatycznych wydarzeń, których geneza sięga nawet kilkuset lat wstecz.
W role główne wcieliły się: Saoirse Ronan oraz Gemma Arterton. Thiller fantasy opowiadający o wampirach spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem na całym świecie. Film był kręcony m.in. w Anglii i Irlandii.
W irańskim miasteczku Bad City dzieją się niewyjaśnione rzeczy. Jest to miejsce pełne przestępczości i prostytucji, a mieszkańcy są prześladowani przez samotnego wampira. A konkretniej tajemniczą wampirzycę.
Wszystko ma szansę się mienić, gdy rzeczona kobieta-upiór poznaje młodego Arasha – ciężko pracującego chłopaka, który mieszka i opiekuje się swoim uzależnionym od heroiny ojcem. Czy dwa zupełnie inne światy mogą ze sobą funkcjonować? Czy w zepsutym do szpiku kości świecie jest miejsce na wyższe uczucia?
Film pokazano po raz pierwszy na Festiwalu Filmowym Sundance w 2014 roku. Zdjęcia powstawały w Kalifornii, a w główną rolę wcieliła się Sheila Vand – amerykańska aktorka i performerka. Specyficzna produkcja ma za zadanie analizować najciemniejsze zakątki ludzkiej psychiki, rozterek i słabości.
Horror fantasy opowiada o genezie pojawienia się na Ziemi pierwszego wampira – Draculi. Konkretniej obrazuje historię księcia Włada Tepeša, który zawiera umowę z siłami ciemności, aby ocalić przed okrutnym sułtanem swoją rodzinę i podwładnych. W ten sposób staje się pierwszym krwiożerczym stworem na świecie.
Zrobiony z pełnym rozmachem film opowiada o tym, że nie zawsze wszystko jest tak oczywiste, jak się wydaje i skłania do refleksji nad tym, co jesteśmy w stanie zrobić, aby ochronić swoich najbliższych?
W rolach głównych występują: Luke Evans, Dominic Cooper oraz Sarah Gadon. Produkcja z 2014 roku chwalona jest głównie za efekty specjalne, grę aktorską i niejednoznaczną fabułę.
Jednym z najlżejszych filmów w niniejszym zestawieniu jest mockument, czyli obraz w konwencji satyry, którego forma przywodzi na myśl dokument. Taika Waititi, który jest obecnie rozchwytywanym reżyserem i scenarzystą, wspólnie z Jemaine’em Clementem stworzyli nietypowe dzieło. Co robimy w ukryciu opowiada o codziennych perypetiach kilku wampirów, którzy – zamiast przerażać – wywołują co najwyżej salwy śmiechu. Mimo że jeden z nich wygląda jakby był żywcem wyjęty z Nosferatu z 1922 roku.
Krwiopijcy w tym filmie budzą sympatię, rozmawiają o błahostkach i kłócą się z byle powodu – ot, próbują (prze)żyć we współczesnym świecie. To bohaterowie, z którym można się napić piwa w barze albo pośmiać się z głupich żartów. Nijak się mają do klasycznego wizerunku wampira, którego należy unikać za wszelką cenę. Komedia odwołuje się do znanych motywów wampirycznych i je wyśmiewa. Film doczekał się serialowego spin-offu, który jest nawet jeszcze lepszy!
Artykuł powstał we współpracy z Bartoszem Woldańskim.
Kochasz kino grozy? Koniecznie przeczytaj też:
Zobacz także inne filmowe propozycje:
Plus za dziewczynę co wraca do domu (nocą), ale że nie ma Co robimy w ukryciu, to jednak wstyd 😀 😉
Dziękuję za inspirację 🙂 Z pewnością weźmiemy ją pod uwagę przy aktualizacji zestawienia.
Już jest, lepiej późno niż wcale. 🙂 Uzupełniliśmy zestawienie, nie tylko o Co robimy w ukryciu. 🙂 W sam raz na seans halloweenowy. 🙂