Test i recenzja telewizora Samsung 43Q67C

Samsung 43Q67C to propozycja dla tych, którzy szukają małego i smukłego telewizora z wysokim kontrastem. Ten 43-calowy QLED sprawdzi się przy zwykłym oglądaniu telewizji, jak również w domowym kinie.

Tak. W porównaniu do modeli z niższych serii tego producenta telewizory z serii Q67C działają żwawiej i są od nich jaśniejsze, co widać gołym okiem.

43Q67C nie jest ekranem dla zwolenników precyzyjnie oddanych kolorów już w ustawieniach fabrycznych. Ponadto nie sprawdzi się na wymagających treściach HDR.

Samsung QE43Q67C 43" QLED 4K Tizen TV

★★★★★★ (13)

100% Natężenie Kolorów (dzięki technologii Quantum Dot)* Miliard perfekcyjnych kolorów, niezależnie od jasności Quantum HDR Kinowa...

2 499,00 zł

O telewizorze Samsung 43Q67C

Seria Q67C obejmuje modele o przekątnych 43, 50, 55, 65 oraz 75 cali. Są to telewizory, w których producent postawił na smukłą obudowę, stąd zastosowanie podświetlenia krawędziowego.

Samsung QE43Q67CAUXXH (dalej dla uproszczenia zwany 43Q67C) jest telewizorem LCD z ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160 pikseli. W trakcie testu pracował pod kontrolą systemu Tizen oraz oprogramowania systemowego w wersji 1310.3.

Informacje z tabliczki znamionowej:
Model	QE43Q67CAUXXH
Kraj produkcji	Made in Hungary
Wersja panelu	04

Testowany egzemplarz telewizora był fabrycznie nowy i pochodził ze sklepu x-kom.

Design

Pod względem stylistyki i konstrukcji Samsung 43Q67C nie odbiega od innych modeli z serii Q67C. Oznacza to, że podobnie jak one jest telewizorem o smukłej, ładnej i atrakcyjnej stylistyce. Ogólna jakość wykonania jest moim zdaniem dobra.

W konstrukcji Samsunga 43Q67C można wyróżnić następujące cechy:

tylna ścianka (ze zintegrowaną pokrywą elektroniki): plastik;
ramka wokół ekranu: plastik;
szerokość ramki: 6 mm;
nóżki: plastik;
rozstaw nóżek: 672 mm;
prześwit: 65 mm (na środku);
gniazda: po lewej stronie;
kabel sieciowy: odłączany;
pilot: mały ze zmniejszoną liczbą przycisków (TM2360E).

Jakość obrazu Samsunga 43Q67C

Wyświetlacz

W telewizorze zastosowano wyświetlacz LCD typu VA. Główną zaletą matryc typu VA jest kontrast – wyższy niż w matrycach typu IPS czy ADS.

Termogram wykazał, że zastosowano podświetlenie krawędziowe, dzięki czemu telewizor ma naprawdę smukłą obudowę.

Kolory

Odwzorowanie barw przez Samsunga 43Q67C oceniam jako dostateczne.

W ocieplonym (tj. wykazującym nadmiar składowej czerwonej i niedobór niebieskiej [5739K]) trybie filmmaker średni błąd odwzorowania kilkudziesięciu testowych próbek barw wyniósł 4,0, a więc powyżej progu postrzegalności (3,0).

Taki poziom błędów wynikał, między innymi, z:

niewłaściwej charakterystyki jasności, która rozjaśniała szarości i kolory;
ze zbyt ciepłej fabrycznej kalibracji telewizora;
ze zbyt mocno nasyconej czerwieni.

Na szczęście błędy dotyczą głównie luminancji, czyli rozjaśnienia kolorów, a jeśli chodzi o ich nasycenie, to z wyjątkiem czerwonego i pochodnych, jest ono akceptowalne. Na wprost ekranu kolory są żywe i nasycone, i trzeba powiedzieć, że subiektywnie całkiem przyjemne.

Pod kątem kolory lekko bledną i nieco ciemnieją, ale ogólna degradacja jest, jak na matrycę VA, niewielka, co jest zasługą matrycy LCD z czterema domenami na subpiksel.

W testowanym egzemplarzu modelu 43Q67C biel była jednolita i pozbawiona winietowania.

Szeroka paleta barw

Chociaż w podświetleniu nadal mamy kontrowersyjne Dual LED-y, telewizor pozytywnie odróżnia się od innych modeli QLED z tym rozwiązaniem technicznym. Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 88%, co oznacza, że telewizor wyświetla poszerzoną paletę barw w stosunku do standardowej. Warto przy tym podkreślić, że pokrycie jest w przybliżeniu 4 p.p. wyższe od wielu QLED-ów z serii Q6x i Q7x, co było pewnym (oczywiście pozytywnym) zaskoczeniem.

Średni błąd odwzorowania barw w trybie HDR (przy MaxCLL=1000; MaxFALL=400 cd/m^2) wyniósł 4,4, co jest wynikiem dobrym – lepszym niż np. w modelu 55-calowym z tej samej serii. 

Czerń i kontrast

Samsung 43Q67C sprawdzi się dobrze w domowym kinie: kontrast jest wysoki, a czerń całkiem głęboka (jak na telewizor LCD oczywiście).

W ustawieniach fabrycznych trybu filmmaker współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 5355:1, co jest bardzo dobrym wynikiem. Niestety, wynik ten nie odzwierciedla rzeczywistych możliwości telewizora, bowiem telewizor zestrojono niewłaściwie i pokazuje on zbyt ciemny obraz w cieniach i zbyt jasny w światłach. Potwierdza to analiza charakterystyki jasności dla treści SDR.

Wygięta charakterystyka jasności wygląda na typowy zabieg mający „podrasować” obraz, aby wyglądał na jeszcze bardziej kontrastowy. Jest to zabieg zupełnie zbędny, bowiem wyświetlacz ma już sam w sobie dobry kontrast natywny i nie potrzebuje tego typu sztuczek.

Oznacza to, że telewizor będzie miał tendencję do tłumienia lub gubienia przyczerniowych detali, zwłaszcza w trybie SDR. Z kolei na treściach HDR sytuacja była trochę lepsza, a nasza standardowa scena testowa z filmu Zjawa (The Revenant, 2015, HDR 10) wypadła całkiem dobrze: najważniejsze elementy były widoczne, zarówno na pierwszym, jak i na drugim planie, chociaż te dalsze już niestety nie.

UWAGA! Poniższe zdjęcia proszę oglądać w ciemnym pomieszczeniu przy dużej jasności wyświetlacza. A najlepiej kliknąć i zmaksymalizować je do trybu pełnoekranowego.

HDR

Możliwości 43Q67C w zakresie HDR wychodzą nieco powyżej średniej (czyli poziom 400 cd/m^2). W trybie filmmaker na planszy zajmującej 10% powierzchni ekranu maksymalna luminancja wyniosła 436 cd/m^2 pod koniec trzyminutowego pomiaru.

Chociaż w praktyce różnica nie jest istotna, jest to wynik o całe 36 kandeli wyższy od modelu 50Q67C.

Luminancja była stała i taka sama dla plansz testowych o różnych rozmiarach, co oznacza, że producent nie zastosował sztuczek w rodzaju chwilowego przesterowywania diod LED czy „dostrajania” luminancji pod konkretne plansze.

Od roku 2023 w telewizorach Samsunga dostępna jest nowa funkcja HDR o nazwie „mapowanie tonów HDR”. Ma ona dwa ustawienia:

statyczne oraz
aktywne.

Ustawieniem fabrycznym w 43Q67C jest „statyczne”, które przepala (tj. gubi) szczegóły w światłach sceny, ale daje za to wyższą jasność. Z kolei ustawienie „aktywne” daje lepszą gradację (widoczność jasnych detali), ale kosztem niższej jasności. Wybór oczywiście należy do użytkownika.

Odwzorowanie ruchu

Pod względem ostrości obrazów ruchomych Samsunga 43Q67C oceniam pozytywnie, a pomiary uplasowały go w górnej strefie 60-hercowych telewizorów z matrycami LCD typu VA.

Na 1080 testowych pionowych linii (TVL) Samsung 43Q67C pokazał 400-450 linii, a po włączeniu opcji WRLED („wyraźny ruch LED”) 1080 linii, co w tej klasie jest wynikiem dobrym. Niestety, tradycyjnym ubocznym skutkiem działania WRLED jest spadek jasności, migotanie obrazu oraz słabe zielonkawe smugi widoczne za poruszającym się obiektem, w związku z czym korzystania z opcji WRLED raczej nie polecam.

A oto moje pozostałe uwagi odnośnie reprodukcji obrazów ruchomych:

smużenie było średnie;
zjawisko brudnego ekranu (ang. DSE, dirty screen effect) było małe i miało postać delikatnych pionowych pasków; moim zdaniem nie było dokuczliwe, choć to oczywiście ocena subiektywna;
kolorowe smugi (red/yellow ghosting) w ruchu nie wystąpiły (no chyba, że aktywujemy WRLED);
układ upłynniania ruchu działał skutecznie, choć na początku odtwarzania danego pliku potrzebował często ułamka sekundy, aby w pełni „załączyć” ustawiony przez użytkownika poziom upłynniania.

Jakość dźwięku telewizora Samsung 43Q67C

Samsung 43Q67C oferuje poprawne, choć mocno odchudzone brzmienie. Nadaje się ono do zwyczajnego oglądania telewizji (w tym wiadomości) oraz mało wymagającej muzyki o ograniczonym zakresie dynamiki.

Według producenta zainstalowano głośniki o łącznej mocy 20 W. Ponieważ obudowa jest bardzo smukła, przetworniki umieszczono pionowo, dlatego nie widać ich z zewnątrz.

Pomiary wykazały, że charakterystyka opada już od około 120 Hz, z oczywistą szkodą dla niskich tonów.

Krótko mówiąc, bas jest chudy i słaby, chociaż jest w stanie w pewien sposób podkreślać rytm muzyki. Użytkownik ma do dyspozycji trzy fabrycznie zdefiniowane tryby: standardowy, dopasowujący się oraz wzmocnienie. Tryb standardowy jest moim zdaniem najmniej zmanipulowany i najbardziej odporny na zniekształcenia. 7-punktowy korektor dostępny jest tylko w trybie standardowym.

Funkcje smart telewizora Samsung 43Q67C

Multimedia Samsunga 43Q67C oceniam pozytywnie: system Tizen oferuje dobrą obsługę plików audio-wideo oraz dużą liczbę różnorodnych aplikacji, w tym:

Apple TV
Canal+
Deezer
Disney+
Filmbox
HBO Max
Netflix
Player
Polsat Box Go
Prime Video
Rakuten TV
SkyShowTime
Spotify
Tidal
TVP VOD
YouTube
Viaplay

Obsługa plików wideo stała na dobrym poziomie – telewizor odtworzył prawie wszystkie testowe pliki z USB (w tym avi, flv, mkv, mov, mp4, mts, tp i wmv).

Złącza i interfejsy

W Samsungu QE43Q67C znajdziecie:
HDMI 1	2.0
HDMI 2	2.0 eARC
HDMI 3	2.0

Pełną informację o złączach podano w specyfikacji Samsunga 43Q67C.

Współpraca z konsolą i komputerem

Producent deklaruje dostępność następujących funkcji dla graczy:

tryb gry;
samoczynne przełączanie się telewizora w tryb gry (ALLM);
upłynnianie w grach (game motion plus);
mini map zoom;
ultraszeroki widok w grach;
obsługa HGiG.

Opóźnienie sygnału w grach jest bardzo niskie, bowiem na sygnale 1080p/60 zmierzyliśmy input lag równy zaledwie 8,9 ms.

Konsola Xbox Series X podłączona do testowanego telewizora tak oto oceniła go pod kątem możliwości współpracy:

Komunikat z konsoli Xbox Series X Samsung 43Q67C

Podsumowanie testu Samsunga 43Q67C

43-calowy telewizor Samsung z serii Q67C jest całkiem udanym ekranem klasy podstawowej. Do jego głównych zalet należą czerń i kontrast, żywe kolory, bogate multimedia, smukła obudowa, regulowany prześwit oraz wygodny pilot zdalnego sterowania. Telewizor ma wszelkie predyspozycje do tego, aby sprawdzić się w codziennym użytkowaniu (telewizja, kino domowe, okazjonalne gry itp.). Polecam.

Minusy

kolory bledną pod kątem
gubienie przyczerniowych detali (SDR i HDR)
celowo zmanipulowana charakterystyka jasności
trochę nierównomierne podświetlenie
ocieplony obraz w ust. fabrycznych (filmmaker)
raczej słaby bas

Plusy

wysoki kontrast (jak na LCD)
niezła ostrość obrazów ruchomych
niski input lag
bogate multimedia
smukła obudowa
nóżki z regulacją wysokości
mały, lecz wygodny pilot

Ocena redakcji

5/10

Telewizor Samsung 43Q67C kupisz w x-kom

W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.

Tomasz Chmielewski

Telewizorowego bakcyla zaszczepili mu rodzice, którzy jako pierwsi w bloku kupili odbiornik kolorowy. W wolnym czasie słucha muzyki i czyta.

Kuledzik (smukły) jak śledzik. Test i recenzja telewizora Samsung 43Q67C

Tomasz Chmielewski

O telewizorze Samsung 43Q67C

Design