Zgodnie z polityką marketingową firmy Samsung na samym szczycie jej oferty telewizorów LCD mamy modele oznaczone jako Neo QLED. Poniżej plasują się „zwykłe” QLED-y, a jeszcze niżej telewizory określane mianem „Crystal UHD”. I to właśnie z tej ostatniej grupy wybraliśmy telewizor do testów. Konkretnie jest to 55-calowy model z serii BU8002. W ubiegłym roku testowaliśmy jego poprzednika, tj. model 55AU8002, który wyposażono w wyświetlacz od… LG. A jak będzie tym razem? Znowu matryca IPS? Przeczytajcie poniższą recenzję Samsunga 55BU8002, to się dowiecie.
Samsung UE55BU8002KXXH (dalej dla uproszczenia zwany 55BU8002) jest telewizorem LCD z 55-calowym ekranem o rozdzielczości 3840 na 2160 pikseli. W trakcie testu działał pod kontrolą oprogramowania w wersji 1303. Testowałem urządzenie w wersji sprzętowej nr 5 (Version No : 05 [!!!]). Telewizor wyprodukowano w zakładzie na Słowacji, a fabrycznie nowy egzemplarz pochodził ze sklepu x-kom.
W konstrukcji telewizora można wyróżnić następujące cechy:
W ogólnej ocenie konstrukcja jest bardzo podobna do modelu ubiegłorocznego.
W telewizorze zastosowano wyświetlacz LCD typu VA.
Główną zaletą matryc typu VA jest kontrast ̶̶ wyższy niż w panelach typu IPS czy ADS.
Termogram wykazał, że zastosowano podświetlenie krawędziowe (ang. Edge LED).
Chociaż jest to rozwiązanie droższe niż niemal powszechne w tej klasie podświetlenie bezpośrednie, pozwala ono uzyskać bardzo smukłą obudowę.
Analiza widmowa barwy białej (tryb filmmaker) wykazała, że w procesie konwersji światła barwy niebieskiej z podświetlenia inżynierowie postanowili zastosować fosfor PFS/KSF.
W wyraźnie ocieplonym (tj. wykazującym nadmiar barwy czerwonej trybie filmmaker) [6072K] średni błąd odwzorowania barw wyniósł 5,1, a więc wyraźnie powyżej progu postrzegalności. Oprócz niewłaściwej temperatury barwowej było kilka innych przyczyn tego stanu rzeczy: niewłaściwa fabryczna charakterystyka jasności, która była generalnie zbyt ciemna oraz zbyt duże nasycenie barwy czerwonej. Na szczęście już sama zmiana gammy „BT1886” o dwie pozycje (z „0” na „+2”) połączona z modyfikacją poziomu czerni (opcja „szczegóły cieni”) z fabrycznych „50” na „51” pozwoliła zredukować ww. błędy z 5,1 do 3,3.
Jak widać, pomimo powyższej korekcji niektóre barwy nadal niekorzystnie się wyróżniają (są po prostu zbyt ciemne), ale na szczęście możliwa jest dalsza redukcja błędów, którą może przynieść profesjonalna kalibracja (telewizor ma do tego odpowiednie opcje).
Pod kątem w poziomie kolory bledną i ciemnieją w sposób typowy dla większości matryc LCD typu VA, co widać na zdjęciu poniżej.
Warto zaznaczyć, że w pionie zjawisko degradacji jest bardziej dokuczliwe niż w poziomie.
W sumie, po szybkiej korekcie charakterystyki jasności oraz poziomu czerni obraz okazał się subiektywnie atrakcyjny z czystymi, żywymi, choć nadal lekko podrasowanymi kolorami. Pomimo tego oglądanie tak widowiskowych programów jak GP Singapuru Formuły 1 było dla mnie przyjemnym przeżyciem, które dotąd mile wspominam.
Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 86%, co oznacza możliwość reprodukcji poszerzonej palety barw. Średni błąd reprodukcji barw w trybie filmmaker (dla treści HDR10) wyniósł aż 11,3 i wynikał zarówno ze zbyt niskiej luminancji (jasności), jak i ze zbyt niskiego nasycenia niektórych barw.
Poprzednik testowanego telewizora, tj. 55AU8002 miał matrycę LCD typu IPS. Na szczęście jego następca wykorzystuje już panel typu VA, dzięki czemu współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 3096:1. Nie jest to wynik wybitny dla tego typu paneli, ale nadal znacznie lepszy od rezultatów typowych dla niskokontrastowych wyświetlaczy IPS czy ADS.
W ustawieniach fabrycznych testowany telewizor ma skłonność do gubienia ciemnych detali w scenach o niskiej jasności. Po ww. korekcie charakterystyki jasności oraz poziomu czerni obrazy SDR były całkiem akceptowalne…
…ale już treści HDR, które wykorzystują inną krzywą jasności charakteryzowały się stłumionymi lub nawet utraconymi detalami w cieniach, czego przykładem jest standardowa scena testowa z filmu Zjawa (The Revenant, 2015).
Pomimo tego, moim zdaniem Samsung 55BU8002 spisze się dobrze w kinie domowym – znacznie lepiej niż rywale z niskokontrastowymi matrycami IPS czy ADS, w tym jego poprzednik (55AU8002).
W trybie HDR na planszy 10% luminancja po trzech minutach pomiaru wyniosła zaledwie 258 cd/m^2.
Jest to bardzo niski wynik – praktycznie taki sam jak na treściach SDR. To może oznaczać tylko jedno: Samsung 55BU8002 nie sprawdzi się na treściach HDR.
55BU8002 posiada wyświetlacz klasy 60Hz, ale gdyby podzielić ekrany tej klasy na lepsze i gorsze, to testowany Samsung znalazłby się w pierwszej grupie. Rozdzielczość dynamiczna (ostrość obrazów ruchomych) w trybie użytkownika (a także auto) wyniosła 400 linii (na 1080 maksimum), co oznacza, że niewiele zabrakło do 450 linii, czyli typowego maksimum dla wyświetlaczy 60-hercowych.
Opcja „wyraźny ruch (LED)” (WRLED) podnosi ostrość ruchu, ale ze względu na zwielokrotnienie krawędzi obiektów ruchomych rozdzielczość dynamiczna była trudna do ustalenia: było to coś pomiędzy 450 a 700 linii. Niestety, WRLED powoduje także spory spadek jasności, co w połączeniu z dość niską jasnością podświetlania (maks. 246 cd/m^2 w SDR) sprawia, że stosowanie WRLED trudno polecić.
Na szczęście zjawisko brudnego ekranu (ang. DSE, Dirty Screen Effect) było małe, chociaż smużenie raczej średnie. Nie zabrakło też układu upłynniania ruchu. W trybie użytkownika do dyspozycji mamy opcję „redukcji drgań” pozwalającą regulować stopień upłynnienia ruchu w zakresie od 0 do 10.
W sumie jest nieźle, biorąc pod uwagę klasę i cenę telewizora.
Aby zapewnić jak najsmuklejszą obudowę, przetworniki umieszczono pionowo i nie są one widoczne. Do dyspozycji mamy fabrycznie zdefiniowane tryby o nazwach standardowy, dopasowujący się i wzmocnienie (ten ostatni z nazbyt przenikliwymi wysokimi tonami). W trybie standardowym dźwięk jest ogólnie złagodzony, z lekko tylko zaznaczonym basem.
Maksymalny poziom głośności został mocno ograniczony, bowiem w porównaniu do ubiegłorocznych „smuklaków” (tj. AU8002, Q6xA i Q7xA) działający w tle reduktor dynamiki został udoskonalony i teraz nie dopuszcza do powstania dużych zniekształceń czy przesterów. W sumie jest poprawnie, ale po kilku dniach testowania 55BU8002 doszedłem do wniosku, że bez grajbelki nie mogę się jednak obyć. Na szczęście miałem pod ręką białego HW-S61B (na zdjęciu poniżej; jego test wkrótce).
Samsung 55BU8002 pracuje pod kontrolą systemu Tizen. Wybór aplikacji jest szeroki, w tym m.in.:
Aplikacje VoD:
A oto aplikacje do strumieniowania muzyki:
Podobnie jak inne modele tej marki z Tizenem na pokładzie, 55BU8002 obsługuje wiele formatów plików wideo z USB i dysków sieciowych, w tym avi, flv, mkv, mov, mp4, mts, tp (tylko USB) oraz wmv. Można też odtwarzać pliki 4K zapisane kodekiem AV1. Pliki z USB można sortować wg tytułu (tj. nazwy) lub daty, ale niestety nadal nie można zmieniać kierunku sortowania. Krótko mówiąc, brak istotnych zmian w porównaniu do modeli ubiegłorocznych.
Dodam, że z oprogramowaniem w wersji 1303 telewizor działał poprawnie, chociaż życzyłbym sobie, aby był nieco żwawszy.
Najnowsza konsola Xbox podłączona do gniazda HDMI nr 1 przy włączonej opcji „rozszerzenie sygnału wejściowego” tak oto oceniła możliwości Samsunga 55BU8002:
Warto zaznaczyć, że:
55-calowy Samsung z serii BU8002 jest przykładem telewizora klasy podstawowej. Do jego głównych zalet należą żywe i nasycone barwy, niezłe multimedia oraz… oryginalne nóżki o regulowanym prześwicie. Najważniejszą zaletą jest jednakże kontrastowa matryca typu VA, której nie miał poprzednik. I właśnie to zapewniło Samsungowi 55BU8002 moją rekomendację.
Telewizor Samsung 55BU8002 znajdziesz w x-kom
W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.
Należy dodać do wad w/w telewizora brak funkcji PVR , dla mnie bardzo ważnej.
Co ciekawe Samsung pozbył się tej funkcji we wszystkich modelach z 2022 roku , nawet QLED.
Dlaczego ?
..ponieważ pan Jay Y. Lee obudził się pewnego ranka i stwierdził, że utrudni ci życie…
Witam, jeżeli mielibyśmy porównać ten model do 55Q67A, to który okazałby się lepszy? Bo właśnie zastanawiam się nad kupnem któregoś z nich, a aktualnie są w podobnych cenach.
Oba modele mają swoje mocne i słabe strony, zwróć uwagę na wyższą jasność w teście 55Q67A, który przeprowadziliśmy:
https://geex.x-kom.pl/recenzje/test-i-recenzja-telewizora-samsung-55q67a/
Cześć, porównując do droższych kolegów QE43Q67BAU QLED i TCL C635 warto sie skupić na recenzowanym modelu czy może na droższych kolegach?
Zależy od przeznaczenia, przy oglądaniu filmów TLC spisze się lepiej, Q67 będzie troszkę lepszym telewizorem do ogólnego zastosowania (lepsze wyniki testów kinowych).
Panie Redaktorze,
Czy w najbliższym czasie można się spodziewać testu telewizora Philips 55OLED706?
Marcinie, byłeś bardzo blisko, planujemy w najbliższym czasie testy Philips 55OLED707.
Dzień Dobry . Po wnikliwej lekturze recenzji Pana Tomasza zdecydowałem się na zakup tv samsung 55 cali QE55Q80B. Po pierwszych wrażenich mogę powiedzieć że to dobry tv tak samo jak jego poprzednicy oraz że posiada niektóre ich mankamenty np. czasami potrafi zgubić detale w cieniach oraz wydaje mi się że zbyt rozjaśnia obraz . Jest to model wersji nr 2 wypradukowany na Słowacji i na pewno matryca VA . Czy mógłby Pan coś niecoś doradzić w kwestii rozjaśnionej bieli i czy można się spodziewać recenzji tego tv . PS. jestem pod wrażenieiem profesjonalnych i rzeczowych recenzji i spostrzeżeń . Pozdrawiam .
Ciekawe jak wypadla by wersja 75cali tego modelu ?. Jest szansa na test.?
W najbliższym czasie nie przewidujemy testów większych modeli 75 cali ze względu na trudności logistyczne takich testów, ale przetestujemy mniejszą wersję 65″ z tej serii.