To już chyba ostatni test telewizora marki LG z rocznika 2021. Po kilku przedstawicielach serii UP8x czas zejść jeszcze niżej – tym razem do serii UP7x. Czy test tak przystępnego telewizora 4K będzie zejściem do przysłowiowych piekieł niskiej jakości obrazu? A może raczej odkryciem skarbu ukrytego głęboko w gamie LG? Jeżeli chcecie się dowiedzieć, jak wypadł 55-calowy telewizor 4K w cenie około 2000 złotych, zapraszam do lektury recenzji poniżej.
LG 55UP75003LF (dalej dla uproszczenia zwany 55UP75003) jest telewizorem LCD z 55-calowym ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160. W trakcie testu działał pod kontrolą oprogramowania w wersji 03.21.40. Telewizor wyprodukowano w lutym 2022 r. w polskiej fabryce LG, a nowiutki egzemplarz pochodził ze sklepu x-kom.pl.
LG 55UP75003 jest telewizorem o tradycyjnym dla tej marki wzornictwie: niekontrowersyjnym i miłym dla oka.
Poniżej najważniejsze cechy konstrukcji telewizora:
Pilot to chyba ten sam model co w 32LQ630B – ma zbyt dużo przycisków na małej powierzchni, a ich układ nie jest do końca przemyślany, co utrudnia szybkie wybieranie funkcji.
Do wykonania i wykończenia telewizora nie mam istotnych zastrzeżeń z wyjątkiem jednego. Otóż metalowe wkręty mocujące nóżki do obudowy nie wchodzą w metalowe tuleje, lecz bezpośrednio w plastik obudowy. Niestety, z jednej strony nie zapewniało to odpowiedniego docisku i jedna z nóżek lekko się ruszała. Mocowanie nóżek jest praktycznie identyczne jak w tanim modelu 32LQ630B, w którym również wystąpił ten sam problem. Ponieważ nie było to odosobnione zjawisko, zdecydowałem się o tym napisać.
W telewizorze zastosowano wyświetlacz ciekłokrystaliczny typu IPS. Struktura subpikseli to typowy dla LG Display układ „choinkowy”.
Główną zaletą matryc typu IPS jest (zazwyczaj) niska degradacja kolorów pod kątem. Wadą – kontrast, wyraźnie niższy niż w matrycach typu VA.
Termogram wykazał, że zastosowano podświetlenie bezpośrednie (tańsze w produkcji).
W lekko ocieplonym (tj. mającym deficyt barwy niebieskiej) trybie filmmaker (6255 K) średni błąd odwzorowania barw był niski i wyniósł zaledwie 2,2.
Reprodukcja barw na poszczególnych poziomach nasycenia była bardzo dobra, z wyjątkiem barwy niebieskiej, która była nieco zbyt mało nasycona (ciekawostka: to samo zjawisko wystąpiło w modelu 55UP81003.
Jak na matrycę IPS przystało, pod kątem kolory powinny ulegać niewielkiej degradacji. Niestety, chociaż spadek nasycenia był rzeczywiście niewielki, nie sposób było nie zauważyć zjawiska ciemnienia barw pod kątem.
Podobnie było na planszach z różnymi stopniami szarości.
W ogólnej ocenie, jeżeli pominiemy nietypowe dla IPS-ów ciemnienie, barwy pod kątem są lepsze niż w typowych matrycach typu VA.
Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 75%, co oznacza obsługę standardowej, a nie poszerzonej czy szerokiej palety barw.
W tej klasie cenowej taki wynik nie jest zaskoczeniem, lecz niepisaną normą.
Ten obszar to najsłabszy punkt testowanego telewizora. Choć poziom czerni był dobrze ustawiony, współczynnik kontrastu ANSI wyniósł zaledwie 802:1, co jest bardzo słabym wynikiem, chociaż znowu typowym dla odbiorników telewizyjnych wyposażonych w matryce LCD typu IPS od LG Display.
Nic więc dziwnego, że nasza standardowa scena testowa z filmu Zjawa (The Revenant, 2015) wypadła bardzo słabo.
Krótko mówiąc: no comment.
Podobnie jak inne modele z serii UP, również i 55UP75003 stosował całkowite wyłączanie diod LED (nie mylić z ich przyciemnianiem) w scenach o bardzo niskiej jasności. Było ono średnio agresywne:
Na szczęście nie zastosowano dynamicznego globalnego ściemniania (ang. frame dimming).
W trybie filmmaker (HDR) na planszy 10% maksymalna luminancja po trzech minutach pomiaru wyniosła 353 cd/m^2.
Ciekawostka: chociaż jest to wynik ogólnie słaby, przewyższa on wyjątkowo niską jasność w modelu 60-calowym z wyższej serii UP80003 (297 cd/m^2).
Na koniec dodam, że 55UP75003 nie obsługuje treści HDR w formacie Dolby Vision, co moim zdaniem nie jest wadą w tej klasie.
LG 55UP75003 wyposażono w matrycę klasy 60 Hz oraz układ poprawy ruchu o znanej nazwie TruMotion (Obraz -> Zaawansowane ustawienia -> Wyrazistość -> TruMotion). Reprodukcję ruchu przez telewizor cechują następujące parametry i zjawiska:
Zależność pomiędzy trybem pracy układu TruMotion, ostrością obrazów ruchomych oraz stopniem upłynniania ruchu przedstawia poniższe zestawienie:
Jak widać, z wyjątkiem smużenia i ZBE, które w 55UP75003 są małe, są to wyniki bardzo podobne do wcześniej testowanych modeli LG z serii UP.
LG 55UP75003 posiada dwa przetworniki szerokopasmowe promieniujące dźwięk do dołu.
Bas został sztucznie podbity, przez co stał się praktycznie jednonutowy, na skutek czego zachodzi na głosy i zaciemnia wokale. Przy programach publicystycznych nawet tryb czysty głos nie jest „czysty” i moim zdaniem co bardziej wrażliwi będą musieli skorzystać z korektora, aby poprawić fabryczne ustawienia dźwięku.
System (tj. webOS 6.2.0-39) oraz funkcje multimedialne modelu 55UP75003 są niemal identyczne jak w testowanym wcześniej 60UP80003, a zatem aby się nie powtarzać odsyłam Was do jego recenzji.
Telewizor jest oczywiście gotowy na DVB-T2.
Gniazda z boku obudowy:
Gniazda z tyłu obudowy:
A tak wygląda fragment elektronicznej wizytówki telewizora (EDID) dla HDMI nr 2:
Warto zaznaczyć, że:
Jeżeli szukasz przystępnego telewizora do zwykłego oglądania telewizji np. naziemnej (DVB-T2) i zależy Ci na dobrym odwzorowaniu barw na wprost i pod kątem, to LG 55UP75003 może być ciekawą propozycją. I choć w domowym kinie ekran ten się nie sprawdzi, to niskie smużenie i naprawdę przyzwoita ostrość obrazów ruchomych powinny przypaść do gustu także miłośnikom piłki nożnej.
W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.
Mimo mojej dużej sympatii do marki LG w tej cenie jednak polecę TCL 55P725 😉
Kino domowe 1. Na tym zakończyłem czytanie. Dziękuję