Niestety, brak możliwości całkowitego wyłączenia wygaszania. Nie to jest jednak największym problemem, bowiem pionowe strefy działają naprawdę subtelnie i przy rozsądnym ustawieniu jasności na treściach SDR ich nie widać – chyba że usiądziemy pod większym kątem.
„Local Dimming” to nie wszystko – podświetlenie stosuje też inne triki, jak np. „global dimming”, czyli ściemnianie całej ramki. Na treściach SDR albo nie jest ono w ogóle aktywne, albo działa tak łagodnie, że go nie dostrzegłem. Niestety globalne ściemnianie na treściach HDR (na których, przypominam, telewizor samoczynnie ustawia maksimum jasności) działa dość agresywnie, a każda zmiana jasności sceny powoduje gwałtowne rozjaśnienie albo przyciemnienie całego kadru.
Z drugiej strony muszę uczciwie przyznać, że w oprogramowaniu 1130 inżynierowie Samsunga bardzo złagodzili działanie globalnego przyciemniania w stosunku do wersji 1042 (a takie miał testowany przeze mnie wcześniej model 55QN77F). I choć wielu uzna działanie podświetlenia w 65QN77F nadal za bardzo agresywne, to – wierzcie mi – w 55QN77F było ono na zupełnie innym (znacznie gorszym) poziomie.
I jeszcze jedno: proszę zwrócić uwagę na pasy na górze i dole ekranu – na idealnym ekranie powinny być jak najczarniejsze i mieć taką samą jasność. Jednak w przypadku globalnego ściemniania i rozjaśniania nie będzie to możliwe.
