W serii X75WL znajdziemy najbardziej przystępne telewizory Sony 4K z roku 2023. Po ogromnym 75-calowym modelu tym razem skaczemy na sam dół tej serii do ekranu 43-calowego. Przypominam, że model 50X75WL miał matrycę VA, ale 75X75WL matrycę ADS. Jaką zatem ma 43X75WL? Przeczytajcie uważnie recenzję telewizora Sony 43X75WL, to się dowiecie.
Seria X75WL obejmuje telewizory o, co najwyżej, podstawowych parametrach technicznych. W jej skład wchodzą modele z ekranami o przekątnych 43, 50, 55, 65 oraz 75 cali. Co ciekawe, 43X75WL jest jednym z tylko dwóch 43-calowych telewizorów w całej gamie Sony (inny model to droższy 43X80L).
Sony KD-43X75WL (dalej dla uproszczenia zwany 43X75WL) jest telewizorem LCD z ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160 pikseli. W trakcie testu pracował pod kontrolą systemu Android 10 (Google TV) oraz oprogramowania systemowego w wersji 6.7480.0852EUA.
| Informacje z tabliczki znamionowej: | |
|---|---|
| Model | KD-43X75WL |
| Kraj produkcji | nie podano |
| Data produkcji | 2023/10 |
Sony 43X75WL jest prostym, lecz ładnym telewizorem. Inaczej mówiąc, pierwszego miejsca za stylistykę raczej nie zdobędzie, ale „złotych malin” za design również nie.
W konstrukcji Sony 43X75WL można wyróżnić następujące cechy:
Z ciekawostek: montaż telewizora jest dziecinnie prosty, bowiem nóżek nie przykręcamy, lecz po prostu wsuwamy w otwory w obudowie. Acha, jeszcze jedno: jest tylko jeden (szeroki) rozstaw nóżek.
W telewizorze zastosowano wyświetlacz LCD typu ADS. Główną zaletą matryc typu ADS jest reprodukcja kolorów pod kątem. Wadą – niższy kontrast niż w matrycach typu VA.
Podobnie jak w modelu 75-calowym z tej samej serii, 43X75WL odwzorowuje barwy wyjątkowo dobrze i to już w ustawieniach fabrycznych swojego najlepszego trybu – to chyba najważniejsza zaleta tego telewizora.
W ocieplonym (tj. wykazującym niedobór składowej niebieskiej) trybie własnym (6015K) średni błąd odwzorowania kilkudziesięciu testowych próbek barw wyniósł 1,9, a więc zauważalnie poniżej progu postrzegalności (3,0).
Na szczególne uznanie zasługuje reprodukcja odcieni ludzkiej skóry (17 słupków z prawej strony wykresy): żaden z błędów nie przekracza wartości 2,0, co oznacza wierną reprodukcję twarzy i to już w ustawieniach fabrycznych trybu własny.
Dzięki matrycy LCD typu ADS pod kątem kolory nie ulegają istotnej degradacji – tylko nieznacznie ciemnieją. Winietowanie było niewielkie – wyraźnie mniejsze niż to widoczne na poniższym zdjęciu.
W przeciwieństwie do bardziej zaawansowanego (i droższego) modelu 43X80L, Bravia 43X75WL nie jest w stanie wyświetlać szerokiej palety barw. Pomiar wykazał powierzchniowe pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) rzędu 79%, co jest wynikiem zbyt niskim, aby mówić nawet o poszerzonej palecie.
Średni błąd odwzorowania barw w trybie HDR (przy MaxCLL=1000; MaxFALL=400 cd/m^2) wyniósł 8,7, a więc więcej niż w modelu 43X80L.
Telewizory wyposażone w wyświetlacze LCD typu IPS lub ADS nie mogą pochwalić się wysokim kontrastem natywnym, a Bravia 43X75WL nie jest tu wyjątkiem. Współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 587:1, co jest wynikiem doprawdy bardzo słabym.
W związku z tym nasza standardowa scena testowa z filmu Zjawa (The Revenant, 2015, HDR 10) wypadła niestety znacząco poniżej oczekiwań.
Telewizor ma co prawda opcję o nazwie „zaawansowane zwiększenie kontrastu” (ZZK), ale jej włączenie niewiele pomaga, ściemniając jedynie obraz i manipulując przy tym szkodliwie charakterystyką jasności.
Z drugiej strony mniej wymagające sceny z tego filmu wypadły zaskakująco dobrze: w poniższej scenie zaskakiwała ilość detali oraz dobra reprodukcja barw.
Oczywiście wiele zależy od rodzaju sceny. Podobnie jak w modelu 75-calowym, sytuacja poprawia się na treściach SDR, tj. wtedy, gdy podświetlenie nie pracuje z pełną mocą. Poniższe zdjęcie wykonałem przy ustawieniu podświetlenia (opcja „jasność” w menu) na 09/50, co daje luminancję rzędu 120 cd/m^2.
Jak widać, na materiałach SDR nie musi być tragicznie, a wiele zależy od konkretnej sceny oraz od naszych ustawień.
Podsumowując:
Sony 43X75WL nie jest telewizorem, który poleciłbym do oglądania wymagających treści HDR. Z drugiej strony, znam rywali, którzy wypadają od niego gorzej.
W trybie własnym na planszy zajmującej 10% powierzchni ekranu maksymalna luminancja wyniosła 387 cd/m^2 pod koniec trzyminutowego pomiaru.
Jeśli chodzi o jakość obrazów ruchomych, możemy mówić o wyniku dostatecznym. Rozdzielczość obrazów ruchomych zbliża się do górnej granicy wyników dla paneli LCD klasy 60 Hz, a telewizor posiada skutecznie działający układ upłynniania ruchu.
Sony 43X75WL wyświetlił 350-400 linii (TVL) na 1080 maksimum, co jest raczej słabym wynikiem – podobnym do modelu 43X80L. Z drugiej strony:
Układ upłynniania ruchu działał skutecznie, choć nie zalecam ustawiania opcji „gładkość” powyżej „1”. W związku z tym zalecane ustawienie ruchu to tryb własny, gładkość równa 1 oraz czystość równa 2 (ewentualnie 3, choć tu już musimy się liczyć ze spadkiem jasności obrazu).
Podobnie jak inne Bravie A.D. 2023, 43X75WL ma z jednej strony mniej stopni upłynniania ruchu od większości rywali, ale z drugiej strony układ upłynniania generuje mniej zniekształceń (artefaktów).
Pod względem jakości brzmienia, 43X75Wl nadaje się nie tylko do wiadomości i programów publicystyczno-rozrywkowych, lecz także do okazjonalnego słuchania mniej wymagającej muzyki.
Sony 43X75WL wyposażono w dwa przetworniki szerokopasmowe promieniujące do dołu. Producent podaje, że moc głośników to 2 x 10 W.
Osiągnięty rezultat uważam za pozytywny: po podbiciu dźwięk stał się pełniejszy i lepiej zrównoważony, a „basik” szczytujący przy 80 Hz całkiem zgrabnie podkreślał linię melodyczną muzyki.
Funkcja „korektor dialogów” działa dobrze i moim zdaniem jest całkiem pomocna i skuteczna. Tradycyjnie dla telewizorów Bravia z serii X80 i X85 trybów dźwięku brak, ale jest korektor, który działa skutecznie.
Dzięki systemowi Android funkcje multimedialne są jedną z mocniejszych stron Sony 43X75WL. Jeżeli damy mu kilkanaście sekund na ustabilizowanie się po włączeniu, okaże się, że telewizor działa stosunkowo szybko i stabilnie, a system nie sprawia większych problemów.
Jeśli chodzi o dostępne aplikacje, to przedstawiają się one następująco:
Fabrycznie zainstalowany odtwarzacz multimediów nadal jest oprogramowaniem niedopracowanym: bardzo długo wczytuje listę plików z USB, gdy jest ich wiele. W dodatku potrafi się zacinać podczas odtwarzania, a czasem po prostu nawet zawiesić. Ponadto, na niektórych plikach brakuje możliwości włączenia pauzy: pojawia się komunikat: „tej funkcji nie można stosować z tym plikiem”. To dziwne, bowiem w starszych modelach pauzowanie tych samych plików było jednak możliwe.
Na plus standardowego odtwarzacza trzeba policzyć znakomite opcje sortowania plików z USB oraz kilka unikalnych funkcji jak np. sortowanie plików z dysku sieciowego. Pomimo tego zalecam rozważyć instalację dodatkowego odtwarzacz multimediów, jak np. VLC.
| W Sony 43X75WL znajdziecie: | |
|---|---|
| HDMI 1 | 2.0 |
| HDMI 2 | 2.0 |
| HDMI 3 | 2.0 eARC |
| HDMI 4 | 2.0 |
Pełną listę złączy podano w specyfikacji Sony 43X75WL.
W tej kategorii telewizor zasłużył na ocenę dostateczną: opóźnienie sygnału w grach jest niskie, a funkcje przydatne podczas rozgrywek – podstawowe.
Producent deklaruje, że telewizor Sony 43X75WL obsługuje następujące funkcje dla graczy:
Sony 43X75WL jest małym i prostym telewizorem, którego główną zaletą jest bardzo dobra reprodukcja barw w ustawieniach fabrycznych trybu własnego. Telewizor ten sprawdzi się w dzień w średnio jasnych pomieszczeniach oraz wieczorem przy włączonym świetle. Do kina domowego HDR trudno go polecić, ale do zwykłej telewizji i oglądania YouTube’a jak najbardziej się nadaje.
W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.
Można prosić o test telewizora marki JVC? QLED z ponoć dobrym upłynniaczem MEMC, do tego dźwięk z dodatkowym subwooferem za ok. 2000 zł, wygląda to nieźle.
I za taki telewizor 2959 zł ? To coś powinno kosztować połowę tej kwoty !
No PWM in backlight, reliable and good sound. I think it’s worth it.
What a shame that Sony doesn’t at least offer a VA panel in their small TVs now that x85/89 are no longer available.
OLED is perfect but not for all around uses, and above all, far too expensive for an old non-MLA LG panels in these 42-inch sizes.