Nie zauważyłem też negatywnych odczuć w związku z opóźnieniami, w trybie radiowym, rzecz jasna, które są już bardzo przyzwoite względem tego, co można było wyczytać o pierwszych wersjach myszki i firmware’u. Bo Bluetooth to inna bajka – ten rodzaj połączenia nadaje się tylko do pracy, bo podczas grania masz nie tylko większe opóźnienia, ale także gorszą płynność i „rwania”.
Żeby nie było tak słodko, to przyznam, że głównie jeden element mi doskwierał podczas grania – ślizgacze. Poślizg był odpowiedni, ale jakość tego poślizgu nie była idealna. Na podkładce Corsair MM300 Gaming Extended brakowało mi pożądanego przeze mnie efektu „płynięcia” myszki, który znam chociażby z Logitecha G Pro.
Oprogramowanie Cooler Master MasterPlus+
Na deser zostawiłem sobie oprogramowanie MasterPlus+ (więcej plusów w nazwie się nie dało?), które z jednej strony od samego początku nastręcza problemów, a z drugiej – oferuje dość bogate ustawienia. Na przeszkodę natrafiłem już na starcie, a mianowicie: przy próbie aktualizacji firmware’u. Ta jest kompletnie nieintuicyjna, bo wymaga podjęcia konkretnych kroków, które musisz doczytać w instrukcji na oficjalnej stronie producenta.
Jednak nie o tym chciałem, bo napotkałem na dość poważny problem na swoim prywatnym PC z Windowsem 10. Aż sprawdziłem dwie wersje oprogramowania (najnowszą, tj. 1.8.5, oraz 1.7.0) i na żadnej nie uaktywniał się proces wgrywania oprogramowania do myszki. Po prostu nie przechodził dalej, zatrzymując się na oknie, w którym wybierasz urządzenia do uaktualnienia. Świetne pierwsze wrażenie, nie ma co, które dodatkowo popsuł brak możliwości ustawienia aplikacji w trybie okna… Okna nie da się zmniejszyć, bo aplikacja na to nie pozwala. Koniec i kropka. Nic nie poradzisz.
