StarCraft 2. Porady za darmo. #3 – Jak grać Terranami?

Co nowego w armii terrańskiej?

Nic tak nie rozwija technologii, jak wojny. A te, pomimo zakończenia Wojny Szczepów, wcale nie straciły na brutalności. Zmieniła się tylko ich intensywność i zamiast walnych bitew toczono raczej lokalne konflikty, przy czym zawsze z udziałem przedstawicieli trzech ras.

Terrańscy wojskowi i inżynierowie wyciągnęli rzecz jasna wnioski z minionej hekatomby i przyjrzeli się parkowi maszynowemu. Przeanalizowali koszty produkcji, dokonali rewizji siły ognia, zwrotności oraz potencjału bojowego, sprawdzili też, co można unowocześnić i zastąpić nowszymi maszynami. Sprzętem lepiej przygotowanym do kosmicznego pola walki, arsenałem bardziej adekwatnym do starć z Protossami i Zergami, a także do eliminacji nieprzyjaznych przedstawicieli rasy ludzkiej.

Przegląd jednostek Terran

• ERK – teoretycznie zbieracz minerałów i Wespanu oraz budowniczy struktur terrańskich, odpowiednik zergowskiej robotnicy lub prostosskiego próbnika (ale wytrzymalsza od nich). W praktyce jest również świetny, wielozadaniowy mechanik, mogący naprawiać uszkodzone pojazdy: Czołgi i Heliony, flotę powietrzną: Krążowniki, Banschee itd., do tego wszelkie budowle. Ma specjalne ulepszenie, które pozwala konstruować jeden budynek kilku ERK jednocześnie. Parę ERK dobrze jest mieć w oddziale atakującym, żeby na bieżąco naprawiały uszkodzone pojazdy.
• Muł – robot wydobywczy będący wsparciem dla ERK. Przyzwany, stawia się przy bazie i znacznie zwiększa wydobycie minerałów. Niestety ma niestabilną baterię, która szybko się rozładowuje i doprowadza do każdorazowej eksplozji jednostki, przez co nie służy ona długo i nie pozwala zabrać się do innej bazy. Warto ją jednak przyzywać, aby szybciej gromadzić cenne surowce.
• Marine – pierwsza jednostka bojowa Terran. Tania i szybka w produkcji, atakuje cele naziemne i powietrzne, walczy na dystans. Bardzo dobrze sprawdza się w początkowym stadium gry. Minusem jest niska wytrzymałość na obrażenia, szczególnie wtedy, gdy na polu bitwy pojawią się przeciwnicy o dużej mocy rażenia albo silnie opancerzeni. Nie żałuj więc na upgrade’y pancerza i uzbrojenia. W ciężkich bitwach sięgaj po stymulat. W pobliżu Marine dobrze jest mieć Prom medyczny, a ich samych warto upakować w bunkrze, bądź za przesmykiem – szczególnie podczas walk z wrogą piechotą.
• Duch – Gdy trzeba działać cicho i dyskretnie, nie znajdziesz lepszego żołnierza. Jego moce psioniczne (rozwijane od najmłodszych lat) oraz specjalnie skonstruowane kombinezony sprawiają, że jednostka znika niepostrzeżenie, staje się dla postronnych niewidzialną. Duch atakuje z ukrycia (strzela do naziemnych i latających) pozostając niewidzialnym do chwili użycia obserwatora. Oprócz klasycznych strzałów ze snajperki może wysyłać impuls elektromagnetyczny, który unieruchamia na jakiś czas machiny bojowe Protossów. To właśnie Duch nakierowuje ataki jądrowe, choć misję swą często przypłaca życiem.
• Maruder – atakuje wprawdzie tylko cele naziemne, jednak w grupie jego siła ognia jest na tyle duża, że nie straszna mu walka z opancerzonymi jednostkami przeciwnika. Stanowi doskonałe wsparcie dla nacierających Marines, może ogłuszać wrogów, spowalniając tym samym impet ich ataku. A kiedy wedrze się do cudzej bazy, z przyjemnością i z wielką skutecznością demoluje wszelkie budynki i struktury. Warto go mieć do przełamywania wrogich linii i szczególnie upierdliwych umocnień.
• Czołg oblężniczy – prawdziwy pogromca piechoty. Postrach nieopancerzonych jednostek, nieodzowny element defensywy. Posiada potężne działo, które w trybie oblężniczym razi na dużą odległość wszystkie cele naziemne (tryb oblężniczy należy rozwinąć odpowiednim badaniem). Umiejętnie rozstawione Czołgi są w stanie powstrzymać przeciwnika, zanim ten dojdzie do pierwszych umocnień. Może też walczyć w trybie mobilnym, strzelając z mniejszą siłą, za to na krótszy dystans. W ten sposób może podjąć walkę np. z Zelotami. Pozostaje niestety bezbronny wobec ataku z powietrza i dlatego powinny mu każdorazowo towarzyszyć choćby Marines.
• Żniwiarz – niestraszne mu wzniesienia. Wskakuje na nie migiem, korzystając z plecaka rakietowego. Jest bardzo szybki i zwinny, a to czyni go doskonałym zwiadowcą, który zgrabnie umyka przed jednostkami mogącymi mu zagrozić. Ponieważ nosi tylko lekki pancerz, zagraża mu ciągły ogień przeciwnika. Jednak jego własny atak z zaskoczenia skutecznie dziesiątkuje robotników (atakuje też inne cele naziemne), spowalniając ekonomiczny rozwój wroga. Nie poświęcaj rannych Żniwiarzy. Wycofaj ich i pozwól im się zregenerować.
• Helion – może i nie imponuje rozmiarami, zadaje za to zaskakująco duże obrażenia, szczególnie gdy walczy przeciwko piechocie. Ten zwrotny, bardzo sterowny pojazd doścignie praktycznie każdą jednostkę. Idealnie nadaje się do szybkich, niespodziewanych uderzeń i równie nagłego wycofania się. Heliony kapitalnie dezorientują przeciwnika, sieją zamęt w jego szeregach, dekoncentrują jego uwagę.
• Helbat – Helbat to tak naprawdę transformowany Helion. Wciąż korzysta z działa ogniowego, wciąż jest diabelnie skuteczny (szczególnie przeciwko wrogom walczącym w zwarciu). Traci jednak na legendarnej szybkości. Jest za to wytrzymały – tego nie można mu odmówić. Sprawdzi się więc w pierwszej linii działań, ochraniając skutecznie oddziały walczące na dystans.
• Cyklon – jako jedyny terrański pojazd potrafi atakować w ruchu. Niby drobnostka, ale jakże ważna w trakcie odwrotu! Ścigający Cię przeciwnik jest stale nękany ogniem, jego szeregi topnieją, ciężej mu nawiązać walkę.
• Wdowia mina – czworonożna jednostka mechaniczna, całkowicie zautomatyzowana. Po zagrzebaniu w ziemi czyha na nieświadome ofiary – jednostki lądowe i powietrzne. Pozostaje wtedy niewidzialna. Gdy któraś z nich znajdzie się w pobliżu, mina strzela w nią, raniąc przy okazji tych, którzy znajdowali się najbliżej. Najgroźniejsza jest szczególnie wtedy, gdy strzeże wąskiego przejścia, a maszerujący przeciwnik nie będzie miał przy sobie obserwatora…
• Banshee – myśliwiec skonstruowany z myślą o niszczeniu celów naziemnych. Korzystają z pola maskującego (niewidzialność rozwijana w badaniach), potrafią więc zbliżyć się niepostrzeżenie do wrogiej bazy i dokonać taktycznych zniszczeń, eliminując zbieraczy albo struktury kluczowe dla rozwoju armii. Nie walczą z jednostkami powietrznymi, dlatego powinny mieć odpowiednie wsparcie.
• Krążownik – jednostka określana mianem ostatecznej. Latająca forteca, najsilniejsza w arsenale Terran. Jej obecność potrafi odwrócić losy bitwy, choć nie można powiedzieć, żeby poruszała się z oszałamiającą szybkością. Powolność rekompensują jednak 2 aspekty: wytrzymałość na obrażenia oraz działo Yamato obdarzone potworną wprost siłą rażenia. Flota złożona z kilku Krążowników bez problemu przełamuje silnie ufortyfikowane pozycje, rozbija gromady jednostek, szybko niszczy duże budynki. Gdy lecą do ataku, powinny im towarzyszyć ERK, które przywrócą giganta do pełnej sprawności.
• Prom medyczny – ten pojazd pełni 2 role jednocześnie. Zgodnie z nazwą leczy na bieżąco piechotę: Marines, Maruderów i Żniwiarzy, stając się nieodzowną jednostką wsparcia. Zarówno w trakcie ofensywy, jak i obrony. Porusza się przy tym bardzo szybko, a to pozwala jej sprawnie przemieszczać się z miejsca na miejsce, by pełnić drugą rolę – transportową. Prom zabierze na pokład nie tylko ludzi zakutych w pancerze, ale i pojazdy. Co więcej, zmieści się w niej nawet Thor! Pamiętaj tylko, że Prom jest nieuzbrojony i stanowi łatwą zdobycz dla fruwających łowców. Jeśli przenosi akurat wojsko, zapewnij mu stosowne wsparcie.
• Thor – olbrzymia machina bojowa przeznaczona do walki z wszelkiej maści pojazdami. Owszem jest powolny i mało zwrotny, ale mało co może mu dorównać pod kątem wytrzymałości. Zniesie wiele, rażąc nieustannie cele naziemne i powietrzne z dział ogromnego kalibru. Ponieważ nie jest tani w produkcji, na polu walki powinien towarzyszyć mu ERK.
• Wiking – świetnie czuje się w powietrzu, doskonale walczy na lądzie. Ta jednostka transformuje w ciągu 3 sekund, zmieniając się z myśliwca w kroczącego mecha (lub odwrotnie). W trybie powietrznym walczy z jednostkami latającymi. Po zmianie zaczyna atakować budynki i piechotę. Ta rzadka umiejętność pozwala wylądować we wrogiej bazie, unieszkodliwić cele taktycznie istotne dla przeciwnika, następnie odlecieć.
• Kruk – jego obecność uspokaja maszerujące oddziały. Potrafi bowiem wykrywać zakamuflowane jednostki, redukując straty we własnej armii. W sytuacji zagrożenia rozstawia automatyczne wieżyczki oraz roboty obrony punktowej. One dziesiątkują zbieraczy i spowalniają rozwój ekonomiczny.