Po 55-calowym telewizorze z serii E7KQ bierzemy na warsztat mniejszy, bowiem zaledwie 43-calowy model z tej samej serii. Co ciekawe, pod jednym względem dosłownie znokautował on większego brata. W czym testowany ekran był tak dobry oraz czy warto go kupić, dowiecie się z recenzji telewizora Hisense 43E7KQ.
Telewizory z serii E7K chińskiej firmy Hisense znajdują się w dolnej połowie gamy, pomiędzy niższą serią A6K a wyższą serią U6KQ. W jej skład wchodzą modele o przekątnych 43, 50, 55, 65 i 75 cali.
Hisense 43E7KQ jest telewizorem LCD z ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160 pikseli. W trakcie testu pracował pod kontrolą systemu VIDAA 6 oraz oprogramowania systemowego w wersji V0010.06.30A.O0228. Zastosowano platformę sprzętową MTK9602. Co ciekawe, telewizor identyfikuje się również kodem „43A5FE”.
| Informacje z tabliczki znamionowej: | |
|---|---|
| Model | 43E7KQ |
| Kraj produkcji | Made in P.R.C., Assembled in Europe |
| Data produkcji | brak danych |
Testowany egzemplarz telewizora był fabrycznie nowy i pochodził ze sklepu x-kom.
Hisense 43E7KQ jest telewizorem o spokojnej i niekontrowersyjnej stylistyce. Jakość wykonania jest dobra i wydaje się być nawet nieco lepsza od porównywalnych konkurentów.
W konstrukcji Hisense’a 43E7KQ można wyróżnić następujące cechy:
Pilot ma dużą liczbę przycisków zapewniających dostęp do aż 11 wybranych aplikacji. To swego rodzaju ewenement, który może jednak spodobać się niektórym użytkownikom.
Termogram pokazuje, że zastosowano podświetlenie bezpośrednie.
Moim zdaniem reprodukcję kolorów na wprost można ocenić jako całkiem dobrą.
W ocieplonym (tj. wykazującym lekki nadmiar składowej czerwonej) trybie kino nocne (6176K) średni błąd odwzorowania kilkudziesięciu testowych próbek barw wyniósł 2,2, a więc zdecydowanie poniżej progu postrzegalności (3,0).
To bardzo dobry wynik – zauważalnie lepszy od modelu 55-calowego z tej samej serii. Czerwień była lekko podrasowana (czytaj: zbyt nasycona), ale bez tragedii.
Pod kątem kolory bardzo mocną bledną i to w stopniu, który jest jednym z największych spośród porównywalnych matryc LCD typu VA. W skrajnych przypadkach, tj. w poziomie pod bardzo dużym kątem, czerwień robi się praktycznie pomarańczowa.
Niestety, podświetlenie nie było równomierne, co było widać w ciemnym pomieszczeniu, zarówno na pełnoekranowej 75-procentowej czerwieni (zdjęcie powyżej), jak i na pełnoekranowej bieli.
W tej konkurencji 43E7KQ nas zaskoczył i to w dodatku pozytywnie. Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 95%, co w tej cenie jest wybitnym wynikiem – i to w dodatku o 8 p.p. lepszym od modelu 55E7KQ.
Z drugiej strony w technice nie ma cudów i średni błąd odwzorowania barw w trybie HDR (przy MaxCLL=1000; MaxFALL=400 cd/m^2) wyniósł aż 12,0, co jest wynikiem niezadowalającym. Powód? Podobnie jak w modelu 55-calowym zbyt niska jasność maksymalna telewizora.
Matryca LCD typu VA zapewnia Hisense’owi 43E7KQ dobry kontrast – na pewno większy niż w matrycach ADS czy IPS. W związku z tym czerń telewizora nie rozczaruje w całkowicie zaciemnionym pomieszczeniu.
W trybie kino nocne współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 3897:1, co jest dobrym, choć nie wybitnym wynikiem. Co ciekawe producent podaje 3800:1, co, biorąc pod uwagę jakościowy rozrzut nieuchronnie związany z wielkoseryjną produkcją, znalazło potwierdzenie w naszym pomiarze.
Poziom czerni (opcja „jasność”) wymagał tylko delikatnej korekty: z 50 na 51-52. Niestety, w ciemnych scenach dało się zauważyć posteryzację szarości w pobliżu czerni, co wynika z niskiej klasy matrycy.
Nasza standardowa scena testowa z filmu Zjawa (The Revenant, 2015, HDR 10) została tak mocno przez telewizor ściemniona, że nawet niektóre z głównych obiektów (drzewo, Hugo Glass stojący w głębi) stały się słabiej widoczne.
Tu bardzo przydałaby się kalibracja, tylko kto ją będzie zamawiał w przypadku tak taniego telewizora? Chyba tylko największy entuzjasta.
Z powodu stosunkowo niskiej jasności maksymalnej Hisense 43E7KQ nie nadaje się do krytycznego oglądu wymagających treści HDR. W trybie kino nocne na planszy zajmującej 10% powierzchni ekranu maksymalna luminancja wyniosła zaledwie 226 cd/m^2 pod koniec trzyminutowego pomiaru (producent podaje wartość 250 cd/m^2).
Luminancja była stała i niezależna od rozmiaru planszy testowej, co oznacza, że producent nie zastosował sztuczek w rodzaju chwilowego przesterowywania diod LED.
Jeśli chodzi o widoczność (gradację) bardzo jasnych odcieni, to 43E7KQ ignoruje metadane i gdy sygnał ma zakodowany pułap (MaxCLL) na poziomie 4000 cd/m^2, to telewizor pokazuje detale nieco powyżej poziomu 1000 cd/m^2. To znacznie lepsze podejście niż w modelu 55-calowym z tej samej serii.
Hisense 43E7KQ oferuje jeszcze akceptowalną jakość obrazów ruchomych i to pomimo faktu, że w przeciwieństwie do modelu 55-calowego z tej samej serii nie ma żadnych opcji kontroli ruchu.
Na 1080 testowych pionowych linii (TVL) Hisense 43E7KQ pokazał 450 linii, co jest wynikiem dobrym – typowym dla najlepszych matryc LCD klasy 60Hz.
Zjawisko brudnego ekranu (ang. DSE, dirty screen effect) było mało-średnie. Z kolei smużenie było duże i 43E7KQ musiał uznać wyższość modelu 55A6K (z matrycą ADS). Przy bardzo dużych szybkościach obiektów ruchomych pojawia się tearing, czyli (zielono-czerwonawe) rozkolorowania na krawędziach, w związku z czym trudno mi ten model polecić graczom (55E7KQ był pod tym względem lepszy).
Muszę przyznać, że zaskoczył mnie również brak funkcji upłynniania ruchu. Dlaczego? Ponieważ model 55-calowy z tej samej serii ją miał, a w 43E7KQ jej nie jednak było. Oznacza to, że telewizory Hisense z serii E7K różnią się jednak pod względem technicznym (najpierw różnica w szerokiej palecie barw, a teraz w funkcji upłynniania ruchu). Inaczej mówiąc, przewaga, którą 43E7KQ zyskał pod względem reprodukcji barw, została ograniczona lub, jak kto woli, zniwelowana, przez brak funkcji upłynniania ruchu.
Warto jednakże zaznaczyć, że upłynniania ruchu nie ma też wielu rywali z tej półki cenowej, a im mniejszy ekran tym jego brak doskwiera mniej.
Hisense 43E7KQ oferuje bardzo przeciętne brzmienie. Pomimo tego do zwykłej telewizji, czyli np. wiadomości i programów publicystycznych powinno ono wystarczyć.
W telewizorze zainstalowano dwa przetworniki szerokopasmowe promieniujące dźwięk do dołu. Producent podaje, że moc głośników zainstalowanych w telewizorze to 2×7 W (model 55-calowy miał 2×8 W).
Pomiar wykazał, że w ustawieniach fabrycznych trybu standardowego charakterystyka gwałtownie opada i to już od ok. 290 Hz, z oczywistą szkodą dla reprodukcji niskich tonów. Na szczęście brzmienie można trochę poprawić za pomocą korektora, co widać na wykresie poniżej.
Telewizor pracuje pod kontrolą systemu operacyjnego VIDAA, będącego własnym opracowaniem producenta. System ten zaskakuje szybkością i płynnością działania, czym przewyższa nawet kilkukrotnie droższych rywali z wolniejszymi systemami. Wadą systemu VIDAA jest z kolei wybór aplikacji – skromniejszy niż w najlepszych systemach konkurencyjnych.
Pomimo tego znanych i lubianych aplikacji jest sporo, w tym:
Niestety, w trakcie testu odnotowaliśmy brak następujących aplikacji:
| W Hisense 43E7KQ znajdziecie: | |
|---|---|
| HDMI 1 | 2.0 eARC |
| HDMI 2 | 2.0 |
| HDMI 3 | 2.0 |
Pełną listę złączy podano w specyfikacji Hisense 43E7KQ.
Producent podaje, że 43E7KQ obsługuje następujące funkcje dla graczy:
Opóźnienie sygnału w grach było bardzo niskie: na sygnale 1080p/60 zmierzyliśmy input lag równy 9,7 ms.
Hisense 43E7KQ jest cenowo przystępnym telewizorem LCD klasy budżetowej. Do jego najważniejszych zalet należą czerń, kontrast oraz, a może przede wszystkim, niezwykle szeroka paleta kolorów. Kolorów, które na wprost ekranu są zaskakująco dokładnie oddane i to już w ustawieniach fabrycznych trybu „kino nocne”. Hisense 43E7KQ nadaje się do zwyczajnej telewizji oraz domowego kina i właśnie do tych dwóch zastosowań można go rozważyć.
W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.
Brak Spotify i HBO w tej cenie to kpina
Kąty to tragedia, jak chyba w każdym Hisense. 95 % pokrycia palety, a przy lekkim odchyleniu 5%. Oglądałem w sklepie U7KQ i było to samo, mimo że model z wyższej serii. Chińczyki muszą się jeszcze dużo nauczyć niestety, współczuję ludziom, którzy kupują tą markę