Przychodzi czas, że dziecko otrzymuje swój pierwszy telefon. Zazwyczaj z Androidem, bo taki sprzęt jest tańszy. I wtedy przydaje się kontrola rodzicielska na Androidzie, która nazywa się dość niefortunnie, ale ma za zadanie chronić przed poważnymi konsekwencjami. W tym przed najpoważniejszymi, czyli wyłudzeniami danych oraz kradzieżą haseł.
Dzieciaki wchodzą do cyberprzestrzeni z niesamowitą łatwością. Odnajdują się w niej nieporównywalnie szybciej od dorosłych, traktując świat wirtualny na równi z realnym. Dla nich to norma, bo od urodzenia widzą dorosłych korzystających z internetu, komputerów i smartfonów. Traktują to jak coś najzupełniej naturalnego, na równi z meblami, jedzeniem i samochodem.
Brakuje im jednak wiedzy o zagrożeniach, jakie czają się w sieci. Dzieci muszą być tego nauczone, tak samo jak tego, że nie rozmawia się z nieznajomymi i nie odchodzi z nimi z placu zabaw. Internet jest źródłem wiedzy, co do tego nie można mieć wątpliwości. Jednakże roi się w nim od pułapek:
Maluchy nie zdają sobie sprawy, że ktoś ma niecne zamiary i chce oszukać, okraść lub ma zamiar czerpać przyjemność z czyjegoś nieszczęścia, nękając i poniżając. To na rodzicu spoczywa obowiązek uświadamiania, choć trzeba mieć na uwadze dziecięcą przekorność, jak i ciekawość świata.
Tylko czy da się pogodzić bezpieczeństwo w sieci z ciekawością? Oczywiście, że tak. I temu służy kontrola rodzicielska na Androida. W tym celu możesz skorzystać albo z rozwiązań oferowanych przez Google i Microsoft, albo z dostępnych w aplikacjach firm trzecich. W tym tekście skupię się na rozwiązaniach dwóch amerykańskich gigantów. Rozwiązaniach darmowych, zintegrowanych z systemami operacyjnymi komputerów i smartfonów.
Jak wynika z powyższej instrukcji, kontrola rodzicielska Google Play odnosi się tylko do pobierania aplikacji, głównie gier z ograniczeniem PEGI. Nie jest to zatem ochrona doskonała, bo ogranicza się wyłącznie do tego, co dziecko może pobrać i za co może zapłacić.
Każda próba pobrania gry wymagającej opłaty wiąże się z autoryzacją kodem PIN. Tym samym kodem PIN, który Ty ustalałeś w ramach Kontroli rodzicielskiej Google Play. Dużo więcej oferuje Google Family Link.
O tym, że Google Family Link rzeczywiście działa świadczą najlepiej negatywne komentarze nastolatków pod aplikacją. Faktem jest, że Family Link umożliwia włączenie ograniczeń na:
Poza tym w ramach Google Family Link sprawdzisz, gdzie znajduje się dziecko, korzystając z funkcji Sprawdź lokalizację dziecka.
Interfejs pozwala też na sprawdzanie, ile czasu dziecko faktycznie spędzało z daną aplikacją, co ma zastosowanie, gdy nie nakładasz limitu czasowego i chcesz wierzyć na słowo. Tutaj zweryfikujesz, jak dane słowo ma się do rzeczywistości. Podobnie rzecz się ma z pobieraniem aplikacji, w tym także tych pochodzących z nieznanych źródeł, jak również z dodawaniem użytkowników do urządzenia – co wiąże się z próbą obejścia zabezpieczeń Family Link.
Mało tego, Google Family Link działa na Chromebookach, czyli na laptopach z systemem operacyjnym Google.
Na początek ważna informacja. Microsoft Family Safety występuje w dwóch odsłonach – bezpłatnej i płatnej. Ta druga dodaje tak naprawdę jedynie dostęp do lokalizacji urządzenia, które chcesz sprawdzić oraz dostęp do klasycznych odsłon aplikacji Microsoft 365 (w wersji darmowej skorzystasz z Worda, Outlooka i innych wyłącznie online).
Microsoft Family Safety daje się zainstalować na komputerach PC, smartfonach z Androidem, a także na sprzęcie Apple (ale dziś nie o nim piszę).
W Microsoft Family Safety ustawisz:
Jeśli pozwolisz, tutaj nie będę już się powtarzał, bo uruchamianie oraz konfigurację Family Safety opisałem w artykule: Kontrola rodzicielska Windows 10. Jak włączyć? Jak ją ustawić?
Jaki może być powód że w ustawieniach telefonu nie mam nigdzie kontroli rodzicielskiech przez co telefon dziecka nie może połączyć się z moim telefonem?