Smukły, że aż strach. Test i recenzja telewizora Samsung 65Q67A

Z serii Q6xA Samsunga przetestowaliśmy do tej pory modele o przekątnej 43 oraz 55 cali. Najwyższy czas, aby uzupełnić nasze dossier o model większy, np. 65-calowy. Okazuje się, że pomimo przynależności do tej samej serii pomiędzy tymi telewizorami są jednak różnice techniczne. Czego one dotyczą i jak 65Q67A wypadł na tle mniejszych braci, tego dowiecie się z recenzji poniżej.

Samsung UE65Q67AAUXXH (dalej dla uproszczenia zwany 65Q67A) jest telewizorem LCD z 65-calowym ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160. W trakcie testu działał pod kontrolą oprogramowania w wersji 1805. Testowałem urządzenie w wersji sprzętowej nr 2 (Version No : 02). Telewizor wyprodukowano w zakładzie na Węgrzech, a fabrycznie nowy egzemplarz pochodził ze sklepu x-kom.

nalepka znamionowa telewizora samsung 65q67a

Design

W konstrukcji telewizora można wyróżnić następujące cechy:

  • niesamowicie szczupła obudowa;
  • tylna ścianka i ramka wokół ekranu wykonana z tworzywa sztucznego;
samsung 65q67a obudowa
Źródło: Samsung
  • telewizor spoczywa na dwóch plastikowych nóżkach w kształcie odwróconej litery „T”;
  • rozstaw nóżek wynosi 1074 mm (wg producenta 1086; zob. zdjęcie poniżej);
wymiary telewizora samsung 65q67a i rozstaw nóżek
Źródło: Samsung
  • nóżki posiadają fajny wihajster, który pozwala uzyskać mniejszy lub większy prześwit (maksymalnie 62 mm);
  • pilot to znana już konstrukcja o ograniczonej liczbie przycisków i plastikowej obudowie.

Jakość obrazu Samsunga 65Q67A

Wyświetlacz

W telewizorze zastosowano wyświetlacz LCD typu VA o układzie subpikseli bardzo podobnym do niektórych rozwiązań firmy Sharp (choć nie gwarantuję, że jest matryca tego producenta).

samsung 65q67a matryca

Główną zaletą matryc typu VA jest kontrast ̶̶ wyższy niż w panelach typu IPS czy ADS.

Termogram wykazał, że zastosowano podświetlenie krawędziowe (stąd smukła obudowa).

termogram telewizora samsung 65q67a (wyraźny czerwony pasek na dole)

Kolory

W zauważalnie zazielenionym trybie film (6711K) średni błąd odwzorowania barw wyniósł 3,6, czyli nieco ponad progiem postrzegalności.

Pod kątem kolory bledną i ciemnieją, co widać na zdjęciu poniżej.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

W ogólnej ocenie reprodukcję barw na wprost uważam za całkiem dobrą.

Szeroka paleta barw

Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 85%, co oznacza możliwość reprodukcji poszerzonej palety barw.

Średni błąd reprodukcji barw w trybie HDR wyniósł 9,1, a więc utrzymywał się w strefie górnej średniej.

Wynika to zarówno ze zbyt niskiej luminancji, jak i niedostatecznego nasycenia barw w trybie HDR. Przykładem może być próbka nr 1 (drugi słupek od lewej na lewym wykresie; pierwszy to biel), która powinna była mieć luminancję 353 cd/m^2, a miała niestety dużo niższą, bo zaledwie 211 cd/m^2.

Czerń i kontrast

Współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 3638:1, co jest całkiem niezłym, średnim wynikiem i jest równoznaczne z ciemną czernią w warunkach kina domowego (ciemne pomieszczenie).

Niestety, testowany egzemplarz miał trochę nierównomierne podświetlenie, szczególnie w okolicy prawego górnego rogu ekranu.

czarny ekran z delikatnymi prześwietleniami na rogach

Tę nierównomierność dało się również zauważyć w testowej scenie z filmu Zjawa (The Revenant, 2015)…

scena testowa z filmu zjawa - twarz mężczyzny wyłaniająca się z mroku

…oraz w często przeze mnie używanej planszy z gwiazdami i ruchomym statkiem kosmicznym.

niewielki, biały statek kosmiczny na tle czarnego, gwieździstego nieba

Dobrą wiadomością jest to, że Samsung, który jest znany ze stosowania na bardzo szeroką skalę tzw. globalnego przyciemniania (ang. frame dimming), tym razem nie zastosował go w modelu 65Q67A. Tak więc testowany telewizor nie będzie irytował tym „polepszaczem” obrazu.

Z drugiej strony, inżynierowie z Korei nie byliby sobą, gdyby czegoś tam gdzieś nie zmajstrowali. Tym razem, potocznie mówiąc, „podrasowali” gammę, czyli ściemnili trwale obraz w ciemnych szarościach i rozjaśnili w jasnych.

Taka „klasyczna” gamma w kształcie litery „S” mogłaby się nadawać do podręczników poświęconych kalibracji. Pomimo tego ww. manipulacja nie jest ekstremalna – w swojej testowej praktyce spotkałem dużo gorsze przypadki. Czy da się to skalibrować? Trudne pytanie. Dobry kalibrator może to poprawić, ale nie usunie tego całkowicie, bowiem Samsung stosuje nieco inną krzywą jasności do jasnych scen, a inną do ciemnych.

W ostatecznym rozrachunku do kina domowego i tak wolałbym Samsunga 65Q67A od jakiegokolwiek innego telewizora z matrycą IPS czy ADS.

HDR

Tu czekała na mnie niespodzianka. W trybie HDR na planszy 10% maksymalna luminancja po trzech minutach pomiaru wyniosła 398 cd/m^2.

Niby to nic takiego, ale jest to wynik aż o 167 cd/m^2 (!) niższy niż w modelu 43Q67A (565 cd/m^2). Jeżeli zaś weźmiemy pod uwagę, że testowany wcześniej model 55-calowy z tej samej serii w trybie HDR świecił z jasnością 420 cd/m^2, okaże się, że 65Q67A nie jest niczemu winien. Inaczej mówiąc, to nie on odstaje od reszty, lecz tylko 43-calowy „maluch”. Aby to lepiej sobie uzmysłowić, zróbmy małe zestawienie:

  1. 43Q67A (565 cd/m^2),
  2. 50Q67A (brak danych, test w planach),
  3. 55Q67A (420 cd/m^2)
  4. 65Q67A (398 cd/m^2).

I od razu widać, kto tu wychodzi przed szereg. A zatem, jeżeli ktoś będzie próbował Wam wmówić, że telewizory z tej samej serii mają identyczne lub niemal identyczne parametry i taką samą jakość obrazu, podsuńcie mu niniejszą recenzję.

Podsumowując: w trybie HDR Samsung oferuje jasność nieco powyżej średniej w tej klasie, a to że zawstydza go (i nie tylko jego) jego 43-calowy brat z tej samej serii, to już zupełnie inna historia.

wygląd telewizora samsung 65q67a
Źródło: Samsung

Odwzorowanie ruchu

W 65Q67A zastosowano matrycę LCD klasy 60 Hz, dzięki której ostrość obrazów ruchomych w trybie użytkownika (a także auto) wyniosła 450 linii (na 1080 maksimum). To dobry wynik jak na 60-hercowca – jest to typowa maksymalna rozdzielczość najlepszych telewizorów klasy 60 Hz.

Opcja „wyraźny ruch (LED)” (WRLED) poprawia ostrość ruchu aż do 1080 linii, ale z lekkim echem po lewej, spadkiem jasności i lekkim migotaniem. Przy wykorzystaniu funkcji WRLED ruchomy obraz był bardzo wyraźny.

A oto moje pozostałe spostrzeżenia odnośnie reprodukcji ruchu:

  • w trybie Użytkownika do dyspozycji mamy opcję „redukcji drgań” pozwalającą regulować stopień upłynnienia w zakresie od 0 do 10;
  • smużenie było małe;
  • wystąpiło małe zjawisko brudnego ekranu (ang. DSE, Dirty Screen Effect).

Tak jak w niemal wszystkich tegorocznych i ubiegłorocznych Samsungach mankamentem układu reprodukcji ruchu jest okresowe zacinanie się ruchu widoczne na niektórych treściach SD.

Podsumowując: reprodukcję ruchu przez 65Q67A uważam za więcej niż dobrą (jak na telewizor klasy 60 Hz). W tej kategorii 65-calowy model ma pewną przewagę nad 43Q67A.

Jakość dźwięku

Podobnie jak w innych modelach z tej serii przetworniki umieszczono pionowo w bardzo wyszczuplonej obudowie i nie są one widoczne.

profil i podstawa telewizora samsung 65q67a
Źródło: Samsung

W stosunku do poprzedników (seria Q6xT z roku 2020) dźwięk jest generalnie odchudzony. Do dyspozycji mamy trzy fabryczne nastawy:

  • standardowy,
  • dopasowujący się,
  • wzmocnienie.

W trybie standardowym brzmienie jest całkiem przyjemnie zestrojone, natomiast pozostałe tryby w mniejszym lub większym stopniu podbijają górę i dół pasma. Przy dużym poziomie wysterowania (>75/100) na wymagających treściach daje o sobie znać działający w tle ogranicznik, który ma za zadanie nie podpuszczać do przesterowań i zniekształceń.

Robi to całkiem skutecznie, ale przy okazji nieco deformuje brzmienie. Pomimo tego w porównaniu do dwóch mniejszych telewizorów z tej samej serii, które testowałem wcześniej (43 i 55 cali), większy model 65Q67A brzmi nieco lepiej, co być może jest zasługą większych przetworników i/lub większej ilości miejsca na ruch membrany.

W sumie jest nieźle, lepiej niż u mniejszych braci, ale gorzej niż u poprzedników (no cóż, smukłość ma swoją cenę).

Funkcje smart telewizora Samsung 65Q67A

Samsung 65Q67A pracuje pod kontrolą systemu Tizen. System ten oferuje szeroki wybór aplikacji, w tym m.in.:

Aplikacje VoD:

Aplikacje do strumieniowania muzyki:

Samsung 65Q67A obsługuje wiele formatów plików wideo z USB i dysków sieciowych, w tym: avi, flv, mkv, mov, mp4, tp (tylko USB) oraz wmv. Pliki z USB można sortować wg tytułu (tj. nazwy) lub daty, ale niestety nadal nie można zmieniać kierunku sortowania.

Złącza i interfejsy

  • HDMI 1 – 2.0
  • HDMI 2 – 2.0 eARC
  • HDMI 3 – 2.0
  • HDMI 4 – brak
  • USB – 2
  • Ethernet – 1
  • Optyczne – 1
  • Słuchawkowe – brak
  • Bluetooth – tak
  • Wi-Fi – tak

A oto fragment elektronicznej wizytówki telewizora (EDID):

Najnowsza konsola Xbox podłączona do gniazda HDMI nr 1 pracującego w trybie rozszerzonym tak oto oceniła możliwości Samsunga 65Q67A:

Specyfikacja sprzętowa

Parametry wg producenta:

  • rodzaj wyświetlacza – LCD
  • przekątna (cale) – 65
  • kształt wyświetlacza – płaski
  • maksymalna rozdzielczość – 3840 × 2160
  • tunery TV – DVB-C, DVB-T2, DVB-S2

Parametry zmierzone (ustawienia fabryczne)

  • kontrast ANSI(x:1) – 3638:1
  • średni błąd odwz. barw dE2000 (BT709) – 3,6
  • pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (%) – 85
  • input lag (ms) – 9,1

Warto zaznaczyć, że:

  • im wyższy współczynnik kontrastu, tym lepiej,
  • średni błąd odwzorowania barw poniżej 3,0 to bardzo dobry wynik, a jeśli wynosi poniżej 1,0 – świetny wynik; generalnie im mniej, tym lepiej,
  • im większe pokrycie przestrzeni UHDA-P3, tym kolory bardziej nasycone, a tym samym żywsze i bardziej atrakcyjne.
samsung 65q67a widziany z przodu, na ekranie pastelowe wzory (w odcieniach fioletu)

Podsumowanie

Samsung 65Q67A jest udanym telewizorem 4K, który sprawdzi się w wielu zastosowaniach, w tym w kinie domowym. Jego głównymi zaletami są niezły kontrast, akceptowalne kolory, upłynnianie ruchu, duża liczba aplikacji oraz łatwa obsługa. Warto też wspomnieć o niezwykle smukłej obudowie. Polecam.

Minusy

Plusy

geex rekomendacja

Przydatność telewizora

Telewizja: 5/10

Kino domowe: 5/10
Sport: 4/10
Gry: 4/10

Samsung 65Q67A czeka w ofercie x-komu


W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.