Commodore 64 wraca na rynek – przypominamy kilka klasycznych gier, w które znowu zagrasz

Trochę historii, czyli co warto wiedzieć o Commodore 64

Zdecydowanie jeden z symboli lat 80. – wykorzystywany nie tylko w rozwijającym się wówczas komputerowym gamingu, ale też w biznesie czy muzyce. C64 był następcą Commodore’a VIC-20, wprowadzonym na rynek w 1982 roku. Mózg jednostki stanowił 8-bitowy mikroprocesor MOS Technology 6510 (lub 8500 w nowszych wersjach), a pamięć RAM wynosiła 64 kB, co dla współczesnych użytkowników, przyzwyczajonych do liczenia w gigabajtach, wydawać się może kosmosem.

Za grafikę odpowiedzialny był układ MOS Technology VIC-II, który pozwalał na pracę w trybie tekstowym, ale także graficznych oraz wielokolorowym. Możliwości można było rozszerzać, z czego korzystali programiści, którzy np. zwiększali liczbę dostępnych wyjściowo sprite’ów czy poszerzali paletę kolorów. Charakterystyczne brzmienie generował z kolei wytwarzający jednocześnie trzy dźwięki jednoukładowy syntezator MOS Technology SID. Odegrał on znaczną rolę w rozwoju oprawy dźwiękowej gier. Sprawił także, że Commodore 64 był (i jest nadal) chętnie wykorzystywany przez zespoły i artystów związanych z szeroko pojmowaną elektroniką.

C64 był również ważny jako urządzenie, wokół którego zaczęła się rozwijać subkultura twórców wykorzystujących komputery do projektowania programów mogących demonstrować ich umiejętności. Mowa o tzw. demoscenie, która najsilniej rozwinęła się przy następcy Commodore’a 64 – Amidze.

A co wiemy o replice C64?

Zapowiadany na grudzień bieżącego roku duplikat – The C64 – miał pojawić się już trzy lata temu. Wówczas jednak producentowi, czyli Retro Games Ltd., nie udało się zebrać w kampanii crowdfundingowej stosownej kwoty. Teraz jednak wprowadzenie na rynek repliki, przygotowanej we współpracy z Koch Media, staje się faktem, a w planach zdradzanych przez Paula Andrewsa z Retro Games majaczy już handheld, który również był swego czasu zapowiadany.

Prócz w pełni działającej klawiatury, joysticka, trybów C64 i VIC-20 czy wyjścia HDMI i czterech portów USB, The C64 oferuje również dostęp do kultowych tytułów z Commodore’a 64 w liczbie (zaskoczenie) sześćdziesięciu czterech, jak i załadowania z nośnika pamięci przenośnej plików gier z C64 czy VIC-20. Tutaj przyjrzymy się kilku pozycjom z tych preinstalowanych.

Boulder Dash

Pierwsza z serii obecnych na wielu portach logicznych zręcznościówek. Sterujemy przez 16 poziomów (nie licząc dodatkowych, pojawiających się po ukończeniu czterech kolejnych) niejakim Rockfordem. Cel to zbieranie diamentów i innych klejnotów, unikając przy tym spadających głazów czy owadów (plus taki, że insekty można likwidować za pomocą umiejętnie spuszczonego kamienia – zamieniają się wówczas w diamenty). Liczy się tu nie tylko szybkość i refleks, ale i umiejętność dobrego planowania swoich ruchów.

Paradroid

Zmieniamy klimaty na bardziej sci-fi i lądujemy na statkach floty kosmicznej. Naszym zadaniem jest oczyszczenie krążowników ze zbuntowanych robotów, które zagrażają ludziom. Choć sterowana przez nas maszyna (Influence Device) posiada dość słaby laser i osłonę, mamy możliwość przesłania jej „świadomości” do silniejszych droidów, które przejmuje się poprzez rozegranie logicznej minigry. Im wyższy numer robota, tym większe są jego możliwości bojowe, ale także krótszy czas, w którym można go kontrolować. Po jego upływie następuje samozniszczenie, a my powracamy do podstawowego droida.

Impossible Mission / Impossible Mission II

Włączamy odpowiedni motyw muzyczny i wcielamy się w rolę superagenta 4125, który musi powstrzymać złego profesora Atombendera. W tym celu trzeba zebrać wszystkie elementy układanki (spokojnie, jest ich tylko trzydzieści sześć), by dostać się do okupowanego przez szalonego geniusza pokoju sterowania. W wykonaniu niemożliwej misji przeszkadzać nam będą stworzone przez Atmobendera złe roboty.

W 1988 roku gra doczekała się sequela. Szczątkowa fabuła pozostała w zasadzie taka sama, pojawiły się za to nowe roboty, a także nowa forma hasła (utwór muzyczny, którego poszczególne fragmenty przechowywane są w sejfach kolejnych wież fortecy prof. Atombendera).

Robin of the Wood

Z realiów sensacyjno-szpiegowskich przenosimy się do średniowiecznej Anglii, gdzie sterujemy samym Robinem Hoodem (stąd niżej podpisany sugeruje taki oto podkład dźwiękowy). Słynny łucznik musi skompletować ekwipunek, dzięki któremu będzie mógł wziąć udział w turnieju łuczniczym. Stawką i celem głównym jest tam srebrna strzała, którą Robin pragnie odzyskać.

W grze poruszamy się zarówno po lesie, jak i zamku oraz lochach. Wcześniejsze skojarzenie z popularnym niegdyś serialem wydaje się zasadne, bowiem wyraźny jest element fantasy, który odgrywał także ważną rolę w Robinie z Sherwood – prócz rycerzy lub postaci pokroju biskupa albo samego szeryfa z Nottingham, możemy spotkać także wiedźmę czy enta, jak również się teleportować.

Trailblazer / Cosmic Causeway: Trailblazer II

Na zakończenie coś z zupełnie innej beczki. Tym razem kontrolujemy… piłkę, która porusza się po zawieszonych w przestrzeni kosmicznej szachowych platformach. Prowadzimy ją tak, by nie spadła – w jednych miejscach poruszamy się szybciej, w innych wolniej, jeszcze gdzie indziej (w bonusowych poziomach) zgodnie z określoną trasą. Jest także możliwość podbicia stawki i gry na czas oraz rywalizowanie w z innym graczem albo komputerem.

W 1987 roku wydano sequel Cosmic Causeway: Trailblazer II. Tym razem mamy przeszkody i przeciwników, takich jak obcy czy zionące ogniem smoki, pełniące role bossów. Piłka może toczyć się szybciej, wolniej lub się cofa – zależnie od koloru pola, na którym wylądowała. Po zderzeniu się z migoczącym dyskiem otrzymujemy kredyty, które można wymienić np. na dodatkowe punkty czy sprawić, by piłka toczyła się szybciej.

W co jeszcze będzie można zagrać na The C64?

Prócz wyżej wymienionych, replika Commodore’a 64 zawierać będzie następujące tytuły:

Alleykat;
Anarchy;
Attack of the Mutant Camels;
Avenger, Battle Valley;
Bear Bovver;
Bounder;
California Games;
Chips Challenge;
Confuzion;
Cyberdyne Warrior;
Cybernoid II;
Deflektor;
Destroyer;
Everyone’s a Wally;
Firelord;
Galencia;
Gateway to Apshai;
Gribbly’s Day Out;
Gridrunner (VIC 20);
Heartland;
Herobotix;
Highway Encounter;
Hover Bovver;
IO;
Iridis Alpha;
Jumpman;
Mega Apocalypse;
Mission AD;
Monty Mole;
Monty on the Run;
Nebulus;
Netherworld;
Nodes of Yesod;
Paradroid;
Pitstop II;
Planet of Death
Psychedelia (VIC 20);
Ranarama;
Silicon Warrior;
Skate Crazy;
Speedball 2;
Spindizzy;
Steel;
Street Sports Baseball;
Street Sports Basketball;
Summer Games II (wliczając dyscypliny z Summer Games);
Super Cycle;
Sword of Fargoal;
Temple of Apshai Trilogy;
The Arc of Yesod;
Thing Bounces Back;
Thing on a Spring;
Uridium;
Who Dares Wins II;
Winter Games;
World Games;
Zynaps.

Obecnie trwa przedsprzedaż The C64, właściwa rozpocznie się natomiast 5 grudnia. Cena duplikatu to prawie 120 dolarów. To kolejne zapowiedziane w ostatnim czasie urządzenie do gier w stylu retro – przy okazji czerwcowego E3 Konami zapowiedziało zminiaturyzowaną wersję TurboGrafx-16.

Źródła: Retro Games, Pocket-lint, C64 Wiki, Stadium 64, Retro Gamer, Crash, Zzap!64, The C64, DerSchmu, Retro Longplays 79, windmillsofmusic, stereomusicvideo

Maciej Gaździcki

007 zgłoś się. Oto jest, Maciej, agent do zadań specjalnych. Za dnia doktor historii literatury wyspecjalizowany w mediewalizmie i MacGyver copywritingu.