Historia telewizorów – lata 2009-2017

Zawikłane losy telewizorowej techniki obejmują nie tylko wspaniałe innowacje i przełomowe wynalazki, lecz także cały szereg rozwiązań, które się nie przyjęły i po prostu odeszły do lamusa. W niniejszym artykule zajmujemy się wybranymi wydarzeniami z kilku ostatnich lat, poczynając od wprowadzenia telewizorów LED, co było bodźcem do przyspieszonego rozwoju w branży TV.

2009 – telewizory LED

Pojawiają się pierwsze wielkoseryjne telewizory LCD, w których lampy CCFL podświetlenia zastąpiono diodami LED.

telewizor LED Samsung
Źródło: Samsung

Korzyściami płynącymi z tego rozwiązania miały być wyższa jasność oraz mniejsza grubość obudowy telewizora. Jak wiele się od tego czasu zmieniło, widać w poniższym filmie, w którym za Ultra Slim (ultra cienki) uważany jest telewizor o grubości… aż 3 cm.

Niestety, pierwsze modele telewizorów LED cierpiały na różne problemy wieku dziecięcego, jak przegrzewanie się oraz nadmiar składowej niebieskiej, co dawało zimny i mało naturalny obraz. W późniejszych latach wady te wyeliminowano lub znacznie zredukowano. Aktualnie telewizory LCD z podświetleniem LED to standard.

2010 – Sharp Quattron

We wrześniu 2010 roku Sharp pokazał światu telewizory z serii Quattron. Miały one dodatkowy żółty subpiksel, który miał poszerzać paletę barw wyświetlanych na ekranie.

Tę oryginalną technikę reklamowano dość mocno, wykorzystując do tego celu nawet jednego z aktorów serialu Star Trek.

Niestety, w swej pierwszej implementacji Quattrony miały niezbyt dokładną reprodukcję barw. W kolejnych latach Sharp poprawił tę ciekawą technologię, ale niska popularność oraz tarapaty finansowe zmusiły firmę to rezygnacji z tego rozwiązania technicznego.

2010 – Telewizory 3D

Pojawiają się pierwsze telewizory zapewniające obraz trójwymiarowy (3D). Wymagały one okularów, których soczewki synchronizowały się z wyświetlanymi na ekranie telewizora naprzemiennie obrazami dla lewego i prawego oka.

Niestety, pomijając konieczność zakupu i noszenia okularów, technologia ta miała też i wady: spadek jasności obrazu oraz jego migotanie. Pierwsze modele okularów wymagały także okresowej wymiany baterii, co nie ułatwiało życia konsumentom, zwłaszcza tym, którzy kupili okulary dla całej rodziny.

Kilka lat później producenci porzucili 3D, pomimo reklamy i wielkiego szumu wokół tego rozwiązania technicznego.

2011 – pasywne 3D w telewizorach

Odpowiedzią na bolączki i mankamenty aktywnej technologii 3D miała być technologia pasywna. Miała dwie poważne zalety: tańsze okulary polaryzacyjne, które nie wymagały żadnego zasilania, oraz brak migotania obrazu.

Niestety, wadą była obniżona o połowę rozdzielczość pionowa obrazu. I choć wprowadzenie kilka lat później matryc 4K pozwoliło oglądać materiały 3D Full HD w pełnej rozdzielczości, technologia polaryzacyjna również podzieliła smutny los aktywnego 3D.

2013 – OLED

W tym samym roku dwaj producenci Samsung i LG wprowadzili niemal jednocześnie na rynek telewizory w nowej organicznej technologii OLED. Pomimo wielu cech wspólnych, jak zastosowanie emiterów organicznych, telewizory OLED obu marek znacznie się różniły. Samsung zastosował bezpośrednią emisję światła z trzech emiterów RGB (czerwonego, zielonego i niebieskiego), w związku z czym tego typu panele określano mianem RGB OLED.

Źródło: LG

Z kolei firma LG zastosowała licencjonowaną od Kodaka technologię „białego OLED-a”, w której ułożone piętrowo niebieski i żółty emiter generują światło białe, które jest następnie filtrowane przez filtry kolorów RGB. Jak się okazało już niecały rok później, to właśnie OLED-y od LG z pośrednią emisją wygrały tę organiczną wojnę, a Samsung wycofał się z OLED-owej rywalizacji (w telewizorach rzecz jasna).

2013 – 4K

Wprowadzenie na rynek wyświetlaczy 4K UHD o rozdzielczości dwa razy większej od Full HD było kolejnym kamieniem milowym na drodze rozwoju telewizorowej techniki.
Źródło: Sony

Siedem lat po swoim debiucie rynkowym 4K stało się de facto standardem, spychając ekrany Full HD i HD Ready do rynkowej niszy przeznaczonej dla telewizorów budżetowych i niskobudżetowych.

2014 – koniec plazm

Po zapowiedziach z końca roku 2013 w odstępach kilku miesięcy trzej główni producenci wyświetlaczy plazmowych (tj. Panasonic, Samsung, LG) ogłosili koniec produkcji tego typu paneli. Plazmy przegrały z coraz bardziej popularnymi telewizorami LCD ze względu na wyższe koszty produkcji oraz brak perspektyw rozwojowych. Okazało się, że wprowadzenie plazmowych wyświetlaczy w rozdzielczości 4K do wielkoseryjnej produkcji nie jest możliwe ze względu na ich wysokie koszty oraz niemożność zwiększenia jasności na potrzeby wyświetlania treści HDR, które wymagają wysokiej jasności, co prowadziłoby do większego zapotrzebowania na prąd i tym samym niemożności spełnienia wymogów związanych z zużyciem energii elektrycznej.

2015 – HDR

To rozwiązanie będące szerokim zakresem dynamiki połączonej (najczęściej) z szeroką paletą barw zrewolucjonizowało jakość obrazu na domowych ekranach. Mówi się nawet niekiedy, że z punktu widzenia jakości obrazu przyniosło ono więcej wymiernych korzyści niż sama rozdzielczość 4K. W przeciwieństwie do 3D i początkowych obaw, czy HDR nie podzieli jego losu, technika HDR pozostanie z nami na długie lata i nie ma od niej odwrotu.

2016 – Sharp przechodzi w ręce Tajwańczyków

Renomowana japońska firma z ponad stuletnią historią, ale też zadłużona po uszy, zostaje przejęta w 66% przed tajwańską firmę Hon Hai Precision Industry (bardziej znaną jako Foxconn). Choć był to cios dla narodowej dumy Japończyków, nie da się ukryć, że dzięki temu marka Sharp istnieje do dziś. Co prawda nie produkuje ona już tak zaawansowanych telewizorów, jak w latach swojej świetności, koncentrując się na budżetowych i podstawowych modelach.

2016 – „pseudo 4K”

Firma LG wprowadza na rynek telewizory z kontrowersyjnymi matrycami LCD RGBW. Posiadają one 2/3 ogólnej liczby subpikseli typowego telewizora 4K, więc koszt ich produkcji jest znacznie niższy, co przekłada się też na niższą cenę. Niestety, pomimo możliwości wyświetlenia monochromatycznych obrazów testowych w rozdzielczości 4K tego typu matryce nie są w stanie właściwie pokazać drobnych kolorowych detali w rozdzielczości 4K.

telewizory rgbw
Źródło: LG

Ponadto, biały subpiksel redukuje nasycenie barw, pogarszając parametry wyświetlanego obrazu. Telewizory z matrycami „pseudo 4K” są nadal w sprzedaży, choć można je znaleźć tylko w modelach klasy budżetowej (tanich i słabiej wyposażonych).

2017 – popularyzacja OLED-ów

Zarezerwowane do tej pory tylko dla telewizorów marki LG wyświetlacze OLED trafiają wreszcie do modeli konkurencyjnych marek, jak: Panasonic, Philips czy Sony.

Dało to konsumentom większy wybór, zaostrzyło konkurencję cenową i pokazało, że wbrew potocznemu mniemaniu niekoreańskie marki potrafią często „wyciągnąć” z paneli OLED wyższą jakość obrazu niż ich producent.

2017 – telewizory QLED

W odpowiedzi na rosnącą popularność telewizorów OLED firma Samsung wprowadza na rynek telewizory QLED będące bardziej zaawansowanymi telewizorami LCD.

Źródło: Samsung

Główną cechą telewizorów QLED jest zastosowanie kropek kwantowych do uzyskania szerokiej palety barw. Technologia ta stosowana jest w telewizorach tej marki po dzień dzisiejszy.

Niebawem wrócimy z kolejnym artykułem o historii telewizorów. Tymczasem zachęcamy do zapoznania się z naszymi recenzjami TV oraz z ofertą telewizorów w sklepie x-kom.