Test i recenzja Nothing Phone (2). Niczym flagowiec

Nothing Phone (2): FAQ

Nothing Phone (2) to smartfon dla osób, które poszukują urządzenia o flagowej wydajności i designie, ale w rozsądnej cenie. To także dobry wybór dla poszukujących porządnego fotosmartfona za mniej niż 4 tysiące złotych.

Tak, warto kupić Nothing Phone (2). To bardzo wydajne i świetnie wykonane urządzenie z dobrymi aparatami i wyśmienitym ekranem OLED. Jest także znacznie tańsze od dostępnych na rynku flagowców.

Smartfon nie ma teleobiektywu, a jedynie zoom cyfrowy. Ponadto zabrakło czytnika kart microSD.

Unboxing Nothing Phone (2). Po prostu zachwycający

Pudełko, w którym znajduje się Nothing Phone (2), trudno pomylić z jakimkolwiek innym. Płaskie, niemal idealnie kwadratowe, z którego wysuwa się kartonowa „szkatułka” z wytłoczonymi detalami stylistycznymi smartfona. W niej zaś pięknie ułożony i zapakowany smartfon, kabel USB, kluczyk do szufladki na SIM oraz papierologia. Plastiku tutaj nie uświadczymy – Nothing stawia na ekologię. I jak widać rezultaty są znakomite, gdyż doświadczenie rozpakowywania tego telefonu jest po prostu najwyższej klasy.

Podobnie jak poprzednik, Phone (2) nie ma w zestawie ładowarki. Dostajemy natomiast nowy kabel USB-C. który jest po prostu prześliczny. Ba, nawet taki drobiazg jak szpilka do otwarcia szufladki na kartę SIM jest spójna stylistycznie z designem urządzeń Nothing. Co jednak ważne, to nie przerost formy nad treścią – akcesoria są solidne i poręczne. Jeżeli dotychczas Apple uchodziło za króla unboxingowego „experience”, to Carl Pei właśnie sprzedał Timowi Cookowi solidny policzek. Poezja!

Każdy Nothing Phone (2) ma na start naklejoną folię ochronną. Egzemplarz testowy, na podstawie którego przygotowałem tę recenzję, nie miał tego dodatku. Poprzedni tester zostawił kilka drobnych rysek na froncie, a i podczas moich testów doszły ze dwie. Są one jednak widoczne tylko pod światło i niedostrzegalne podczas korzystania.

Wybierz Nothing Phone (2) w x-komie

Nothing Phone (2) 5G 12/256GB Dark Grey 120Hz

★★★★★★ (150)

Ekran: 6,7"

Procesor: Qualcomm Snapdragon 8+ gen 1

Pamięć RAM: 12 GB

Pamięć wbudowana: 256 GB

2 599,00 zł 2 498,00 zł

Nothing Phone (2) 5G 12/256GB White 120Hz

★★★★★★ (150)

Ekran: 6,7"

Procesor: Qualcomm Snapdragon 8+ gen 1

Pamięć RAM: 12 GB

Pamięć wbudowana: 256 GB

2 599,00 zł 2 498,00 zł

Nothing Phone (2) 5G 12/512GB Dark Grey 120Hz

★★★★★★ (150)

Ekran: 6,7"

Procesor: Qualcomm Snapdragon 8+ gen 1

Pamięć RAM: 12 GB

Pamięć wbudowana: 512 GB

3 149,00 zł

Design i jakość wykonania. Bezkompromisowo oryginalnie

Zeszłoroczny Nothing Phone (1) zrobił na mnie niemałe wrażenie swoim designem i jakością wykonania (czemu dałem wyraz w recenzji tego smartfona). Phone (2) nie sili się na rewolucję, a przemyślaną ewolucję estetyki, której blisko już do miana kultowej. I bardzo dobrze, bo zewnętrze smartfona praktycznie nie ma wad.

Dwie tafle szkła Gorilla Glass przedzielone są matową, aluminiową ramką. Spasowanie elementów obudowy jest perfekcyjne, a jakość zastosowanych materiałów wzorowa. Poprawiono nieco wodoodporność – to teraz IP54. Szkoda, że nie IP67 albo IP68, które przystoi już nie tylko do flagowców, ale także superśredniaków.

Z nowości – Nothing Phone (2) jest nieco większy od poprzednika (6,7 cala zamiast 6,55), ale ma węższe ramki wyświetlacza i (oklaski!) łagodnie zaoblone szkło na pleckach. Smartfon świetnie leży w dłoni, nie wrzyna się, jest po prostu przyjemny. Owszem, idealnie płaska tafla wygląda efektownie, ale w tej sytuacji zdecydowanie stawiam na komfort. To była bardzo dobra decyzja.

Kolejna różnica to przeprojektowany interfejs Glyph, czyli LED-owe paski na pleckach. Środkowa sekcja składa się teraz z aż sześciu części, a obwódka wokół aparatów z dwóch. Wolałem poprzednie, jednolite rozwiązanie, ale więcej segmentów to też więcej możliwości komunikowania za pomocą pasków (powiadomienia, minutnik, ładowanie etc.). Na dodatek „cząstki” interfejsu Glyph skutecznie kamuflują się, gdyż…

…po trzecie, Nothing Phone (2) jest teraz ciemnoszary i ujednolicony kolorystycznie. Łagodniejszy, bardziej miękki kolor świetnie komponuje się z zaobleniem tyłu. Zadbano nawet o taki drobiazg, jak spójność barwy plecków i pasków anten na ramkach, dzięki czemu tył łagodnie przechodzi w ciemniejsze boki, a te w zupełnie czarny front. Elementy pod pleckami ponadto delikatnie łapią światło. Kurczę, Phone (2) wygląda naprawdę flagowo. I o niebo ciekawiej od smartfonów znacznie, znacznie droższych.

Nothing Phone (2) na tle materiałów promocyjnych

Ekran Nothing Phone (2). Żal odrywać od niego wzrok

6,7 cala, Full HD+, OLED, 1600 nitów szczytowej jasności w treściach HDR, adaptacyjne odświeżanie w zakresie 1-120 Hz, próbkowanie dotyku 240 Hz, Always on Display… I pewnie jeszcze o paru rzeczach zapomniałem. Wyświetlacz w Nothing Phone (2) jest po prostu wyśmienity i komfortowo czytelny w jasnym słońcu, zwłaszcza w przypadku treści HDR. Zagęszczenie pikseli, na papierze po prostu poprawne, na co dzień jest w pełni satysfakcjonujące. Oczekiwanie rozdzielczości 2K byłoby z mojej strony zbędnym czepialstwem.

Reakcja na dotyk jest topowa, nie zdarzyły się błędnie rozpoznane komendy czy irytujące lagi. A teoretycznie duży rozmiar ekranu nie utrudniał mi życia, chociaż mam nieduże dłonie. Pomogły w tym ułatwienia samego systemu, jak i wygodna do trzymania bryła. Panie Pei, wystawiam szósteczkę.

Nakładka i wydajność. Recykling się opłaca

Nakładka systemowa

Nakładka Nothing OS 2.0 z jednej strony sporo zmienia, z drugiej jest niemal czystym Androidem 13. Jej głównym wyróżnikiem, obok interfejsu Glyph, są autorskie widżety na ekran główny oraz pakiet ikon Nothing. Ikony to w zasadzie dodatkowy schemat kolorystyczny – opcja ujednolicenia wyglądu ikon jest natywnie dostępna w Androidzie 13.

Widżety są w porządku i dobrze oddają minimalistycznego ducha marki. Ale brakuje im możliwości skalowania, przez co przeciętnie prezentują się w układzie z pięcioma ikonami w rzędzie. A ujednolicenie wyglądu ikon powoduje, po pierwsze, że na ekranie głównym robi się zbyt szaro, po drugie zaś nie każda aplikacja daje taką możliwość. Wówczas mamy estetyczny bałagan – obok minimalistycznych, szaro-białych grafik rażą kolorowe ikonki. W związku z tym zrezygnowałem z tej opcji.

W poprzedniku skarżyłem się, że czcionka od Nothing nie ma polskich znaków. Teraz większość elementów interfejsu korzysta z domyślnego dla Androida fontu, kropkowaty pozostawiając wyłącznie dla cyfer. Jedynie w kilku miejscach natrafiłem na teksty z wykorzystaniem czcionki Nothing, która nadal nie uznaje polskich znaków diakrytycznych. Niby drobiazg, ale wciąż wymagający poprawy. Również opis aktualizacji systemu był wyłącznie w języku angielskim.

Natomiast sam system ma mnóstwo ślicznych animacji i praktycznych ułatwień dostępu. Cieszę się, że producent uzupełnił braki poprzednika i możemy na wiele sposobów skonfigurować ekran blokady, czy prostym gestem wywołać tryb obsługi jedną ręką. Szkoda jedynie, że Always on Display jest bardzo ograniczone i nie da się go spersonalizować. Na szczęście podaje najważniejsze informacje – godzinę, datę, pogodę oraz ikonki aplikacji, które wyrzuciły nam powiadomienia.

Wydajność w benchmarkach i kultura pracy na co dzień

Moc Nothing Phone (2) w liczbach…

Nothing Phone (2) pracuje na najlepszym zeszłorocznym układzie od Qualcomma – Snapdragonie 8+ gen 1. Do testów dostałem model z 12 GB RAM i 256 GB pamięci dyskowej. Kiedy tylko dowiedziałem się, że smartfon dostanie właśnie ten procesor, z entuzjazmem przyklasnąłem. Jego wydajność nie ustępuje znacznie tegorocznemu Snapowi 8 gen 2, a dzięki temu cena urządzenia jest relatywnie niewysoka. I za słusznością tej decyzji przemawiają wyniki benchmarków.

Phone (2) zapewnia nieco gorsze osiągi CPU od smartfonów ze Snapdragonem 8 gen 2, ale różnica jest jednak znacznie mniejsza, niż można by wnioskować po połowie generacji różnicy. Co ciekawe, Nothing Phone (2) wypada znacznie lepiej od wielu zeszłorocznych smartfonów pracujących na Snapie 8+ gen 1. Upraszczając – wydajność procesora jest porównywalna do tegorocznych flagowców i o prawie 40% wyższa niż w Nothing Phone (1).

Wyniki Antutu Benchmark na Nothing Phone (2)

Generacyjną różnicę widać natomiast w przypadku układu graficznego… do pewnego stopnia. Geekbench wykazał prawie 40-procentowo lepsze osiągi Snapdragona 8 gen 2, natomiast w Antutu Nothing Phone (2) wykręcił wynik identyczny, jak OnePlus 11 czy Samsung Galaxy S23 pracujące przecież na Snapie 8 gen 2. Ponadto skok względem Phone (1) jest prawie dwukrotny! Benchmarki benchmarkom jednak nierówne – liczy się działanie w codziennych scenariuszach.

…i w praktyce

I cóż mogę powiedzieć, smartfon działa jak marzenie – płynnie, responsywnie i zawsze w gotowości do akcji. Aplikacje uruchamiają się błyskawicznie oraz długo utrzymują się w pamięci RAM, dzięki czemu ich wznawianie trwa dosłownie moment. Nie zdarzyły mi się żadne przycięcia, spowolnienia animacji czy dłuższe chwile namysłu.

Kultura pracy jest absolutnie flagowa i nie wiedząc, co siedzi pod maską, nie powiedziałbym, że jest tam „stary” procesor. I jestem przekonany, że przez długi czas Nothing Phone (2) nie da odczuć, że zastosowany układ pochodzi z 2022 roku. Powtórzę – świetna decyzja!

Zobacz także:

Osiągi w grach

Jak Nothing Phone (2) radzi sobie w grach? Ano znakomicie. Diablo Immortal czy Fortnite działają w stabilnych 60 FPS na najwyższych ustawieniach, o niezniszczalnym Asphalcie 9 nie mówiąc. Tytuły uruchamiają się w wysokiej rozdzielczości i po prostu cieszą oko na znakomitym ekranie. Smartfon potrafi się co prawda nagrzać, ale nie są to temperatury niekomfortowe. Producent zadbał ponadto o dedykowany tryb gry, koncentrujący pracę podzespołów na uruchomionym tytule. Jako smartfon gamingowy w rozsądnej cenie Nothing Phone (2) sprawdzi się elegancko.

Asphalt 9

Diablo Immortal

Fortnite

Łączność i biometria

Nothing Phone (2) ma wszystko, czego wypada oczekiwać od smartfona pretendującego do miana flagowca. Jest oczywiście obsługa sieci 5G, łączność NFC, Wi-Fi 6 oraz Bluetooth 5.3. Podczas trwania testów nie napotkałem na żadne problemy ani z siecią komórkową, ani z łącznością bezprzewodową. Jakość połączeń telefonicznych była na wysokim poziomie, a smartfon ponadto obsługuje VoLTE.

Z dużą radością zauważyłem, że poprawiono czytnik linii papilarnych pod ekranem. Reaguje bardzo celnie, całkiem szybko, a odblokowaniu towarzyszy przyjemna animacja. Tyle wystarczy – jest na flagowym poziomie.

Bateria w Nothing Phone (2). Optymalny standard

Bateria w Nothing Phone (2) ma rozsądne 4700 mAh, które w połączeniu z OLED-owym ekranem i lekką nakładką systemową powinny zapewnić przynajmniej cały dzień korzystania w cyklu mieszanym. I dokładnie się stało w trakcie testów. Podczas mojego 24-godzinnego testu włączyłem Wi-Fi, 5G, Bluetooth, Always on Display oraz automatyczne ustawienia jasności. Naładowany do 100% smartfon odpiąłem od ładowarki o godzinie 10:00.

Uwaga! Na co dzień unikajcie ładowania baterii do 100% i rozładowywania poniżej 20%. Prowadzi to do szybkiej degradacji ogniwa i w rezultacie krótszego czasu działania.

W ciągu dnia przez sporą część czasu siedziałem w mieszkaniu połączony do Wi-Fi. Ok. 1,5 godziny scrollowałem social media, pograłem kwadrans w Diablo Immortal, przeprowadziłem dwie kilkuminutowe rozmowy telefoniczne oraz popstrykałem nieco zdjęć. Około 3 godziny przebywałem poza domem połączony z 5G, z czego ponad 30 minut bawiłem się smartfonem w mocnym słońcu. O godzinie 23:15, kiedy szykowałem się spać, poziom baterii wynosił 54%. Do godziny 10:00 kolejnego dnia spadł do 43%.

Wnioski? Nothing Phone (2) dobrze poradził sobie w cyklu mieszanym i spełni oczekiwania osób, które lubią siedzieć na social mediach i mają stale włączony internet oraz Bluetooth. W przypadku bardziej sporadycznego korzystania smartfon wystarczy bez trudu na dwa dni, a wyłączenie Always-on-Display dodatkowo wydłuży ten czas o parę godzin. Z ciekawości sprawdziłem, o ile spadnie bateria w nocy po wyłączeniu tego trybu – w ciągu 10 godzin było to ok. 5%.

Dźwięk i multimedia. Dobrze wyważony zestaw

Znakomity, przestronny ekran ze świetną jasnością maksymalną w przypadku treści HDR aż prosi się o dotrzymujący mu kroku duet głośników. I względem Phone (1) mamy poprawę, choć wciąż nie jest to prawdziwie flagowy poziom. Emitowany dźwięk jest bardzo czysty i pomimo niesymetryczności głośników – dobrze zbalansowany pomiędzy kanałami. Dominują jednak wysokie częstotliwości i środek, a mocno brakuje basu.

Niedostatki w emitowaniu niskich częstotliwości doskwierają jednak przede wszystkim w przypadku muzyki, ale bądźmy szczerzy – nawet najlepszy smartfon zastąpi bezprzewodowy głośnik tylko w awaryjnych okolicznościach. Do oglądania filmów i seriali Nothing Phone (2) sprawdzi się bardzo dobrze, niezależnie od okoliczności oświetleniowych i dźwiękowych.

Aparaty w Nothing Phone (2). Niczego sobie

Obok ex-flagowego procesora, mocno promowaną cechą Nothing Phone (2) jest zestaw aparatów, który ma stawać w szranki z flagowcami. Mamy więc 50-megapikselowy aparat główny, 50-megapikselowy szeroki kąt z autofocusem (taki sam, jak w poprzedniku) i 32-megapikselowe oczko do selfie. Możliwości fotograficzne smartfona ocenię zatem tak, jak życzą sobie tego twórcy – flagowo.

Obiektyw główny

Aparat główny w Nothing Phone (2) ma 50 Mpix, autofocus i światło f/1.88. Jego sercem jest matryca Sony IMX890, która dotychczas trafiła do OnePlusa 11, Oppo Find X6 Pro i OnePlusa Norda 3, czyli flagowców i superśredniaka. Jak wypada w Phone (2)?

Na moje nieszczęście, większość testów przypadła na załamanie pogody na przełomie lipca i sierpnia, dlatego trudno było o prawdziwie słoneczne, letnie dni. Mimo wszystko jednak mogę stwierdzić, że liczba rejestrowanych szczegółów jest bardzo duża, a kolory są przyjemnie, naturalnie podbite. HDR sprawuje się nieźle, skutecznie wyciągając szczegóły z cieni, mając jednak tendencję do pozostawiania drobnych prześwietleń jasnych partii kadru. Wyostrzanie działa łagodnie, ale efektywnie, a na fotografiach próżno doszukiwać się szumów.

Zdjęcie z obiektywu głównego Nothing Phone (2)

Nothing Phone (2) pozwala także na wykonywanie zdjęć w pełnej rozdzielczości 50 Mpix. Przyznam jednak, że ten tryb można sobie odpuścić, gdyż różnica w liczbie szczegółów jest zaskakująco niewielka. Zdjęcia są poza tym nieco ciemniejsze i bardziej ziarniste. Jeżeli chcecie uwiecznić jakiś obiekt z zachowaniem większej liczby detali, zdecydowanie warto sięgnąć po zoom cyfrowy.

Zoom cyfrowy

Zdecydowałem się wyróżnić zoom cyfrowy w Nothing Phone (2) z dwóch powodów. Po pierwsze zbliżenie domyślnie pokazuje się w aplikacji aparatu jako dodatkowy obiektyw, po drugie – zdjęcia z zoomem, ku mojemu niemałemu zaskoczeniu, wychodzą nieco inaczej, niż bez zoomu. Zdziwiłem się, ponieważ zasada działania cyfrowego zbliżenia polega przecież na przycinaniu i rozciąganiu fotek z aparatu głównego. Coś zatem musi dziać się pod maską, ale cokolwiek to jest, odwala kawał świetnej roboty.

Zdjęcia są pełne szczegółów, lepiej zbalansowane pod względem kontrastu od zwykłych zdjęć (sic!), a ślady wskazujące na wyostrzanie dostrzeżemy dopiero po mocnym przybliżeniu. Zoom za dnia rozjaśnia i wyciąga detale, ale wieczorem stosownie przyciemnia, aby jasne partie kadru nie zdominowały zdjęcia (przykładem jest zachód słońca nad rzeką). To zdecydowanie najlepszy obiektyw w tym smartfonie… chociaż to po prostu wycinki ujęć z aparatu głównego, puszczone przez bardzo skuteczne algorytmy.

Bezstratny cyfrowy zoom Nothing Phone (2) potrafi zrobić wrażenie. Ale nie szalejcie z 5-krotnym czy zwłaszcza 10-krotnym zbliżeniem. Wówczas nie da się już oszukać, że to po prostu rozciągnięty obraz.

Zdjęcie zoom cyfrowy z Nothing Phone (2) — Zoom 2x

Obiektyw szerokokątny

50-megapikselowy szeroki kąt z przysłoną f/2.2 i autofocusem przeniesiono bezpośrednio z Nothing Phone (1), a o lepsze rezultaty ma dbać ex-flagowy procesor. I faktycznie, zdjęcia są bardzo dobrej jakości. Szczegółów jest sporo, choć widać działanie subtelnego, software’owego wyostrzania. Zaskakująco dobrze wygląda sytuacja z kontrastem, gdyż trudno zarówno o prześwietlenia, jak i utratę szczegółów w ciemnych partiach kadru. Za dnia korzystajcie zatem śmiało, Nothing Phone (2) Was nie zawiedzie.

Szykowała się zatem mocna czwórka z plusem, gdyby nie lekko zielonkawa tinta, widoczna zwłaszcza na zdjęciach w pochmurny dzień. Przez to zdjęcia szerokokątne nie są spójne pod względem kolorystyki z obiektywem głównym, a niekiedy wyglądają wręcz nienaturalnie. Wystarczy spojrzeć na zdjęcia zrobione nad rzeką podczas zachmurzenia. Mam nadzieję, że z którąś aktualizacją producent skoryguje tę dziwną tendencję.

Tryb nocny

Nothing Phone (2) oferuje tryb nocny dla wszystkich obiektywów oraz zoomu cyfrowego, natomiast logika jego działania jest dość osobliwa. I bardzo zależna od okoliczności i wybranego aparatu.