Trafiła do nas nowa seria telewizorów firmy Xiaomi. A2, bo o niej mowa, obejmuje telewizory z ekranami o przekątnej 32, 43, 50 i 55 cali. Do testów dostałem aktualnie największy 55-calowy model. Piszę „aktualnie”, bowiem nie można wykluczyć, że seria zostanie w przyszłości rozszerzona o model 65-calowy. Już podczas rozpakowywania zauważyłem pewne zmiany w stosunku do starszych modeli, ale też i pewne podobieństwa. Okazało się, że nowy model ma wiele wspólnego z już testowanym przeze mnie wcześniej ekranem tej marki. Jaki to model, jakie wprowadzono zmiany oraz czy 55-calowa nowinka jest godna polecania, tego dowiecie się z recenzji Xiaomi Mi TV LED A2 55”.
Testowany telewizor Xiaomi Mi LED TV A2 55″ ma jeszcze dwie nazwy:
Ta trzecia nawiązuje do zeszłorocznego modelu z serii Q, który identyfikował się jako MiTV-MOOQ0. Z kolei testowany model identyfikuje się podczas instalacji jako MiTV-MOOQ1.
Xiaomi L55M7-EAEU (dalej dla uproszczenia zwany L55M7) jest telewizorem LCD z ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160 pikseli. Telewizor pracował pod kontrolą oprogramowania w wersji QTG3-200305.006.5241 oraz systemu Android 10. Wyprodukowano go w Polsce, a testowany egzemplarz pochodził ze sklepu x-kom.
Konstrukcję telewizora charakteryzują następujące cechy:
Testowany telewizor ma nowoczesny, elegancki i zarazem spokojny i wygląd, a zgrabna podstawa dodaje mu jeszcze uroku. Co ciekawe podstawa to w zasadzie para nóżek połączona od przodu plastikową poprzeczką. Na oficjalnych zdjęciach tego nie zobaczycie, bowiem producent to retuszuje, ale miejsce, gdzie nóżki łączą się z poprzeczką, jest widoczne z bliska i to jest chyba jedyny stylistyczny minus, jaki udało mi się znaleźć.
Pewnym mankamentem jest podstawa, która pomimo mocnego dokręcenia wkrętów pozwalała telewizorowi na zbyt duże odchylenie od pionu (aż 3 cm). Moim zdaniem nie ma tu żadnego ryzyka wywrotki, ale przydałoby się solidniejsze mocowanie podstawy do obudowy. Mam nadzieję, że jest to cecha tylko mojego egzemplarza.
Największym minusem telewizora może być jego pierwsza instalacja, zwłaszcza dla tych użytkowników, którzy wcześniej nie mieli telewizora tej marki. Po podłączeniu do prądu zapala się na chwilę biała dioda pod centralnie umieszczonym logo i nie dzieje się nic – telewizor nie reaguje na pilota. Rzecz w tym, że trzeba telewizor włączyć przy pomocy małego wyłącznika umieszczonego na dole zaraz za ww. diodą. Dopiero wtedy telewizor się uruchomi.
Ja o tym wiedziałem, ponieważ w poprzednich modelach było to dobrze opisane i zaznaczone w instrukcji. W tym roku to pominięto, co może zirytować świeżo upieczonych posiadaczy telewizorów tej marki, a działowi pomocy technicznej przysporzyć niepotrzebnej pracy.
Telewizor wyposażono w wyświetlacz LCD typu VA. Główną zaletą matryc typu VA jest kontrast – wyższy niż w matrycach typu IPS czy ADS.
W bliskim wzorca trybie film (6535K) średni błąd odwzorowania testowej próbki kilkudziesięciu barw wyniósł aż 6,2, czyli powyżej progu postrzegalności. Są dwie przyczyny tego stanu rzeczy:
Błędy ten można szybko zredukować, przestawiając „gammę” z fabrycznej wartości „średnia” na „ciemny”, dzięki czemu średni błąd spadnie z 6,2 do 5,3.
Kolejną poprawę uzyskamy po kalibracji palety szarości i barw podstawowych.
Pomimo matrycy LCD typu VA pod kątem w poziomie kolory bledną, ale nieco mniej niż w typowych panelach tego rodzaju.
Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 90%, co potwierdza możliwość wyświetlania szerokiej palety barw. Średni błąd odwzorowania testowanego zestawu barw (przy MaxCLL=1000 cd/m^2, MaxFALL=400 cd/m^2) wyniósł 7,2 i wynikał w wielu przyczyn, tj. po części ze zbyt małej jasności, po części z niewłaściwego nasycenia, a częściowo z błędów odcienia).
Współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 5138:1, co jest bardzo dobrym wynikiem. Fabryczny poziom czerni (opcja „jasność”) został ustawiony dobrze (50), natomiast poziom bieli (opcja „kontrast”) był niewłaściwy i musiałem go zmniejszyć z 50 do 49, bowiem telewizor przepalał nieco obraz w światłach.
Oto jak wypadła standardowa scena testowa SDR ze statkiem kosmicznym na tle gwiazd.
W trybie HDR na planszy 10% maksymalna luminancja po trzech minutach pomiaru wyniosła zaledwie … 284 cd/m^2.
Xiaomi L55M7 wyposażono w wyświetlacz LCD klasy 60 Hz. Maksymalna ostrość obrazów ruchomych wyniosła 150 linii (TVL) na 1080 maksimum, co jest niestety słabym wynikiem, typowym dla najwolniejszych paneli 60-hercowych.
Jeśli chodzi o pozostałe zjawiska związane z ruchem to:
W testowanym telewizorze funkcja upłynniania ruchu nosi nazwę „wygładzania ruchu”, ma 4 opcje, które zapewniają następujący stopień upłynnienia ruchu:
Trzy stopnie upłynniania ruchu to nieco zbyt mało jak na obecne czasy, ale dobrze, że one w ogóle są, bowiem w tej klasie nadal zdarzają się telewizory całkowicie pozbawione tej przydatnej funkcji.
Xiaomi L55M7 posiada dwa przetworniki szerokopasmowe propagujące falę dźwiękową do dołu.
W ogólnej ocenie L55M7 brzmi spokojnie, łagodnie, nienatarczywie i niemęcząco. Bas jest lekki i dość chudy, ale przynajmniej niepodbity i niezniekształcony.
Do dyspozycji mamy pięć trybów brzmienia:
Siedmiozakresowy korektor jest dostępny tylko w trybie własnym, ale jest dość zakamuflowany, bowiem dostęp do niego uzyskujemy po zaznaczeniu nazwy trybu („własny”) i naciśnięciu przycisku zatwierdzenia wyboru wewnątrz centralnego wybieraka na pilocie.
Pod względem brzmieniowym tryby standardowy i własny są identyczne, ale tylko w tym drugim możemy dokonywać korekt. Brzmienie bardzo zyskuje po podbiciu zakresu 100 Hz w korektorze, co widać na wykresach poniżej. Zwracam uwagę, że zastosowana korekta o 10 jednostek nie jest tożsama z podbiciem o 10 dB, bowiem z pomiarów wynika, że podbicie wyniosło 12 dB.
Po korekcie brzmienie sporo zyskuje, niskie tony podkreślają wreszcie pozostałe zakresy, co słychać głównie na muzyce. Po podbiciu basu warto jednak pamiętać, żeby nie przesadzić z głośnością, bowiem tak skorygowane głośniki łatwiej i szybciej wpadają w zniekształcenia, chociaż nie od razu, tylko przy wyższym poziomie głośności. Pomimo tego warto poeksperymentować z korektorem.
Całościowo dźwięk L55M7 nadal oceniam pozytywnie, ale wymagającym użytkownikom proponuję od razu zaplanować zakup głośnika zewnętrznego (dobrej grajbelki itp.).
Xiaomi L55M7 wykorzystuje procesor m7362, sprzętową platformę „Tarzan” oraz system Android 10, bez Google TV. Telewizor działał poprawnie, chociaż czasem zwalniał i wymagał nieco większej dozy cierpliwości. Gdy podłączyłem do niego klawiaturę Bluetooth, przestał mi działać pilot i musiałem wyciągnąć kabel z gniazdka, odłączyć klawiaturę, po czym wszystko wróciło do normy.
Uważni użytkownicy dostrzegą sporo błędów w polskiej wersji systemu, w tym napisy w języku … hiszpańskim. Chociaż w stosunku do Q1 poprawiono sporo rzeczy np.: automatyczne wykrywanie i dopasowywanie się telewizora do szerszej palety barw), niektóre mankamenty z ubiegłorocznego Q1 nadal występują. Są to np.:
Jeśli chodzi o dostępność aplikacji, to Xiaomi L55M7 nie ma się czego wstydzić.
Fabrycznie zainstalowany odtwarzacz multimediów odtworzył większość testowych plików, w tym flv, mkv, mov, mp4, mts, tp, ale z wyjątkiem avi i wmv. Odtworzył też pliki z kodekiem AV1. Katalogi są ułożone na końcu listy, a opcje sortowania uruchamia się dość dziwnie (strzałką w lewo) i są one bardzo ubogie: według nazwy pliku, według daty modyfikacji lub według tagów. Niestety nie można zmieniać kierunku sortowania (przynajmniej mi się nie udało znaleźć takiej opcji).
Na szczęście system Android pozwala zainstalować inny odtwarzacz niż fabryczny, w związku z czym od razu proponuję VLC.
Warto zaznaczyć, że L55M7, mimo iż jest telewizorem 60-hercowym, jest w stanie przyjąć sygnał z klatkażem 120Hz. Aby tak się stało, w opcjach HDMI trzeba wybrać „HDMI 2.1”. Niech tylko nikogo nie zmyli ta nazwa: telewizor nie ma HDMI 2.1 (FRL), lecz nazwę taką nosi tylko jedna z opcji rozszerzająca tryb pracy złącza HDMI.
Parametry wg producenta:
Parametry zmierzone (ustawienia fabryczne):
Telewizor długo nie chciał zaakceptować sygnału 1080/60p z generatora służącego do pomiarów input laga. Dopiero kilkukrotna zmiana parametrów HDMI oraz włączenie i wyłączenie telewizor sprawiło, że w końcu oba urządzenia się dogadały. Ponieważ L55M7 jest nowością na rynku, podejrzewam, że może to być spowodowane wczesną wersją oprogramowania.
Warto zaznaczyć, że:
Xiaomi L55M7 jest telewizorem, który trudno zaszufladkować, bowiem ma on cechy zarówno modeli klasy budżetowej, podstawowej, jak i średniej. Do tych ostatnich należy zaliczyć szeroką paletę barw, która jest pewnego rodzaju ewenementem w tej klasie cenowej i którą L55M7 odziedziczył po L55M6, czyli modelu z serii Q1. Innymi zaletami L55M7 są niezła czerń, więcej niż dobry kontrast oraz bogate multimedia. Warto też wspomnieć o obsłudze dysków sieciowych (protokół DLNA), której nie miały poprzednie modele tej marki. Moim zdaniem Xiaomi L55M7 sprawdzi się całkiem dobrze na treściach SDR i jako taki załapuje się na naszą rekomendację.
W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.
Co do zeszłorocznego modelu i tego myku z przyciskiem pod diodą – u mnie to nie działało ;D już miałem odsyłać TV na reklamację bo walczyłem z 2h, a nie jestem z pierwszej łapanki jeśli chodzi o sprzęt.
W ostatecznym rozrachunku znalazłem jakiś myk na youtube i pilotem jakąś kombinację zrobiłem na hard reset do poziomu boota/biosa i dopiero po tym włączyło się pierwsze uruchomienie telewizora z instalacją – masakra z tym 😀
Panie Tomaszu, jest szansa na recenzję nowego Xiaomi Q2? Ciężko znaleźć jakąkolwiek recenzję tego modelu w internecie.
Też chętnie zobaczyłbym test Xiaomi Q2, najlepiej w rozmiarze 50 cali. Producent chwali się solidnym wykończeniem i pokryciem palety DCI-P3 na poziomie 92%. Obawiam się jednak niskiej jasności i ostrości obrazów ruchomych, tak jak w modelu z powyższej recenzji…
Właśnie kupiłem q2 i nie da się zainstalować aplikacji Disney+, porażka. Tv do oddania.
Da się już w Xiaomi tv stworzyć wspólną listę kanałów ulubionych jak w Philipsach na Androidzie?
Przykro mi, ale nie potrafią odpowiedzieć na to pytanie, bowiem podczas testów korzystam tylko i wyłącznie z DVB-T. Proszę spróbować w dziale pomocy technicznej producenta telewizora. Jeśli chodzi o odtwarzacz Blu-ray, to jest nim Panasonic DP-UB820.
These TVs are all built from third party Chinese parts and assembled by Foxconn (Sharp) Poland. It will be very similar to a Sharp entry level model (same video board). The panel in this one is by TCL.