Mjolnir zastąpi system THOR

THOR okazał się sukcesem, ale czas by Mjolnir zaczął robić porządki

Jak przyznają zarządzający programem, Tactical High-Power Operational Responder (THOR) okazał się wielkim sukcesem. Był to jednak jedynie demonstrator technologii i koncepcji użycia wysokiej mocy broni mikrofalowej do zabezpieczenia własnych sił i środków. Teraz nadszedł czas, by najnowsze rozwiązania technologiczne oraz doświadczenia zdobyte przy demonstratorze przekuć w jeszcze lepszy system bojowy, zdolny do neutralizowania aktualnych i przyszłych zagrożeń. Nikt jednak nie spoczywa na laurach i prace cały czas trwają.

Naukowcy w mundurach badający możliwości systemów mikrofalowych mają swoją siedzibę w Kirtland Air Force Base w stanie Nowy Meksyk. Trzeba przyznać, że jest to idealne miejsce do testowania nowych i innowacyjnych technologii. Cisza, spokój i ogromne przestrzenie ułatwiają zachowanie prac w tajemnicy. Prace nad THOR-em trwały dwa lata i największym osiągnięciem tego programu jest zdobycie ogromnej wiedzy praktycznej. To właśnie dzięki niej powstanie Mjolnir.

Mjolnir. Ta sama technologia, ale z udoskonaleniami

Do budowy prototypu Mjolnira wykorzystane zostaną elementy z systemu THOR, ale z jednym małym „ale”. Użyte moduły zostaną zmodyfikowane o pozyskane w okresie prac testowych nowe rozwiązania w zakresie możliwości, niezawodności i dostępności do produkcji. Zwłaszcza ten ostatni aspekt jest szalenie istotny. Nie chodzi bowiem o to, by wielkim kosztem zbudować genialną maszynę, której najzwyczajniej w świecie nie da się potem wdrożyć do produkcji seryjnej. By dane urządzenie weszło do działań liniowych, już na starcie musi być projektowane tak, by można je było w prosty i efektywny kosztowo sposób wyprodukować.

Przemysł wykuje Mjolnira?

Przeprowadzenie prac badawczo-rozwojowych siłami wojska może znacząco przyspieszyć produkcję seryjną gotowego rozwiązania. Amerykański sektor zbrojeniowy oraz gałęzie cywilne powiązane z systemami mikrofalowymi będą miały dzięki wykonanym badaniom znacznie łatwiejszą robotę. Również ryzyko wejścia w taki program jest znacznie mniejsze, jako że faza zasadniczych badań jest już zakończona. Teraz wystarczy zaprząc trybiki maszyn korporacyjnych do mielenia i niebawem może się okazać, że ewentualny atak na jedną z amerykańskich baz przy pomocy dronów będzie łatwym do odparcia.

Poważne zagrożenie to i terminy krótkie

Start programu przewidziano na jesień tego roku, a gotowy prototyp ma zostać przekazany w roku 2023. Co ważne swoje propozycje będą mogły składać nie tylko wielkie korporacje, ale również mniejsze firmy. Daje to szanse większej liczbie podmiotów i pozwala zachować większa elastyczność i innowacyjność. Wielkie zbrojeniowe Behemoty nie zawsze potrafią dotrzymać tempa mniejszym firmom, a przy takich programach liczy się też elastyczność i zdolność do dynamicznych zmian w projekcie. Amerykanie ewidentnie mają świadomość topniejącej przewagi technologicznej i czują na plecach oddech przeciwników. Sytuacja jest na tyle poważna, że USAF i US Army pracują ręką w rękę. Zapowiada się ostra walka prowadzona w laboratoriach i oby tylko tam.

Czytaj też: