Suche ogniwa, frezarka do ryżu i monitor iiyama, czyli japońskie firmy elektroniczne i ich historie

Ktoś mówi „Japonia”. Wasze pierwsze skojarzenia? Godzilla, samurajowie, anime, j-pop, wschodzące słońce, kwitnące wiśnie…? A technologia? Choć nie należy do grona tak zwanych azjatyckich tygrysów, Japonia pozostaje wciąż jednym z najsilniejszych graczy w tej dziedzinie, a z produktami „made in Japan” spotkał się chyba każdy z czytających. Konsola Sony PlayStation, monitor gamingowy iiyama, aparat Canon… Od czego jednak te japońskie firmy elektroniczne zaczynały? Czy producenci monitorów mogli tworzyć aparaturę medyczną, a dostawcy drukarek – maszyny do szycia? Która z nazw odsyła do buddyjskich wierzeń? I jak w ogóle wygląda zaplecze historyczne technologii rodem z Nipponu? Odpowiedzi na te pytania mogą niekiedy zaskoczyć.

Japonia i technologia w XX i XXI wieku – krótki historyczny rzut okiem

Przed i w czasie II wojny światowej

Nie będziemy się tu przenosić w bardzo odległą przeszłość i opisywać, jakie japońskie wynalazki pojawiały się w dawnych stuleciach. Choć oczywiście nie znaczy to, że pod względem nauki były to martwe wieki. Choćby w XIX – konkretnie w 1887 roku – Sakizō Yai wynalazł nowoczesną wersję baterii z suchym ogniwem, która świetnie nadawała się do urządzeń przenośnych, inaczej niż jej odpowiedniki zawierające płyn. A współczesne polerki do ryżu sporo zawdzięczają frezarce, którą stworzył Riichi Satake w 1896 roku (niektóre źródła podają 1930). 

Sakizou Yai suche ogniwo
Sakizō Yai, źródło: Wikimedia Commons

Nieco ograniczamy się i wychodzimy od tego, co przyniosło dwudzieste stulecie. Jak to zwykle bywa, duży wpływ na rozwój technologii miała wojna. Po pierwsze rosyjsko-japońska, a po drugie – I światowa. Z tymi konfliktami wiązał się rozwój zainteresowania wynalazkami, jak również powstanie gałęzi przemysłu, takich jak przemysł ciężki czy chemiczny. W czasach wojen, jak i następującym później dwudziestoleciu międzywojennym, powstało sporo istotnych technologicznych rozwiązań.

Współczesna realizacja modelu zestawu telewizyjnego Kenjiro Takayanagiego (po prawej), źródło: Sphl, ja.wikipedia.org, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons

Mowa tu chociażby o prototypowym telewizorze z kineskopem, który w 1926 roku zaprezentował jeden z ojców telewizji – Kenjiro Takayanagi (z jego pracy czerpał inny z pionierów, Władymir Zworykin). A także telefonii bezprzewodowej, stworzonej w 1912 roku przez firmę Annaka Denki G.K., a konkretnie przez Uichiego Torigatę, Eitaro Yokoyamę i Sejiro Kitamurę – od ich inicjałów powstała nazwa nowego systemu – TYK. W okresie tym powstały także pierwsze elektrostatyczne organy piszczałkowe, które w 1935 roku stworzył dla Yamahy młody inżynier, pan Yamashita (chodzi o Yamaha Magna Organ).

Yamaha Magna Organ, źródło: Wikimedia Commons

Rozwój dokonywał się też na polu metalurgii (stal niemagnetyczna KS, której wynalazcą był Kotaro Honda). Czy, rzecz jasna, w militariach, o czym mogliby coś więcej powiedzieć koledzy z Poligonu. Do osiągnięć Japończyków zaliczał się oddany do użytku w 1922 roku lotniskowiec Hōshō, czołg średni typu 89 Chi-Ro, będący pierwszym masowo produkowanym czołgiem na silniku Diesla, oraz różnego rodzaju materiały wybuchowe.

lotniskowiec Hosho
Lotniskowiec Hōshō, źródło: Wikimedia Commons

Po II wojnie światowej

Japońskie sprzęty i wynalazki, które mogą nas najbardziej interesować, to urządzenia powstałe już po II wojnie światowej. Jakkolwiek obecnie japoński przemysł elektroniczny nie jest już absolutnym rynkowym hegemonem (musi dzielić się z USA czy konkurencją z Azji: Korei Południowej, Chin oraz Tajwanu), w dalszym ciągu jest jednym z największych w skali światowej (Nippon przoduje także pod względem patentów).

Sukcesy na tym polu można wiązać z cudem gospodarczym, który rozpoczął się po wojnie i trwał aż do końca lat 80. Istotną rolę odegrały tu przemiany polityczne oraz w modelu pracowniczo-biznesowym. Chodzi o powstanie keiretsu, czyli spółek, które zacieśniały współpracę między producentami, dostawcami, dystrybutorami i bankami; także o obecność liczących się związków zawodowych i doroczne negocjacje wynagrodzeń z pracownikami (shuntō), utrzymywanie dobrych relacji z rządową biurokracją czy zapewnienie dożywotniego zatrudnienia w wielkich korporacjach i mocno uzwiązkowionych fabrykach.

Dochodziły do tego silne wpływy Stanów Zjednoczonych, które dostarczały Japonii potrzebną technologię, importowały towary, ale także tolerowały jej nieco bardziej kontrowersyjne praktyki handlowe.

Flagi Japonii USA
Źródło: Adobe Stock

Dla zabezpieczenia krajowej produkcji oraz handlu Japonia kładła też nacisk na bezpośrednie inwestycje zagraniczne. Innym z czynników motywacyjnych były koszty pracy. W ten sposób do roku 1980 siedem firm umieściło w USA swoje fabryki. Właśnie tam (a także w samym Nipponie) wytwarzano bardziej zaawansowane urządzenia – te mniej skomplikowane były produkowane w Południowo-Wschodniej Azji.

Również i ten powojenny okres obfitował w rozmaite mniej lub bardziej istotne odkrycia i wynalazki. Na przykład baterię litowo-jonową, do której powstania istotną cegiełkę dołożył Akira Yoshino, za co w 2019 roku otrzymał nagrodę Nobla. Kalkulator elektryczny, wyprodukowany w 1957 roku przez Casio. Komputer cyfrowy – ukończony w 1952 roku ETL Mark I, przy którym wykorzystano badania japońskich uczonych z lat 30. i 40. (Akiry Nakashimy i Goto Mochinoriego). A także mikroprocesory (od 4 do 32 bitów) czy pierwszy układ graficzny: NEC µPD7220.

nobel 2019 chemia laureaci
Nobliści z chemii w 2019 roku, pierwszy od prawej Akira Yoshino, źródło: The Nobel Prize

Japońskie firmy elektroniczne – od czego zaczynały?

iiyama

Źródło: iiyama

Stosunkowa młoda, właściwie najmłodsza z tu wymienionych firma, powstała w latach 70. (konkretnie w roku 1972), w mieście Iiayama w prefekturze Nagano (stąd nazwa). Założycielem był 23-letni wówczas pracownik bankowy Kazuro Katsuyama, a początkowy kapitał zakładowy wynosił 10 milionów jenów. iiyama zaczęła od tworzenia części do telewizorów dla dużo starszej korporacji, założonego w 1921 roku Mitsubischi, oraz produkcji własnych odbiorników, a także sprzętu medycznego (urządzeń terapeutycznych o niskiej częstotliwości, przeznaczonych do użytku domowego).

Na przełomie lat 70. i 80. doszły do nich monitory komputerowe, z którymi dzisiaj firma jest najbardziej kojarzona. W 1978 roku wypuściła pierwszy monitor czarno-biały, reprezentujący markę IDEK iiyama, a w 1981 – pierwszy monitor kolorowy. Wśród bardziej współczesnych możemy wymienić przeznaczony dla graczy iiyama G-Master G2470HSU Red Eagle, który ze swoim niemalże 24-calowym LED-owym ekranem IPS, o częstotliwości odświeżania 165 Hz, zdecydowanie różni się od modeli, z którymi firma zaczynała (a które widać na zdjęciach powyżej).

Źródło: iiyama

Warto tu wspomnieć, że w 1993 roku iiyama była głównym dostawcą monitorów na terenie Japonii, a jej udziały rynkowe wynosiły 21 procent. Również w latach 90. zaczęły się otwierać biura firmy w innych częściach świata – w tym w Polsce.

Od 2006 roku iiyama należy do holdingu MCJ Co., Ltd., a od 2008 – do jednej z firm MCJ, Mouse Computer Corporation. Również wtedy kwatera główna firmy została przeniesiona do Europy (konkretnie do Holandii) – natomiast siedzibą oddziału japońskiego pozostaje Tokio.

Sprawdźcie monitory iiyama w x-kom


Brother Industries

japońskie firmy elektroniczne Brother
Źródło: Wikimedia Commons

Korzenie tej firmy sięgają aż 1908 roku. Wtedy jeszcze nazywała się Yasui Sewing Machine Co. Nazwę na Yasui Brothers’ Sewing Machine Co. zmienił spadkobierca założyciela Kanekichi Yasuiego, czyli jego syn – Masayoshi. Jej głównym produktem były wówczas części do maszyn do szycia, które również serwisowano. 

maszyna do szycia Brother
Źródło: Pixabay

Pierwsza maszyna marki Brother, która mogła szyć słomkowe kapelusze, weszła na rynek w 1928 roku. Z czasem asortyment firmy rozbudował się o bardziej kojarzone z nią urządzenia biurowe (drukarki, faksy, urządzenia wielofunkcyjne, maszyny do pisania), ale i sekwensery muzyczne czy maszyny do karaoke.

Canon Inc.

Źródło: Wikimedia Commons

Firma powstała w 1933 roku. Początkowo nazywała się Seiki Kōgaku Kenkyūjo, czyli Laboratorium Optyki Precyzyjnej. Zmieniona z czasem nazwa nawiązywała do prototypu aparatu fotograficznego 35 mm z migawką szczelinową Kwanon. Z kolei tę nazwę zaczerpnięto z buddyjskich wierzeń, w których występuje Guanyin – w wierze ludowej bogini miłosierdzia i płodności.

Posąg Guanyin, źródło: Pixabay

Canon dał się poznać jako pionier w dziedzinie optyki czy fotografiki. Dziełem będącej dziś światowym liderem firmy był m.in. Reflex Zoom 8, czyli pierwsza kamera filmowa z zoomem (1959 rok), czy pierwszy aparat z mikrokomputerem – Canon AE-1 (1976 rok).

Reflex Zoom 8 reklama
Źródło: Canon Global

Hitachi

japonskie firmy elektroniczne Hitachi
Źródło: Wikimedia Commons

Kolejna ze starszych japońskich firm. Powstała w 1910 roku, a jej założycielem był elektryk Namihei Odaira. Pierwszym produktem firmy, która dziś jest kojarzona z rozmaitymi urządzeniami (od przemysłowych i komputerowych po audio-video oraz motoryzacyjnych), był pierwszy japoński 4-kilowatowy silnik indukcyjny, przygotowany z myślą o wydobyciu miedzi.

Z górnictwem wiąże się również nazwa firmy, która zaczynała jako przedsięwzięcie firmy górniczej Fusanosuke Kuhary w wiosce Hitachi na terenie prefektury Ibaraki. Nawiązywała ona również do dwóch znaków kanjihi, czyli słońce, oraz tachi, czyli wschodzi.

Sony

japońskie firmy elektroniczne Sony
Źródło: Wikimedia Commons

Potężny konglomerat, kojarzony dziś jako producent telewizorów, telefonów, urządzeń audiowizualnych (by wymienić tak kultowe, jak walkman czy discman) i nośników (płyta CD do spółki z Philipsem, kasety Betamax, które niestety przegrały z VHS), konsol PlayStation oraz robotów, wydawca gier, producent filmów i muzyki. Zaczynał w 1946 roku jako Tokyo Tsushin Kogyo K.K., które to przedsiębiorstwo założyli Masaru Ibuka i Akio Morita.

radio tranzystorowe Sony
Radio tranzystorowe TR-730, źródło: Joe Haupt from USA, CC BY-SA 2.0 , via Wikimedia Commons

Do początkowych produktów należały elektryczna poduszka i garnek do gotowania ryżu czy megafon, a także przełomowe dla firmy pierwszy japoński magnetofon oraz pierwsze japońskie radio tranzystorowe. Nazwa Sony powstała w tym samym roku, gdy przedsiębiorstwo zadebiutowało na Tokijskiej Giełdzie Papierów Wartościowych – czyli w 1958. Pochodziła od słów sonus – dźwięk oraz sonny boy, jak Amerykanie zwykli mawiać na młodych chłopców (w Japonii natomiast odnosiło się to do bystrych młodych mężczyzn, za jakichś Ibuka i Morita się uważali). Do tego nazwa Sony brzmiała tak samo we właściwie każdym języku, co ułatwiało wykorzystywanie jej w handlu.

Akio Morita Masaru Ibuka
Akio Morita i Masaru Ibuka, źrodło: Sony

Czy znacie historie powstania innych film elektronicznych – nie tylko japońskich czy azjatyckich? Dajcie nam znać w komentarzu.

Źrodła: Wikipedia, Wikimedia Commons, iiyama, Brother, Sony, Canon Global, Satake, Reddit, Radiomuseum