Podczas tworzenia plików graficznych na samym początku, a czasem na końcu pracy, jeśli się zagapimy, zmierzymy się z koniecznością wyboru formatu pliku. Jaki format pliku będzie najlepszy? Rastrowy, czy wektorowy, a jeśli jeden z nich, to który konkretnie? Czym się kierować przy wyborze formatu plików? Jakie programy są w stanie otworzyć i edytować rastrowe i wektorowe formatu plików graficznych? Rozbierzmy zagadnienie na czynniki pierwsze, by już na początku graficznej przygody nie popełnić jakiegoś szkolnego błędu.
Grafika rastrowa to sposób opisywania pliku graficznego polegający na definiowaniu punkt po punkcie jego zawartości. Inaczej rzecz ujmując, każdy z pikseli grafiki jest opisany. Grafika rastrowa jest grafiką dwuwymiarową, a inną nazwą grafiki rastrowej jest grafika bitmapowa. Raster i bitmapa to określenie siatki punktów opisujących daną grafikę rastrową.
Zapisany w tym formacie plik graficzny ma określone wymiary, na przykład 1600 x 800 pikseli oraz zawiera wiadomości, w jakim konkretnym kolorze jest każdy z pikseli. Dzięki temu program do przeglądania plików graficznych wie dokładnie jak zaprezentować nam daną grafikę i niezależnie od systemu operacyjnego i samego programu wynik zawsze będzie ten sam. Jest on ściśle zdefiniowany i zapisany w samym pliku. To jednak nie koniec. Zapis danych pliku musi być oczywiście odpowiednio zakodowany. Jakby tego było mało, to możemy również sięgnąć po formaty plików zawierające w sobie kompresję, która w sposób znaczący może zmniejszyć wielkość danego pliku. W przypadku grafik może mieć to ogromne znaczenie. Zwłaszcza grafiki na potrzeby stron internetowych powinny być jak najmniejsze, gdyż ma to ogromny wpływ na prędkość ładowania stron, a użytkownicy i Google lubią, by było szybko.
Jak ze wszystkim w życiu tak i z formatami plików jest tak, że mają swoja zalety, ale i niestety wady. Zacznijmy od tych drugich, a zaletami posłodzimy wady. Jeśli mówimy o grafice rastrowej, to największą jej wadą jest duży rozmiar. Trzeba uczciwie przyznać, że problem ten dla zwykłego użytkownika staje się coraz mniej istotny. Dzieje się tak z racji skokowego wzrostu możliwości całej infrastruktury teleinformatycznej. Nadal ma jednak ogromne znaczenie dla przedsiębiorców w walce o milisekundy ładownia stron i optymalizację zużycia zasobów komputerowych w serwerowniach.
Dziś przesłanie pliku zajmującego 50 megabajtów nie jest już problemem tak, jak było to kiedyś. Bez kłopotu poradzi sobie z tym sporo usługodawców pocztowych, a na sytuacje awaryjne mamy też masę serwisów ułatwiających przesyłanie plików. Jeśli jednak patrzymy na cały problem od strony dostarczyciela usług, to zdecydowanie lepiej wysyłać pliki 5 megabajtowe niż 50 megabajtowe. Dzięki temu spadnie zużycie miejsca na dysku oraz ilość przesyłanych danych, a to jedne z dwóch kluczowych wyznaczników przy obliczaniu kosztów obsługi projektu.
To samo tyczy się komputerów i smartfonów. Przy pamięci wewnętrznej rzędu setek gigabajtów i kartach pamięci o pojemności nawet terabajta i więcej, zdjęcie 50 megabajtowe nie jest nam straszne. Nasza serwerownia będzie patrzyła na to nadal niechętnie, gdyż przemnożywszy to przez miliony użytkowników i dni użytkowania koszty robią się gigantyczne.
Największą jednak wadą grafiki rastrowej jest jej rozmiar wyrażony w pikselach. Na ekranie komputera możemy ją bezstratnie powiększać tylko do pewnego momentu. Gdy osiągniemy maksymalną rozdzielczość i dalej będziemy powiększać grafikę rastrową, to zacznie ona być rozmyta. Oczywiście, jeśli sobie tego zażyczymy, to program dalej będzie nam powiększał plik, ale my będziemy obserwować tylko coraz większe piksele, z których mało będzie już wynikało. Najgorsze jest jednak to, że nic nie da się z tym zrobić. Na szczęście przy działaniu w drugą stronę, czyli przy pomniejszaniu grafika rastrowa nie stwarza nam już problemów takich jak przy powiększaniu. Obrazek możemy zmniejszać dowolnie.
Było trochę wad, to przejdźmy do zalet. W grafice rastrowej możemy perfekcyjnie odwzorować kolory oraz skorzystać z ogromnego zróżnicowania barw. Jakby tego było mało, to mamy też w swoim arsenale cieniowanie i swobodne manipulowanie nasyceniem, kontrastem i jasnością. Wszystkie te elementy pozwalają nam podciągnąć to i owo w programach do obróbki grafiki i wydobyć z pliku więcej, niż widać na pierwszy rzut oka. Dzięki tym zaletom grafika rastrowa ma szerokie zastosowanie w retuszu i montażu. Magicy od programów graficznych potrafią przy jej pomocy wyczarować naprawdę wiele.
Formaty grafiki rastrowej możemy podzielić na trzy zasadnicze grupy. Pierwszą z nich są formaty używające kompresji stratnej, do drugiej należą formaty również stosujące kompresję, ale bezstratnie, a trzecią są formaty bez kompresji. Przyjrzymy się zatem najpopularniejszym formatom wszystkich trzech grupach i dostępnym dla nich rozszerzeniom.
Grafika wektorowa to sposób opisywania obrazów przy pomocy figur geometrycznych. Zwana jest również grafiką obiektową. Bierze się to stąd, że obrazy opisane są za pomocą obiektów, które z kolei składają się z podstawowych elementów, czyli tzw. prymitywów. Prymitywy są prostymi figurami geometrycznymi takimi jak odcinki, krzywe, okręgi czy też wielokąty.
Każdy taki prymityw ma swoje określone parametry, które wszyscy dobrze znamy z czasów zakuwania matematyki. Do opisania grafiki wektorowej przydaje się jednak również geografia, gdyż każdy punkt ma swoje ustalone położenie w pliku wektorowym. Zatem okrąg w grafice wektorowej ma współrzędne środka oraz promień okręgu. Wszystko to jest zapisane w samym pliku i pozwala odtworzyć go w programie graficznym i edytować. Środek okręgu można łatwo przestawić w inne miejsce, a powiększając promień, błyskawicznie zwiększamy wielkość samego okręgu. To jednak nie wszystko. W grafice wektorowej opisane jest znacznie więcej zmiennych takich jak na przykład grubość i kolor linii, czy też kolor lub sposób wypełnienia.
Największą zaletą grafiki wektorowej jest jej skalowalność. Plik przygotowany w grafice wektorowej może być dowolnie powiększany bez straty jakości, co umożliwia przygotowanie wielkopowierzchniowych projektów, zachowujących bardzo wysoką jakość. Dodatkowo pliki wektorowe przydatne są w przypadku używania bardzo precyzyjnych maszyn tnących, drukujących lub nawet wypalających. Konwersja do grafiki wektorowej umożliwia również pozbycie się zbędnych detali niepotrzebnych na przykład przy rysunkach technicznych. Grafika wektorowa sprawdzi się również przy mapach i planach, schematach naukowych i technicznych, logach, znakach i czasem w grafice artystycznej na przykład podczas tworzenia komiksów.
Wadą grafiki wektorowej jest bardzo duża trudność w odtworzeniu rzeczywistości. Jeśli zależy nam na maksymalnym foto realizmie, to lepiej sięgnąć po grafikę rastrową. To samo tyczy się bardzo dużej liczby szczegółów. W takich przypadkach grafika wektorowa się nie sprawdzi, gdyż wielkość pliku będzie się nam drastycznie zwiększała, a wraz z nią czas jego renderowania.
Na szczęście grafikę wektorową da się przy pomocy oprogramowania do obróbki grafiki przekształcić w grafikę rastrową. W drugą stronę sprawa nie jest już niestety tak łatwa i wierne przerobienie grafiki rastrowej na wektorową jest trudne i efekty zazwyczaj nie są idealne.
Praca z plikami graficznymi wymaga od nas przemyślanych działań już na starcie, czyli przy wyborze formatu pliku graficznego. Dzięki temu unikniemy niespodziewanych problemów na dalszych etapach tworzenia projektu lub nawet rozpoczynania go od nowa w najgorszym z możliwych przypadków. Wybór formatu powinien być dostosowany pod oczekiwanych efektów i ewentualnych przyszłych działań, które zamierzamy przeprowadzać na pliku. Przy wyborze rodzaju pliku warto również kierować się dostępnymi do jego edycji programami. Zwłaszcza w przypadku grafiki wektorowej większość z nich to drogie systemy własnościowe, które nie każdy będzie mógł otworzyć i edytować. Na szczęście w przypadku grafiki rastrowej sytuacja jest o wiele lepsza.
Jaki zatem format grafiki wybrać? Prosta odpowiedź na tak skonstruowane pytanie brzmi: odpowiedni do zadania. Zarówno grafika rastrowa, jak i wektorowa ma swoje mocne strony i warto z nich korzystać. Dodatkowo z pomocą przychodzi nam rozwój technologii, a w szczególności rozdzielczość współczesnych aparatów. Przy 100, a nawet 200 megapikselach bolączki grafiki rastrowej przestają już być tak odczuwalne. Z drugiej strony konwersja bardzo szczegółowej grafiki rastrowej do wektorowej może okazać się droga przez mękę niewartą zachodu, gdyż ostatecznie otrzymamy plik o bardzo dużych rozmiarach. Reasumując: to zależy, a wybór należy do Was!