Pracownicy Google’a to kozy, a prędkość internetu mierzona jest gołębiem, czyli ciekawostki ze świata technologii

Lekcja przyrody. Technologia jest eko friendly

Nowe technologie oraz sztuczna inteligencja mogą wspierać ochronę środowiska na wiele różnych sposobów. Przede wszystkim przetwarzając energię słoneczną czy rozwijając koncept samochodów i pojazdów z najbardziej ekologicznym źródłem napędu. Szacuje się, że do 2030 roku technologia cyfrowa przyczyni się również do zmniejszenia globalnej emisji dwutlenku węgla nawet o 20%, a tym samym do redukcji problemu zanieczyszczonego powietrza. Swój udział w tym procesie ma mieć między innymi wprowadzenie do użytku komercyjnego sieci 5G, która umożliwi chociażby szybsze przekazywanie komunikatów do systemów oświetleniowych czy grzewczych działających na podstawie pobieranych danych pogodowych.

Na tym jednak nie koniec ekologicznej strony technologii. Zdobycze techniki pozwalają człowiekowi także skuteczniej troszczyć się o florę, zagrożone gatunki fauny oraz walczyć z nielegalnymi praktykami, takimi jak kłusownictwo czy wycinka lasów. Drony, kamery termiczne, czujniki czy satelity umożliwiają zdalne monitorowanie natury. Technologie informatyczne z kolei na śledzenie całych populacji zwierząt czy rejestrowania ich ruchu. Bardzo chętnie z takich rozwiązań korzystają różne organizacje non profit i fundacje poświęcające się ochronie środowiska. W wyniku takich inicjatyw powstała technologia RAPID bazująca na odbiorniku GPS, która służy do odnotowywania gwałtownych reakcji nosorożców i na tej podstawie ocenienia czyhającego na nie zagrożenia.

Dodatkowe ciekawostki

Google zatrudniło kozy do koszenia obszarów głównej siedziby firmy w Mountain View, aby nie zanieczyszczać środowiska spalinami z kosiarek.
Paul Allen współzałożyciel korporacji Microsoft, używając big data, bada i monitoruje populację słoni w Afryce.
Niestety wciąż generowanych jest miliony ton technologicznych odpadów rocznie. W samych Stanach Zjednoczonych wyrzucanych jest 220 milionów ton komputerów i innych urządzeń.
Singapur jest państwem w 100% zurbanizowanym. Nie spotkasz tam żadnego rolnika, traktora czy pola uprawnego.

Lekcja etyki i religii. Kiedy czasy doganiają futurologiczne scenariusze

Każdy fan gatunku science fiction na pewno zetknął się już z takim pojęciem jak futurologia czy inaczej ujmując – prognostyka. Czyli taką gałęzią nauki, która zajmuje się „przewidywaniem” kierunku rozwoju między innymi w dziedzinie techniki oraz jego wpływu na człowieka. Jednym z najbardziej cenionych na świecie futurologów był polski pisarz Stanisław Lem, który zaprezentował w swej twórczości – na długo przed ich faktycznym wynalezieniem – na przykład czytnik e-booków czy nawet internet i rzeczywistość wirtualną.

Mniej też więc może dziwi w tym miejscu fakt, że koreański rząd prawdopodobnie pracuje już nad stworzeniem dokumentu regulującego prawa… robotów. Dotychczas takie kwestie jak moralność sztucznej inteligencji była poruszana głównie w literaturze czy filmach fantastyczno-naukowych. Dziś to już realnie podejmowana dyskusja, do której przyczynił się niesamowity w ostatnich latach rozwój nauki i nowych technologii. A także działania Korei Południowej, których celem było włączenie sztucznej inteligencji oraz systemów autonomicznych do sił zbrojnych kraju. Praktyki te spotkały się wówczas z dużą krytyką i bojkotem ze strony społeczeństwa oraz grona naukowców. Co nie zmienia jednak faktu, że Komisja Prawna Parlamentu Europejskiego w opublikowanym w 2016 roku projekcie, stosuje pojęcie osobowości elektronicznej do nazywania myślących i inteligentnych maszyn. Jest to niewątpliwym sygnałem do tego, że wkrótce będziemy mierzyć się z określaniem praw sztucznej inteligencji i robotów, wiele państw już tworzy różne regulacje dla poszczególnych sektorów.

Dodatkowe ciekawostki

Pierwsze prawa robotów zostały stworzone i spisane w fantastycznym opowiadaniu Zabawa w berka w 1942 roku przez pisarza Isaaka Asimova.
W 2018 roku na krakowskiej uczelni AGH gościła Sophie – robotyczna i pełnoprawna obywatelka Arabii Saudyjskiej.
Projekt The Next Rembrandt umożliwił sztucznej inteligencji na podstawie maszynowego uczenia utworzyć zupełnie nowy obraz inspirowany stylem słynnego holenderskiego malarza.
Mary Kenneth Keller to amerykańska zakonnica i programistka urodzona w 1913 roku, która 1958 roku brała udział w pracach nad projektowaniem języka programowania BASIC.

Lekcja biologii i fizyki. Technologia ma supermoc

Robotyka wkracza do rzeczywistości człowieka na różnych płaszczyznach jego egzystencji. I podobnie jak sztuczna inteligencja staje się bardziej ludzka, tak my możemy dosłownie łączyć się z nową technologią i żyć dzięki jej innowacyjnym rozwiązaniom. Takie możliwości daje między innymi druk 3D. Przy jego pomocy tworzone są już w Polsce cyberpunkowe protezy, ale to nie wszystko. Dzięki urządzeniom drukującym trójwymiarowo medycyna jest też w stanie zrekonstruować tkanki, a nawet stworzyć serce.

Naukowcy z Izraela jako pierwsi podjęli się takiej próby z pozytywnym skutkiem, wykorzystując w tym celu tkankę tłuszczową pobraną od pacjenta. Oczywiście zanim tak wydrukowane serce trafi do ludzkiej klatki piersiowej minie jeszcze wiele lat badań i uczenia odtwarzania procesów naturalnego narządu przez sztuczny organ . Można jednak powiedzieć, że krok w kierunku trójwymiarowej transplantologii został postawiony z sukcesem.

Jeżeli myślicie, że to wszystko na co stać naukę i technologię, albo przynajmniej, że na tym ich aspiracje się kończą, to jesteście w błędzie. Badacze inspirują się fantastyką naukową na wielu polach. Próbują więc nie tylko powołać do życia sztuczną inteligencję, ale także przenieść z kart powieści i komiksów supermoce. Jedną z najbardziej pożądanych – nie tylko w świecie futurystycznej przyszłości, fantastycznych bohaterów czy magii, ale też i rzeczywistych naukowców – jest niewidzialność. Z tez stawianych przez naukowców wychodzi jednak, że ta moc wiąże się z pewną ofiarą…

Niewidzialność okazuje się nie być wcale takim abstrakcyjnym wyobrażeniem godnym świata Harry’ego Pottera czy Predatora. Jej osiągnięcie wydaje się być możliwe za sprawą wytwarzanych sztucznie przez naukowców tzw. metamateriałów, czyli tworzyw strukturalnych o wyjątkowych właściwościach elektromagnetycznych. Wyróżniającą je cechą jest to, że padające nań światło zamiast się odbijać – załamuje się i odwrotnie, co jest sprzeczne z naszą dotychczasową wiedzą na temat praw fizyki. Promienie świetlne w takim wypadku nie będą więc wnikać do środka, a prześlizgną się po obiekcie, otaczając go. Światło nie ma możliwości dotarcia również do oczu człowieka, a to znaczy, że niewidzialność uzyskana dzięki takiej meta-pelerynie niewidce wiązałaby się ze ślepotą. Wynika to z zasad fizyki wzajemności – jeśli widzisz w jednym kierunku, musisz widzieć w drugim. Bardziej zatem prawdopodobne jest osiągnięcie niewidzialnej powłoki w stylu Predatora.

Dodatkowe ciekawostki

Treści wyświetlane na ekranie czytane są przez człowieka o 10% wolniej niż te zapisane czy nadrukowane na kartce papieru. Wynika to z mniejszej częstotliwości mrugania, gdy wpatrujemy się w wyświetlacz urządzenia. Standardowo mrugamy średnio 20 razy na minutę.
David Aguilar student biotechnologii z barcelońskiego uniwersytetu stworzył protezę ręki z klocków LEGO inspirowaną filmem Gwiezdne Wojny i postacią Han(d)a Solo. Kolejne modele oznaczał symbolem MK podobnie jak Iron Man.
Google Sky to aplikacja, która korzysta ze zdjęć teleskopu Hubble’a oraz satelit NASA. Dzięki niej możesz oglądać ciała niebieskie i zwiedzać przestrzeń kosmiczną w zachwycającej dokładności.
Największą przeszkodą załogowej wyprawy na Marsa jest odległość Czerwonej Planety od Ziemi, która ulega zmianie. W linii prostej w wariancie najbliższym naszej planecie wynosiła ona około 56 milionów km. Największa z kolei 401 milonów km. W rezultacie taka podróż mogłaby trwać więcej niż pół roku, ok.9 miesięcy.

Lekcja historii i informatyki. Perspektywa zmienia wszystko

Z perspektywy czasu początki komputerów i internetu nie są wcale tak imponujące. Fakt faktem jednak rozwój nowych technologii postępuje na tyle szybko, że 50 lat w zupełności wystarczyło do przeskoku od kalkulatora prowadzącego w Kosmos do rozważań o supermocach. Mimo wszystko nie ulega wątpliwości, że to właśnie załodze Apollo 11 przy pomocy komputera pokładowego, którego wydajność wzbudza dziś wyłącznie śmiech, udało się w 1969 roku dotrzeć na Księżyc, kiedy my w XXI wieku wciąż nie powtórzyliśmy tej wyprawy.

AGC, czyli komputer pokładowy Apollo 11 został zaprojektowany przez laboratorium badawcze MIT. Za jego oprogramowanie odpowiadał 23-latek a do połączenia magnetycznych rdzeni pamięci ferrytowej zatrudniono emerytowane włókniarki. Wydajność pamięci stałej służącej do odczytu pozwalała na obsługiwanie wyrażeń długości 16 bitów, a w sumie jej zawartość wynosiła 74 kB. Natomiast jej kasowalny wariant, powiedzmy miejsce na dane zmienne, wynosił ledwie 4 kB. Jednostka obliczeniowa działała z mocą 2,048 MHz. Całość ważyła 32 kg.

Co ciekawe, nawet w przeciągu ledwie dekady wiele zmieniło się w kwestii wydajności. W tym wypadku w kontekście szybkości internetu. Firma Unlimited IT z RPA w 2010 roku wykonała test porównujący prędkość transferu tamtejszej sieci do… lotu gołębia pocztowego. Młody gołąbek z przymocowaną do łapy kartą pamięci pokonał odległość 50 mil w nieco ponad godzinę, a wraz z przegraniem danych na komputer czas zadania wyniósł ponad 2 godziny. W tym samym czasie za pomocą sieci zostało przekazanie jedynie 4% danych.

Dodatkowe ciekawostki

Pod adresem info.cern.ch możecie zobaczyć jak wyglądała pierwsza strona internetowa powstała w 1991 roku, czyli jeszcze na długo przed erą World Wide Web.
Określenie błędu systemu jako bug ma robaczywą historię. A mianowicie pierwsze nieprawidłowe działanie oprogramowania wyniknęło z obecności prawdziwego robaka. Ćma zaklinowała się w przekaźnikach elektromechanicznych komputera Mark II przy którym pracowała w 1947 roku Grace Hopper.
Polskim naukowcom udało się zarejestrować wiązkę fotonów wyrzucanych z lasera, dzięki czemu odtworzony został efekt znany wszystkim fanom Gwiezdnych Wojen.
Wbrew krążącym mitom Albert Einstein w swoich latach szkolnych nie był delikatnie mówiąc „średniakiem”. Już od najmłodszych lat przejawiał znamiona niezwykłej inteligencji i geniuszu. Ta opinia może jednak wynikać z jego krnąbrnego charakteru i niełatwej osobowości.