Podstawowe dane HSVTOL
Poza koncepcyjną wizją artystyczną firma przedstawiła też garść danych, którymi mają charakteryzować się samoloty. Kluczowym aspektem ma być możliwość zawisu bez efektu „downwash”, czyli emitowania bardzo silnego strumienia powietrza ku dołowi. Jest to szczególnie niebezpieczne w trudnym, piaszczystym terenie, kiedy zachodzi zjawisko „brownout”, czyli uniesiona chmura pyłu zaburza ogląd sytuacji pilotów i prowadzi do kosztujących krocie katastrof lotniczych.
Kolejną cechą HSVTOL ma być prędkość przelotowa na poziomie 400 węzłów, czyli około 740 kilometrów na godzinę. Całkiem szybko jak na maszynę zdolną do zawisu i pionowego lądowania. Bell wskazuje również na prawdziwą niezależność od pasów startowych, czyli być może chodzić ma o możliwość lądowania w każdym terenie, a nie tylko w sprzyjającym, płaskim jak stół i utwardzonym i niewiele różniącym się od lotnisk.
Podkreśla się również zdolność do długotrwałego zawisu. Może to dalece podnieść możliwości taktyczne samolotów i znacząco powiększyć wachlarz zastosowań.
Wreszcie Bell wskazuje na skalowalność projektu i masę samolotów od 4000 do 100000 funtów (1,8t – 45t).