Podobnie jak w modelu 55A75K, wyświetlacz organiczny wysterowano dość konserwatywnie, tj. łagodniej od rywali. Wydaje się, że inżynierowie Sony pragną unikać dużych skoków natężenia prądu na tranzystorach, aby nie uszkodzić delikatnych i niezwykle cienkich organicznych warstw emisyjnych. Większą niż u rywali troskę o żywotność wyświetlacza widać także w działaniu mechanizmu chroniącego panel: załącza się on nieco wcześniej niż u rywali, co na wykresie widać w postaci spadku około 150 sekund od rozpoczęcia pomiaru.
Niższą jasność zmierzyłem także na planszy zajmującej całą powierzchnię ekranu. W tym przypadku 42A90K osiągnął 131 cd/m^2, co jest niskim, ale nie najniższym wynikiem (tak, są i tacy rywale, którzy nie wychodzą poza pułap 120 cd/m^2).
Co ciekawe, gdy w lipcu 2022 roku testowałem 42-calowego OLED-a od konkurencji, osiągnął on wyższy wynik. Jak widać, to nie tylko panel decyduje o maksymalnej jasności, lecz inżynierowie, którzy ustalają algorytmy niedopuszczające do podawania do panelu prądu o natężeniu wyższym niż (ich zdaniem) dopuszczalne.
Czy w związku z tym można liczyć, że zastosowany w 42A90K wyświetlacz organiczny będzie miał wyższą trwałość i żywotność od bardziej wyśrubowanych rywali? Choć wiele będzie zależeć od sposobu eksploatacji, moim zdaniem nie można tego wykluczyć. Co oczywiście trzeba by policzyć telewizorowi na plus.
Very valuable test, as always.
In other hand, It’s a shame that the „burn in” is not even mentioned as a high risk for real TV use. Every channel has 1 permanent logo, if not 2 or 3, plus age limitation. Same thing for video games, sport (F1, Rugby, Tennis…), etc. Mixing content advice is not possible in real life and 1500€ is not cheap for a new TV in two years.