Historia Scrapbookingu
Zajrzyjmy w karty historii, by dowiedzieć się jak to się wszystko zaczęło. Idea może wydawać się prosta, dla niektórych nawet oczywista, ale wszystko przecież musi mieć swój początek. No i pewnie ma, ale istnieją przynajmniej dwie jego wersje. Jedna z nich za kolebkę scrapbookingu uznaje Anglię. Na dowód tego podawana jest historia, jakoby niejaki James Granger w 1775 roku opublikował historię Anglii z kilkoma pustymi stronami na końcu książki. Strony zostały zaprojektowane tak, aby właściciel książki mógł spersonalizować ją własnymi pamiątkami i przemyśleniami.
Inna wersja mówi, że scrapbooking wywodzi się z USA. Rzeczywiście ten kraj skupia w sobie największą liczbę fanów tego rodzaju sztuki i może stąd wywodzi się to przekonanie.
Pewne jest natomiast, że rozwój scrapbookingu jest silnie związany z wynalezieniem druku cyfrowego. Tworzenie własnych kompozycji stało się dużo prostsze dzięki łatwemu dostępowi do gazet, z których można było wycinać literki, czy grafiki i to często one stawały się podstawowymi składnikami albumów. Na wczesnym etapie scrapbooking był po prostu zbiorem informacji umieszczonych w albumie. Te kolekcje mogły zawierać przepisy kulinarne, cytaty, listy, bilety lub karty do gry.
Za przełom można uznać, pojawienie się pierwszych zdjęć. Nadejście nowożytnej fotografii rozpoczęło się od pierwszej fotografii stworzonej przez Josepha Nicéphore’a w 1826 roku. Od tej pory można było zacząć włączać do albumów zdjęcia. Stare albumy zawierały często zdjęcia z narożnikami fotomontażowymi i notatkami o tym, kto był na zdjęciu oraz gdzie i kiedy zostało ono zrobione. Często łączono to z wycinkami z gazet i krótkimi opisami, dzięki czemu otrzymywało się ciekawie udekorowane albumo-pamiętniki.
Pierwszym znanym amerykańskim scrapbookerem i wynalazcą materiałów do scrapbookingu był Mark Twain. Twain tworzył albumy podczas swoich podróży, zbierając pamiątki, wycinki i zdjęcia.